Doorzettingvermogen

DoorzettingsvermogenZoals geopenbaard aan
Marshall Vian Summers
op 25 mei 1993
te Boulder, CO, Verenigde Staten

Over deze tekst


Wat je in deze tekst leest is de transcriptie van de originele stem van de Engelenschare zoals zij door de Boodschapper Marshall Vian Summers sprak.

Hier wordt de originele communicatie van God, die voorbij woorden bestaat, vertaald naar menselijke taal en begrip door middel van de Engelenschare die over de wereld waakt. De Engelenschare levert vervolgens Gods Boodschap aan de Boodschapper, waarna het wordt getranscribeerd en beschikbaar gemaakt aan jou en aan alle mensen.

In dit opmerkelijke proces spreekt de Stem van de Openbaring opnieuw. Het Woord en het Geluid zijn in de wereld. Moge jij de ontvanger zijn van dit geschenk van de Openbaring en moge jij open staan om deze unieke Boodschap in ontvangst te nemen voor jou en voor jouw leven.


Noot voor de lezer:
Deze vertaling werd voor de Society verzorgd door een student van de Nieuwe Boodschap die aangeboden heeft om de originele Engelse tekst te vertalen. Wij stellen deze vertaling in haar vroege vorm beschikbaar voor de wereld om mensen de mogelijkheid te geven in hun eigen taal kennis te maken met een deel van de Nieuwe Boodschap.

Doorzettingsvermogen is een zeer belangrijk vermogen, maar zoals alle belangrijke vermogens moet het op de juiste manier worden toegepast, en moet het worden begrepen binnen een groter geheel – een grotere context. Neem nou het meest rechtschapen vermogen, koppel het los van een belangrijk doel, en het verandert in een vorm van afwijkend gedrag, een probleem dat moet worden opgelost, een verplichting in plaats van een aanwinst.

De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap leren neemt vele jaren in beslag. Daarvoor is doorzettingsvermogen nodig. Daarvoor is het nodig dat je ermee bezig blijft en beoefent zoals hij werd gegeven. Daarvoor is het nodig dat je zowel de intern als extern ontwikkelstadia blijft doorlopen, zodat het perspectief van de Grotere Gemeenschap in jou kan worden gekweekt. Dit vertegenwoordigt een ruimere kijk op het leven en een grotere herkenning van je mogelijkheden en toepassing ervan in de wereld om je heen. Maar als je het leerplan verandert, leer je niet. Als je het niet blijft volgen, leer je niet.

In De Weg van Kennis is het heel belangrijk dat je doorgaat en afmaakt waarmee je bent begonnen. Als je te ver gaat en dan stopt, wordt het erg moeilijk. Het is als het volgen van een kleine loopbrug over een diepe kloof in de aarde. Als je begint, wees dan vastbesloten om de overkant te bereiken. Loop niet tot halverwege of tot driekwart van de weg en zeg dan: “Ik denk dat ik er genoeg van heb!” Je moet doorgaan. Dit vereist doorzettingsvermogen.

Je zult verschillende drempels bereiken waarop je wilt stoppen. Je zult een aantal ontmoedigende momenten kennen. Je zult een aantal lege momenten kennen. Je zult momenten kennen waarop je niet meer weet waarom je dit überhaupt doet. Je zult momenten kennen waarop je een overweldigende persoonlijke behoefte voelt om een normaal leven te leiden, om eenvoudige dingen te hebben en niet zulke moeilijke en schijnbaar onverklaarbare zoektochten aan te gaan. Je zult momenten kennen waarop je denkt dat iets anders er veel spannender en aantrekkelijker uitziet, en je zou kunnen denken dat dit je veel sneller bij je gewenste doel zal brengen. Dus geef je het hier als gevorderde student op, om ergens anders een beginneling te worden. Je zult momenten kennen dat je denkt dat het de moeite niet waard is. Je zult tijden hebben dat je denkt dat je het niet kunt. Je zult momenten kennen dat je twijfelt of het je zal brengen waar je echt heen wilt.

