Toewijding en Verbintenis

Wanneer je herkent dat een relatie intrinsiek is en niet gecreëerd, kan er ware toewijding en verbintenis ontstaan. Je hebt niets gedaan om haar tot stand te brengen. Zij is niet gebaseerd op een vorig leven. Zij is gebaseerd op herkenning die tot stand kwam voordat je deze wereld betrad, en die nu is herwonnen door herkenning met een ander iemand. Deze herkenning bevordert toewijding, die een uitdrukking is van liefde en kameraadschap. Het voedt ware toewijding, die nu een uitdrukking is van jullie gezamenlijk doel.

Je kunt je afvragen: “Hoe kan er sprake zijn van verbintenis zonder verplichting? Hoe kan er toewijding zijn zonder persoonlijk verlies?” Het antwoord op deze vragen is heel fundamenteel, maar niet voor de hand liggend of gemakkelijk te onderscheiden. Jullie zijn toegewijd en betrokken zonder verlies omdat jullie samen toegewijd zijn aan Kennis. Het zijn niet je ideeën over Kennis. Het is Kennis zelf. Het is een gedeelde ervaring. Die kun je niet hebben met iedereen die je maar wilt. Zij kan alleen ontstaan met bepaalde individuen in bepaalde stadia van je ontwikkeling.

Waardering voor anderen is gerechtvaardigd, maar toewijding vertegenwoordigt een veel grotere participatie. Toewijding is het toppunt van relaties tussen individuen. Zij is de hoogste uitdrukking van de relatie met een andere persoon. Ze houdt een grote belofte in, maar ze wordt gevreesd door hen die haar niet ervaren. Toewijding wordt niet gegeven in een poging de ander te gebruiken om je ambities en verlangens te vervullen. Toewijding vloeit op natuurlijke wijze voort uit je ware Zelf. Zij is niet geïnteresseerd in succes of verlies.

Vroeg of laat moet je toewijding ontdekken. Zij ligt besloten in het opvoeden van kinderen, maar ze heeft zelfs een grotere rol dan dit, want je bent misschien niet intrinsiek verwant met je eigen kroost. Dat is een van de redenen waarom ouders en kinderen ruzie maken. Intrinsieke verwantschap komt tot stand buiten deze wereld. Zij kan alleen worden herkend, en eenmaal herkend wordt zij ondersteund door je toewijding aan haar doel. We moeten toewijding en verbintenis in de juiste volgorde plaatsen, anders begrijp je niet wat we bedoelen.

Toewijding is niet iets wat je kunt proberen te krijgen. Het is iets dat jou beweegt. Het is geen deugd die je nastreeft. Het is iets dat je beweegt. Kennis zijn geen ideeën. Zij beweegt je. Het is kracht in je leven. Iets beweegt je. Je weet niet wat het is. Je bent er misschien bang voor omdat het zo’n enorme kracht heeft, en toch is het zo natuurlijk voor je. Zij komt uit het diepst van je hart, maar beweegt je nu. Dit is Kennis die zich in je leven uitdrukt. Zij zal je bewegen om je aan een ander over te geven wanneer de tijd rijp is.

Jouw verbintenis zal dan gewoon herkend worden. Je doet geen toezeggingen. Hoe kun je een verbintenis aangaan? Je kunt alleen afspraken maken die tijdelijk van aard zijn. Echte verbintenis komt van binnenuit. Je vindt dat je een verbintenis moet aangaan omdat je moet. Ze valt niet te rechtvaardigen in termen van wat zij jou in de onmiddellijke toekomst zal opleveren. Misschien zal zij meer problemen veroorzaken dan oplossen. Misschien zal ze tijdelijk een enorm ongemak zijn. Maar zij komt uit je binnenste. Ze beweegt je. Het is alsof je in één keer jezelf vindt en jezelf overgeeft.

Nu geef je je gezag over aan een Grotere Kracht in jou. Zij is jou, maar is groter dan jou. Deze schijnbare tegenstelling tussen wat jij bent en wat groter is dan jij moet duidelijk begrepen worden. Ik heb gezegd dat je Hogere Zelf geen groter individu is. Het maakt deel uit van het weefsel en de matrix van het leven in tijd en ruimte. Het is verbonden met een specifieke groep, die wij je Spirituele Familie noemen. Je Hogere Zelf is geen groter individu. Het is geen superego. Het is intrinsiek jezelf, maar het is jou in intrinsieke relatie met het leven. Het is jij zonder afscheiding dienend in tijd en ruimte, want daar ben jij. Wanneer relaties op dit niveau worden begrepen, ontstaan toewijding en verbintenis op natuurlijke wijze. Je hoeft niet te proberen ze te hebben, maar het kan veel kracht van je vergen om ze te accepteren.

