Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο Θεός τους έχει δώσει ένα Νου σαν του Θεού – ένα βαθύτερο Νου, ένα Νου που δεν έχει διαφθαρεί από τον κόσμο. Νομίζουν ότι το Νου του Θεού είναι σαν το προσωπικό τους νου, απλώς μεγαλύτερο και πιο ισχυρό. Εδώ, οι έννοιες ενός ζηλιάρη Θεού, ενός θυμωμένου Θεού, ενός εκδικητικού Θεού αναδύονται στη φαντασία των ανθρώπων. Αυτό συμβαίνει επειδή προβάλλουν στον Θεό τις δικές τους τάσεις και τη δική τους δύσκολη θέση.
Αν ο Θεός είναι παντοδύναμος, πώς θα μπορούσε ο Θεός να είναι ανασφαλής; Αν ο Θεός γνωρίζει τα λάθη που πρόκειται να κάνετε, γιατί να σας τιμωρήσει ο Θεός που τα κάνετε; Αν ο Θεός γνωρίζει ότι χωρίς τη Γνώση το μυαλό σας θα ήταν μπερδεμένο και χαμένο στον κόσμο, γιατί να σας τιμωρήσει ο Θεός γι’ αυτό; Αυτό θα ήταν σαν να τιμωρείτε ένα μωρό επειδή κλαίει ή να τιμωρείτε ένα παιδί επειδή είναι παιδαριώδες. Αυτό είναι άγνοια, κι όμως αυτές οι ιδέες είναι πολύ διαδεδομένες στον κόσμο, πολύ διαδεδομένες μεταξύ ορισμένων ανθρώπων σε ορισμένα ιδρύματα που ισχυρίζονται ότι αντιπροσωπεύουν το Θείο θέλημα και σκοπό στον κόσμο.
Ο Θεός γνωρίζει ότι η φυσική ύπαρξη είναι δύσκολη και προβληματική και ότι μέσα σε αυτήν, οι άνθρωποι θα φοβούνται, θα τρομοκρατούνται και θα παρασύρονται από τις συνθήκες της ζωής. Γι’ αυτό ο Θεός έχει τοποθετήσει τη Γνώση μέσα σας και μέσα σε όλα τα αισθανόμενα όντα—ως πηγή καθοδήγησης· ως πηγή διόρθωσης, προστασίας και έμπνευσης.
Ο Θεός έχει δημιουργήσει το τέλειο αντίδοτο και την τέλεια διόρθωση του λάθους. Ο Θεός δεν περιμένει τελειότητα από εσάς εδώ, μόνο μεγαλύτερη υπηρεσία για την ευημερία των άλλων και για την ευημερία και τη διατήρηση του κόσμου.