Al dit soort ervaringen kunnen worden verwacht. Je leert hier niet alleen nieuwe informatie. Je voegt niet alleen maar nieuwe ideeën en inzichten toe aan je verzameling ideeën en inzichten. Je voegt niet alleen maar nieuwe interessante ervaringen toe aan je verzameling van interessante ervaringen. Je onderneemt een grote overgang – een overgang van een beperkt perspectief naar een groter perspectief, van een leven dat gedomineerd wordt door je persoonlijke geest naar een leven dat versmolten en verenigd is met Kennis. Je maakt een grote reis van gevangen zijn in je individualiteit naar het gebruiken ervan om een Grotere Realiteit uit te drukken.

Dit is de grootste reis. Reis de wereld rond en je zult niet zo’n grote reis maken als deze. Het is een reis die je verdiept en je waarneming verruimt. Het is een reis die je prioriteiten en waarden verandert, gewoon omdat het normaal is dat ze veranderen. Het is een reis die je verder brengt dan wie je dacht dat je was en waarvoor je dacht dat je hier was. Terwijl je de drempels passeert, ga je door tijden van onzekerheid en verwarring en door tijden van heroriëntatie en herintegratie.

Om door te gaan, moet je doorzetten. Je zet door wanneer je er zin hebt en wanneer je er geen zin hebt, wanneer je blij bent en wanneer je verdrietig bent, wanneer je bemoedigd wordt en wanneer je ontmoedigd wordt, wanneer je zeker bent en wanneer je onzeker bent. Anderen zullen onderweg afhaken omdat ze geen onderscheid kunnen maken tussen hun ideeën en hun gevoelens. Maar jij houdt vol omdat Kennis je op de been houdt. Hier ben je sterk met Kennis en Kennis is sterk in jou. Anderen kunnen wegvallen omdat ze ergens anders heen moeten. Zij zijn slechts op doorreis. Maar als dit voor jou bedoeld is, moet je doorzetten. Hoe weet je of het voor jou bedoeld is? Omdat je weet dat je moet doorzetten. Je geeft jezelf hieraan over. Je geeft jezelf hier niet voor op. Je geeft jezelf hieraan over. Dat is een heel groot verschil.

Waarom is doorzetten zo moeilijk? Omdat bij mensen de mentale kracht nog niet voldoende ontwikkeld is. Tenzij zij geconfronteerd worden met ongunstige omstandigheden, streven de meeste mensen in het algemeen naar wat gemakkelijk en comfortabel is. Slechts bepaalde individuen stijgen daarboven uit en verleggen de grenzen van menselijk gedrag.

Niemand dwingt je om deze voorbereiding te doen en deze reis te maken. Je doet dit niet om te overleven. Iets groters beweegt je. Dit is belangrijk en je moet het volhouden.

Er wordt geen vertrouwen gesteld in doorzettingsvermogen omdat mensen zich hebben overgegeven aan dingen van weinig of geen waarde. Zij hebben zich verbonden aan relaties die nooit kunnen werken – relaties met mensen, relaties met activiteiten, relaties met plaatsen en relaties met oorzaken. En dus, om zichzelf te beschermen om niet opnieuw voor de gek gehouden te worden of om geen ongewenste verklaring af te moeten leggen, maken ze hun betrokkenheid zeer voorwaardelijk. Ze zeggen: ” Nou, ik blijf erbij zolang het goed voelt voor mij,” of “Ik blijf erbij zolang ik de tijd heb,” of “Ik blijf erbij tot ik een relatie vind.” Dit is geen doorzettingsvermogen. Je moet de reis maken.

Denk niet dat, als de reis voor jou bestemd is, hij gemakkelijk zal zijn en dat je geen tijden van grote conflicten zult kennen. Denk niet dat, als dit voor jou bestemd is, je in staat zult zijn de drempels te passeren zonder grote inspanning en vastberadenheid. Denk niet dat, als dit voor jou bestemd is, je geen tijden van grote onzekerheid en sterke twijfels zult kennen. Hoe weet je of dit goed voor je is? Omdat je het weet, en naarmate Kennis sterker in je wordt, zul je in staat zijn verder te gaan waar anderen zijn afgehaakt.