Relatie is als het leven zelf. Je doet alsof totdat je erachter komt wat zij werkelijk is. Je gaat uit van je eigen veronderstellingen tot je ze loslaat en iets anders ontdekt. Het is vrij evident dat de pogingen van mensen om relaties aan te gaan hun problemen met eenzaamheid en isolement niet hebben bevredigd. Toch kunnen deze dingen worden opgelost omdat het Gods Plan is dat ze ongedaan worden gemaakt.

Mensen zijn erg ongeduldig omdat zij bang zijn, maar toch willen zij er zeker van zijn dat zij nu alles hebben wat zij willen voordat zij een belangrijke beslissing nemen. Mensen vragen vaak: “Zal ik een echte partner voor mezelf vinden?” Dit is een veel voorkomende en begrijpelijke vraag. “Zal ik echt gezelschap hebben?” Dit is mogelijk, maar eerst moet je iets belangrijkers zoeken, want waarachtig gezelschap komt voort uit je doel in het leven. Mensen willen alles wat het doel kan geven, maar zonder het doel. Daarom zijn ze alleen tevreden met ideeën. Zij horen onze woorden als eenvoudigweg meer ideeën: “Nu heb ik deze leraar dit horen zeggen, maar het is niet hetzelfde als wat die leraar zegt. Ik ben erg in de war. Ik ben nu nog meer in de war. Ik weet niet wie ik moet geloven.”

Je moet eerst een doel zoeken. Het zit intrinsiek in je. Dat zal je relaties betekenis en richting geven. Dat zal de mogelijkheid voor ware vereniging creëren. Je hoeft niet op zoek te gaan naar een partner. Zij zullen jou zoeken, maar jouw activiteiten met jouw doel zullen jou bij hen brengen. Dit is het leven dat nu werkt. Je werkt nu samen met het leven en bent er niet onafhankelijk van.

In wezen is je onafhankelijkheid je probleem. In onafhankelijkheid zit geen vrijheid. Je bent een verstotene. Welke vrijheid zit hierin? Je bent verstoken van je Spirituele Familie. Je bent verstoken van Kennis, met alleen je wensen en angsten om je te leiden. Dit leidt tot een zeer onrustige wereld. Toch is dit niet jouw erfenis. Hiervoor ben je niet hierheen gekomen – om dit eenzame en onvruchtbare bestaan te leiden. Je weet dat je alles wat je wilt zult verliezen. Maar daarvoor ben je niet bedoeld.

Je hebt het zaad van Kennis in je. Het bevat alle Kennis die je tot nu toe hebt verworven of herwonnen. Het bevat ook je specifieke roeping in dit leven. Het bevat je vermogen om die relaties te herkennen die intrinsiek zijn aan je doel. Dit is een gave. Toch is het duidelijk dat er niet veel zijn die ernaar zoeken. Dit is het Koninkrijk.

In jouw verlangen naar gemeenschap en partnerschap ben je altijd op zoek naar je Spirituele Familie. Dit is volkomen natuurlijk voor jou. Nochtans moet je zoeken op een manier die succes brengt. Dit gebeurt in alle werelden.

Je bent niet alleen naar de wereld gekomen om te leren. Leren maakt maar een klein deel uit van waarom je hier bent. Het is leuk om student te zijn, maar studenten hebben zich nog niet met het leven verbonden. Zij bestuderen slechts dingen. Zij hebben zich nog niet in de hoofdstroom van het menselijk leven begeven. Jouw doel hier is om je Kennis te ontdekken en eraan bij te dragen. Dat is, in woorden, een zeer beknopte definitie. Mensen proberen de meest gevaarlijke en destructieve dingen te doen in de naam van leren. Zij zeggen: “Het is een geweldige leerervaring, maar wel enorm pijnlijk,” enzovoort. Dat is geen reden om betrokken te raken. Je kunt het valse alleen afleren door het ware te aanvaarden. Het ware is wat je in je draagt in je Kennis. Kennis drukt zich op subtiele manieren via jou uit. Af en toe uit ze zich via jou op dramatische manieren. Zij denkt niet zoals jij denkt. Ze kiest niet tussen ideeën. Zij weet. Ze handelt. Kennis is instinct in intelligent leven.