In deze tijd heerst de populaire opvatting dat je altijd precies daar bent waar je moet zijn, altijd datgene doet wat je moet doen. Dat is belachelijk. Wat een ongelukkige gedachte. Dit berooft je van je verantwoordelijkheid en verblind je voor het feit dat je ernstige en serieuze fouten kunt maken en levensvernieuwende kansen kunt missen. Mensen denken zulke dingen wanneer zij niet willen werken en zich niet willen inzetten.

Je moet het verschil kennen en leren tussen wat goed is en wat niet goed is. Er is een verschil. Neem je leven niet als vanzelfsprekend. Jij bent de kapitein van je schip terwijl je deze wateren bevaart. Je moet verantwoordelijkheid nemen, effectief worden en leren om een leider van je geest en emoties te worden in plaats van hun slachtoffer of gevangene. Je kunt niet zeggen waar je heen vaart en je kent de lading van je schip niet, maar jij moet de kapitein op het dek zijn en de veranderende omstandigheden van je leven en de pleziertjes en beproevingen die zich op je reis aandienen, tot een goed einde brengen.

Denk niet dat je altijd op de juiste plaats bent en het juiste doet. Als dat zo was, zou jouw wereld er heel anders uitzien dan vandaag. Je kunt grote kansen missen. Ze zullen niet opnieuw komen. Stel jezelf niet tevreden met de gedachte: ” Nou, deze keer ben ik er niet in geslaagd. Dat komt de volgende keer wel.” Er komt misschien geen volgende keer. Wees niet nonchalant over dingen die je leven zullen bepalen. En denk niet dat Kennis je al leidt. Denk niet dat Kennis alles bepaalt wat je doet, want je bent geen meester en je bent niet magistraal. Neem geen dingen voor lief die serieuze beslissingen en zelfbeschikking vereisen. Gun jezelf die uitvlucht niet, anders verhinder je jezelf om krachtig en doeltreffend in het leven te staan, en maak je je verantwoordelijkheden niet waar.

Overal om je heen maken mensen ernstige fouten. Soms maken ze al heel lang dezelfde fout. Dit is verspilling. De mensheid verspilt haar grote mogelijkheden en haar inherente vaardigheden. Zij moet leren samen te werken en innerlijk gericht en verantwoordelijk te worden. Deze kans wordt verspild. Zie dit onder ogen. Het is een feit. Maak geen excuses voor jezelf of voor anderen. Zij die een verschil maken in de wereld en die de belangrijke dingen ontdekken, hebben zich ingespannen, niet uit plezier, comfort of zelfbevrediging, maar voor iets anders. Zij hebben volgehouden waar anderen opgaven. Zij zijn bij één ding gebleven toen anderen elders gingen winkelen. Zij gingen vooruit terwijl anderen een beginneling werden in iets anders. Zij richtten hun levens terwijl anderen verward raakten.

Het is zo dat je jezelf hebt proberen te geven aan dingen die nooit voor jou bestemd waren. Dit is nodig om te leren. Het is zo dat je geprobeerd hebt je te binden aan mensen en aan situaties die niet werkten. Dit is zo. Het kan opnieuw gebeuren, maar je moet het beseffen.

Geef jezelf niet het recht te denken dat je anderen niet nodig hebt, dat je geen goddelijke hulp nodig hebt en dat je geen behoefte hebt aan onderricht, groei en ontwikkeling. Als je hier lui wordt, zal het leven aan je voorbijgaan en leef je met een gevoel van ontevredenheid dat door niets kan worden verlicht. Daarom leggen wij hier een zeer serieuze verklaring af. Wij willen dat je er serieus naar luistert en dat je er serieus op reageert.

Het leven is niet vrijblijvend. Het leven heeft een grote intentie en intensiteit. Het leven is vitaal. Het is geëngageerd. Het is totaal betrokken. Het houdt zich niet in en kijkt niet van een afstand toe. Kijk naar de planten en de dieren in je wereld. Zijn ze niet totaal betrokken bij hun situatie? Zijn ze niet kwetsbaar? Zijn ze niet volledig betrokken? Brengen ze hun leven door met denken, “Ik weet niet zeker of ik dit wel moet doen. Ik weet niet zeker of ik dit wel wil doen. Ik weet niet wat ik wil. Wat wil ik?” Ze zijn niet verdwaald in deze gesprekken. Ze zijn in de wereld en leven in het proces dat leven heet.

Het leven roept je op om je relatie ermee te herstellen. Kennis zal je naar het leven brengen omdat dit deel uitmaakt van het doel van Kennis. Maar Kennis is niet alleen hier om je opnieuw in contact te brengen met het leven, zij is hier om iets aan het leven te geven, iets dat het leven je niet kan geven. Je bent hier om te geven wat je meebracht van je Aloude Thuis. Het is een reeks specifieke taken die met bepaalde mensen voor specifieke doeleinden moeten worden uitgevoerd. Denk niet dat je een spirituele leraar of bevrijder of inwijder zult worden. Dat is uiterst zeldzaam. Nee. Werkelijke betekenis komt voort uit betrokkenheid bij dingen die heel specifiek en vaak heel alledaags zijn. Het verschil zit in de intensiteit waarmee je bezig bent. Dat is het verschil.

Het vinden en vervullen van je grotere doel zal zeker doorzettingsvermogen vergen. Het is gemakkelijk om op te geven, en er zijn altijd goede redenen om op te geven. Het is altijd een opluchting om op te geven, althans voor een korte periode. Niemand werkt graag te hard, maar wat is te hard? Kost het niet meer moeite en energie om verwarring en ambivalentie in stand te houden dan om je ergens voor in te zetten? De kosten van ambivalentie zijn vreselijk. Het leidt tot geestelijke en lichamelijke ziekte. Het leidt tot een onvermogen om relaties aan te gaan en om effectief te communiceren. Het verstikt de zekerheid, creativiteit en bekwaamheid van mensen. En toch wordt er steeds weer voor gekozen omdat het comfortabel en vertrouwd lijkt.

Als je De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap wilt leren, moet je doorzetten. Ga niet maar een klein stukje en zeg, “Nou, dit is ver genoeg.” Ga niet maar een klein stukje en zeg, ” Nou, ik wilde het alleen maar uitproberen.” Je zult de Weg van Kennis niet leren als je het gewoon uitprobeert. Je zult niet eens weten wat het is. Soms bestuderen mensen De Weg van Kennis een beetje en denken, ” Nou, dit gaat over intuïtie. Ik weet alles van intuïtie.” Dit gaat niet over intuïtie. Dat is hetzelfde als zeggen dat je een meester-musicus bent omdat je een deuntje kunt neuriën. Dat is hetzelfde als zeggen dat je een groot kunstenaar bent omdat je met potlood een gezichtje kunt tekenen. Het ervaren van intuïtie is miniem vergeleken met het leven van De Weg van Kennis.

Doorzettingsvermogen vereist een open geest en de bereidheid om zonder vaste overtuigingen te leven, want als je de leerdrempels overschrijdt, zul je voorbij je vroegere ideeën en veronderstellingen gaan. Je zult door perioden gaan waarin je erg in de war bent, waarin je niet helemaal zeker weet wie je bent of wat je aan het doen bent. Je dacht dat je het wist, maar op de een of andere manier lijkt wat je vroeger dacht niet meer te kloppen. Het lijkt allemaal te beperkt en te klein. Je begeeft je nu op nieuw terrein, en je weet niet zeker wat dat betekent. Je weet niet eens zeker of het wel goed is om dat te doen.

Overgaan van een vast menselijk gezichtspunt naar een perspectief van de Grotere Gemeenschap betekent een enorme uitbreiding. Het vergt meer inspanning, meer consistentie en meer vastberadenheid dan het aangaan van zelfs de normale reeks uitdagingen. Maar mensen willen grootse dingen. Ze willen prachtige relaties, ze willen een volledig bevredigende carrière, ze willen Spirituele Wijsheid en ze willen grote innerlijke zekerheid. Wij zeggen dat het heel goed is om die dingen te willen, maar wat ben je bereid ervoor te betalen? Je kunt hier niet onderhandelen. Je krijgt niet de verkoopprijs. Je krijgt Wijsheid niet voor de helft van de prijs. Je koopt er niet één en krijgt er één gratis. Je moet geven wat gegeven moet worden, hoeveel dat ook is. Kennis en Wijsheid zijn niet goedkoop. Hoewel er geen prijskaartje aan hangt, vereisen ze een grote en consequente inzet van jezelf. Je kunt niet naar een seminar gaan en naar buiten lopen als een man of vrouw van Kennis.