Het is kennis waar wij voor pleiten. Zij staat centraal in al jouw succes hier. Ze vormt je grootste verlangen en je grootste angst. Toch is zij zo genadig in hoe zij uitstraalt. Haar zegening voor jou is zo duidelijk. Als je terugdenkt, zul je beseffen hoe ze heeft geprobeerd je voor fouten te behoeden en je naar de beste optie en naar je ware bestemming te leiden. Ze heeft zelfs bij gelegenheid jouw leven gered. Het is een mysterieuze kracht, en veel mensen schrijven die toe aan krachten buiten zichzelf. “God kwam binnen en haalde me uit deze vreselijke situatie!” God heeft dat niet gedaan. Het was Kennis die je verder hielp. Als je je vermogen en je neiging om Kennis te onderscheiden vernietigt, zou je leven beginnen te eindigen. Jouw Wezen zou proberen je op een ander moment te bereiken.

Er zijn oplossingen te vinden in relaties. Dat is duidelijk. Er zijn dingen die herkend moeten worden. Je moet uitzoeken wat echt is en wat niet. Veel aantrekkelijkheden lijken een grote stimulans te zijn, maar hebben geen enkele inhoud. Andere aantrekkelijkheden lijken smakeloos, maar hebben de kracht van God in zich. Leren onderscheiden is hier heel belangrijk. Onderneem geen pogingen tot toewijding en verbintenis totdat Kennis dat stuurt, anders zul je oneerlijk worden. Je zult mensen vertellen dat je toegewijd en verbonden bent, maar bij de eerste test zul je hen in de steek laten. Het is dan ook verstandiger om tijdelijke afspraken te maken die je in staat kunnen stellen je plannen door te zetten. Maar toewijding en verbintenis zijn veel groter.

Met toewijding en verbintenis ben je bereid te doen wat weinig mensen zullen doen, en je bent bereid het te doen met heel weinig bijval. Waarom? Omdat je moet. Het is dit “moeten” dat de essentie van het leven is. Mensen zijn zeer, zeer gesteld op hun vrijheid, maar het heeft hen niets gebracht, uitgezonderd de kans om Kennis te onderscheiden.

Wanneer we spreken over Kennis in het individu, spreken we over deze essentiële drang. Die is niet dwangmatig. Niet gebaseerd op angst. Hij zit diep. Hij is consistent. Hij discussieert niet over dingen. Hiermee word je vitaal. Dan wordt het leven in je actief. Daar komen toewijding en verbintenis vandaan. Je geeft jezelf niet over omdat het goed is om te doen of omdat je er dan spiritueler uitziet of omdat je, als je het niet doet, niet zult krijgen wat je wilt. Je geeft jezelf niet op om anderen blij met je te laten zijn. Je wijdt jezelf niet aan zelfbevrediging van welke aard dan ook. Je geeft jezelf over omdat je moet. Dat is alles. Verklaringen zijn nu bijzaak. Het is volkomen natuurlijk. Het zou onnatuurlijk zijn om het niet te doen. Daar begint de herkenning pas echt.

Zoals ik al zei, speel niet met verbintenis en toewijding totdat je deze ervaring hebt. Wees een student. Als mensen toegewijd zijn, geven ze hun leven aan dingen. Het is geen offer om dat te doen. Het zou een groter offer zijn om het niet te doen. Daarom is deze kwaliteit van toewijding vrij uniek. Je zult haar niet vaak tegenkomen. Waar zij aanwezig is, heerst grote bezorgdheid onder de waarnemers. Maar ook grote inspiratie.

Om je volgende stap buiten deze wereld te kunnen zetten, is toewijding essentieel. Dan voeg je je bij je Spirituele Familie, en je gevoel van toewijding zal je in staat stellen je volgende taak uit te voeren. Kijk, deze wereld is niet een plek waar je je aansluit bij de Ultieme Realiteit. Het is een plek waar je je voorbereidt op de volgende stap. Daarom pleiten wij er niet voor dat je probeert om grote hoogten in spirituele vooruitgang te bereiken. Je weet niet wat dat is. Je probeert dat te perfectioneren wat terzijde moet worden gelegd.