Je moet jezelf ergens aan geven. Kennis zal je helpen kiezen. Geef jezelf niet aan iets om jezelf iets te bewijzen. Bedenk, je doet dit niet uit eigendunk. Als er op dit moment niets is om jezelf aan te geven, geef jezelf dan op dit moment aan niets. Maar bereid je voor om jezelf te geven. Als je door het leven gaat en jezelf niet geeft, ben je als een ongeopend pakje. Je bent als een plant die nooit heeft gebloeid. Je hebt nooit je zaad, je gave, je geur of je schoonheid aan de wereld gegeven.

Je bent naar de wereld gekomen om te geven. Maar eerst moet je de wereld leren kennen, en dan moet je je gave leren kennen. Je hebt je kindertijd en je adolescentie doorgebracht met leren om een functioneel mens te worden. Veel mensen slagen daar niet in, weet je. Maar als je een functioneel mens bent geworden, kun je beginnen met de volgende grote opleiding in het leven, namelijk leren over doel, betekenis en richting. Als je doel, betekenis en richting voorbestemd zijn om je voorbij het menselijk perspectief en de menselijke beperkingen te brengen, dan moet je een Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap leren.

De Weg van Kennis werd gegeven. Stappen naar Kennis werd gegeven. Je moet ze volgen, niet blindelings of dwaas, maar verstandig met bewustzijn en onderscheidingsvermogen. Als je stopt met klimmen, kom je de berg niet op. Er zijn geen liften of helikopters om je naar de top te brengen. Engelen dalen niet neer op de berg om je omhoog te tillen. Je moet de reis maken. De reis is alles. De reis is waar je gaven worden gegeven. De reis is waar je gaven worden ontdekt. Door de reis word je sterker en wijzer, vergevingsgezinder en krijg je meer mededogen. Je kwam naar de wereld om deze reis te maken. Als je die niet maakt, heb je je tocht verprutst, een feit waarover je zult moeten nadenken als je hier weggaat.

Ik wil dat je een leven van vervulling en voldoening vindt. Ik wil dat echt geluk in je leven opbloeit. Dit is niet iets dat je zomaar wordt gegeven. Je moet het bereiken. Je moet er een plaats voor vrijmaken. Je moet er een fundament voor leggen, anders blijft het een groot ideaal, dat altijd buiten je bereik lijkt te liggen.

Terwijl je de berg van het leven beklimt, zie je meer en weet je meer. Je begint te begrijpen hoe het in elkaar zit. Je begrijpt de moeilijkheden achter je. Je ziet waar ze je gebracht hebben, en je begrijpt hun waarde en hun belang voor je reis. Je weet niet wat je te wachten staat, maar naarmate je verder gaat, leer je meer over hoe je de berg van het leven moet beklimmen. Als je opgeeft of afhaakt, blijf je waar je bent. Is dat goed? Tja, die vraag moet je voor jezelf beantwoorden. Ik kan die vraag niet voor je beantwoorden.

Wanneer je doorzet in een streven dat een poging inhoudt om je eigendunk te bewijzen – een poging om iets te zijn, te doen of te hebben dat niet voor jou bestemd is – kun je erg gehecht raken. Je kunt deze gehechtheid met grote intensiteit en toewijding beschermen en in stand houden. Maar dit is geen verbintenis, want als je jezelf toewijdt aan iets dat niet voorbestemd is om te slagen, doe je slechts alsof je je toewijdt. Als je je bijvoorbeeld verbindt in een relatie met een andere persoon, maar die is niet toegewijd aan jou, dan is het een gemakkelijke verbintenis van jouw kant. Je hoeft niets op te geven. Je hoeft geen bruggen in je leven te verbranden. Je geeft jezelf aan iets dat niet zal werken, dus wat heb je gegeven? Dat is gemakkelijk. Maar om jezelf te geven aan iets dat zal bloeien en groeien, dat is belangrijk. Jezelf geven aan iets dat een echt fundament heeft, een echte waarde en een echte mogelijkheid tot succes, dat zal je veranderen. Dit zal je vooruitbrengen in het leven. Dit zal je laten zien hoe je de berg van het leven kunt beklimmen. Dit is niet zo gemakkelijk.