Mensen die in deze wereld in staat zijn compleet te zijn hebben een heel eenvoudig leven. Ze zijn eenvoudig vanbinnen. Hun leven lijkt misschien gewaagd en stoutmoedig voor anderen, maar er is een genadige eenvoud. Zij zijn nu in staat de wereld te dienen, want zij behoeven er niets van te nemen. Hun verlangen naar dienstbaarheid en hun voeding door dienstbaarheid stellen hen in staat zich aan te sluiten bij de Leraren die deze wereld dienen. Zij zijn in staat om de Kennis en de genade te ontvangen van de Ongezienen, die toezicht houden op hen die deze wereld dienen.

Het leven vraagt je niet om perfect te zijn. Er zijn geen perfecte persoonlijkheden, geen perfecte lichamen. Deze dingen zijn vergankelijk. Het leven verlangt dit niet. Verlang dit daarom ook niet van jezelf. Dat zou zeer onvriendelijk zijn. Het wordt niet van je gevraagd. Natuurlijk moet je je gedrag en je gewoonten aanpassen, maar alleen om plaats te maken voor een waar vermogen dat van je begint uit te stralen. Dan volgt persoonlijke verandering niet uit trots. Het is om nuttig te zijn. Je moet gewoon veranderingen in je leven aanbrengen om een grotere ervaring van Kennis te hebben en er de juiste uitdrukking voor te vinden. Zo eenvoudig is het. Het behoeft niet veel tamtam. Dingen die destructief zijn worden opgegeven omdat ze destructief zijn. Het is nu geen kwestie van goed en slecht. Het is een kwestie van steun boven tegenwerking kiezen. Dit brengt je in het leven. Hier begin je het leven te zien dat in dienst staat van jou, zowel in het zichtbare domein als daarbuiten. Je begint de Spirituele Aanwezigheid bij je te voelen en begint Aanwezigheid te onderscheiden. Jouw leven is nog niet afgebakend, maar het is in beweging.

In de meeste gevallen zul je je roeping in het leven pas kennen wanneer je leven in dienst van Kennis goed op gang is gekomen. Het komt zelden voor dat iemand zijn roeping eerder ervaart. Om een roeping in het leven te aanvaarden, moet je volledig beschikbaar zijn.

Mensen zeggen, ” Nou, wat is deze toewijding waar je het over hebt? Wat kan die mij geven? Ik lijk nu slechts een dienaar te zijn. Wat levert het mij op?” Het levert iets op. Het levert veel op – een gevoel van eigenwaarde, een gevoel van richting, een gevoel van echte omgang met anderen, een gevoel van welzijn, een gevoel van continuïteit in het leven – zijn dat niet allemaal dingen waar je naar zoekt? Zijn die niet essentieel voor je geluk hier? Het leven zal je bieden wat het je moet bieden, en jij zult het leven geven wat je het moet geven als je Kennis ontdekt. Het zal je een leven lang kosten voordat je zover bent. Er is geen snelle en gemakkelijke weg, maar er zijn directe wegen die je tijd besparen. Toewijding is dus wat je wilt ontvangen, want dit spreekt van je intrinsieke relatie met het leven, die het idee van afscheiding volledig beëindigt.

Kennis is uiterst mysterieus en toch het meest natuurlijke iets in de wereld. De wereld getuigt er niet van omdat de wereld onwetend is over Kennis. Toch is Kennis de enige realiteit die je met je meebrengt van je Aloude Thuis, en het zal de enige realiteit zijn die je weer meeneemt. Zij is het licht in jou.

Je intrinsieke behoeften in dit leven zijn echte relaties, echte gemeenschap, een echt doel en een echte roeping. Dat zijn je intrinsieke behoeften. Je zult ze hebben, ongeacht wie je denkt dat je bent, ongeacht wat je probeert te doen of wie je probeert te zijn. Je kunt ze niet uitdoven. Ze staan centraal in jou. Wanneer je de middelen hebt ontvangen om aan deze behoeften te voldoen, dan zul je in een positie zijn om anderen te helpen hetzelfde te doen. Kennis ontsteekt Kennis. Naarmate Kennis duidelijker wordt in jou, zal het anderen doen ontbranden. Dit is een volkomen natuurlijk proces.