Er zijn tijden dat je dingen moet opgeven, dingen die ooit betekenisvol waren maar nu hun waarde hebben verloren. Blijf er niet langer mee doorgaan. Dit is niet in strijd met wat ik heb gezegd. Relaties en betrokkenheid bestaan in alle stadia van het leren van de Weg van Kennis. Sommige relaties zullen je de hele weg vergezellen; de meeste niet. Blijf niet volharden als de richting is veranderd. Bij het beklimmen van de berg van het leven, zigzagt het pad, het terrein verandert. Sommige stukken zijn steil, andere niet, maar ze gaan allemaal omhoog. Blijf niet hangen in één manier van denken. Blijf niet hangen bij één persoon en één situatie, want die zullen veranderen en jij moet leren mee te veranderen.

Maar onderweg ontmoet je mensen die voorbestemd zijn om de grote reis samen met jou te maken, de hele weg. Zet hier door. Maar wees voorzichtig, want het kan zijn dat zij niet in staat zijn om verder te gaan. Mocht dit het geval zijn, dan zul je zonder hen verder moeten gaan, hoe moeilijk of hoe verwoestend dit ook moge lijken.

Sommige dingen vereisen grote vastberadenheid, maar slechts voor een korte periode. Andere dingen vereisen doorlopend grote vastberadenheid. Kennis is je gids, maar om Kennis je gids te laten zijn, moet je sterk worden met Kennis. Je moet openstaan voor Kennis en in staat zijn om haar te volgen en haar beweging en richting te onderscheiden. Dit zijn geen eenvoudige zaken. Je kunt er niet simpelweg van uitgaan dat je het vermogen hebt. Je moet het vermogen verdienen. Je kunt je voorstellen dat je kunt doen wat een groot kunstenaar of atleet kan, maar in werkelijkheid heb je de vaardigheid niet ontwikkeld. Zo is het ook hiermee. Je kunt je voorstellen dat je een leven van Kennis leidt. Je kunt je voorstellen dat je precies het juiste doet, maar dit is verbeelding.

Als je ogen open zijn, als je geest open staat, als je hart open staat, dan zul je je weg vinden. Je zult wat fouten maken. Dat is zeker. Maar je zult niet in je fouten blijven volharden, en je zult ze niet eindeloos herhalen. Ze zullen je sterker maken, kritischer, bekwamer en met meer mededogen voor anderen. Geef niet op als je fouten maakt. Fouten maken hoort bij het maken van de reis. Maar blijf niet volharden in je fouten en verdedig je fouten niet. Zeg niet dat ze perfect voor je waren, want in feite heb je er misschien erg onder geleden. Accepteer ze. Doe er je voordeel mee. Maar verheerlijk ze niet en rechtvaardig ze niet.

Wij hebben een zeer groot doel voor de studenten van Kennis gecreëerd. We hebben een grote voorbereiding en een groot leerplan gepresenteerd voor de studie. We hebben een nieuwe traditie van leren en spiritualiteit gepresenteerd. We hebben alles gepresenteerd wat je nodig hebt. Het leven zal je de relaties en mogelijkheden geven, maar jij bent degene die moet gaan werken. En je werk zal niet van korte duur zijn. Het zal blijvend zijn, en het zal goed werk zijn. Het zal het soort werk zijn dat alle aspecten van jou tot leven brengt. Het is het soort werk dat de wonden heelt en de delen van je bindt die zijn afgebroken. Het is het soort werk dat jou herstelt, je vernieuwt en je kracht geeft. Het is het soort werk waarvoor je moet doorzetten.

Je komt opdagen voor Kennis. Je komt opdagen voor je oefeningen. Je geeft jezelf hieraan – vandaag, morgen en de volgende dag. Je baseert je deelname niet op de vraag of je hoogtepunten ervaart. Je baseert je deelname op iets diepers en consequenter. Je gaat vooruit en Kennis wordt sterker. Als je je afkeert, zul je ergens anders weer terug moeten naar het begin.

Als dit de juiste voorbereiding voor je is, zul je dat weten. In het begin kan je gevoel ervoor heel zwak en wankel zijn. Maar naarmate je verder gaat, zal het sterker en sterker worden. En naarmate je gevoel van betrokkenheid en vastberadenheid wordt bevrijd van je persoonlijke ambities en behoefte aan eigendunk, zullen je betrokkenheid en vastberadenheid een kracht hebben die bij je blijft en waarop je kunt vertrouwen als een fundament voor het leven en de vooruitgang in je leven. Dit alles is voor jou mogelijk als je doorzet. Als je doorgaat, zul je je bestemming bereiken. Als je toestaat dat de reis is wat hij is in plaats van te proberen te bepalen wat hij moet zijn, dan zul je je weg in het leven niet kwijtraken. Je zult niet proberen om afkortingen te nemen die uiteindelijk je tijd en energie verspillen doordat ze je nergens heen leiden.

Jij neemt het pad. Je volgt het pad. Je zet door op het pad. En je leert het pad kennen. Daarin ben je in staat om anderen te helpen die achter je liggen. Hier ben je in staat om degenen die langs de kant van de weg zijn beland, aan te moedigen en te inspireren. Hier ben je in staat om mededogen te hebben met hen die hebben opgegeven en die teruggaan.

Je bent naar de wereld gekomen om een reis te maken. Jouw reis is jouw geschenk, en tijdens de hele reis geef je die dingen die je te geven hebt – dingen die je nooit van plan was te geven en dingen waarvan je niet wist dat je ze moest geven. Als je volhoudt, zullen anderen je volgen. Zij zullen je in het vizier houden, en jij zult hen vooruit laten gaan. Er zijn mensen die je voor zijn gegaan die volhouden, die zorgen dat je vooruit blijft gaan. Wanneer je dit soort relaties hebt, dan heb je een grotere verantwoordelijkheid in het leven dan je eigen wensen en veranderende verlangens. Hier ben je het evenzeer aan anderen verschuldigd om vol te houden als aan jezelf. Dit is het begin van echte kracht en vastberadenheid. Dit is het begin van het leren van een grotere weg. Het zullen je relaties en de behoeften van de wereld zijn die je ertoe zullen aanzetten een grote inspanning te leveren om jezelf vollediger te geven dan je jezelf ooit voor je eigen doeleinden alleen zou geven. Wij vieren deze grote reis omdat dit een grote mate van waarheid is die jouw geluk en betekenis zal toebedelen.

Denk aan de dingen die je hebt volgehouden en waaraan je je hebt gewijd, de plaatsen waar je niet opgaf. Denk aan wat je hebt verworven en ontwikkeld aan ervaring en onderricht als gevolg van dit doorzettingsvermogen. Er staat je nu een grotere opleiding te wachten. Zij werd je door de Schepper gegeven. Maar er is niemand die je dwingt om die te volgen. Je doet het niet om een betere baan te krijgen of om meer geld te verdienen. Je doet het voor een groter doel. En terwijl je reageert, zal dit grotere doel sterker en duidelijker in je worden.

Je leert De Weg van Kennis omdat je moet, niet omdat het aan het eind een grote belofte inhoudt. Met een grotere motivatie die niet afhankelijk is van je ambities, je gevoelens, je veranderende opvattingen of de ideeën of heersende overtuigingen in de wereld, zul je een kracht hebben die de wereld niet bezit. Je zult een zekerheid hebben die de wereld niet bezit. Dit is het bewijs van Kennis. Dit is het grotere zaad van waarheid dat nu in je groeit. Het zaad ervan is ontkiemd; het verspreidt zich nu. Als je het koestert, zal het groeien en een grote boom worden die schaduw en inspiratie geeft aan anderen.