Reacties van de Mensheid op de Grotere Gemeenschap

Reacties van de Mensheid op de Grotere Gemeenschap

Zoals geopenbaard aan Gods Boodschapper
Marshall Vian Summers
op 5 februari 1997
in Boulder, CO, Verenigde Staten

Over deze tekst


Wat je in deze tekst leest is de transcriptie van de originele stem van de Engelenschare zoals zij door de Boodschapper Marshall Vian Summers sprak.

Hier wordt de originele communicatie van God, die voorbij woorden bestaat, vertaald naar menselijke taal en begrip door middel van de Engelenschare die over de wereld waakt. De Engelenschare levert vervolgens Gods Boodschap aan de Boodschapper, waarna het wordt getranscribeerd en beschikbaar gemaakt aan jou en aan alle mensen.

In dit opmerkelijke proces spreekt de Stem van de Openbaring opnieuw. Het Woord en het Geluid zijn in de wereld. Moge jij de ontvanger zijn van dit geschenk van de Openbaring en moge jij open staan om deze unieke Boodschap in ontvangst te nemen voor jou en voor jouw leven.




Noot voor de lezer:
Deze vertaling werd voor de Society verzorgd door een student van de Nieuwe Boodschap die aangeboden heeft om de originele Engelse tekst te vertalen. Wij stellen deze vertaling in haar vroege vorm beschikbaar voor de wereld om mensen de mogelijkheid te geven in hun eigen taal kennis te maken met een deel van de Nieuwe Boodschap.

Het zal enige tijd duren voordat de mensen gewend zijn aan dit idee van de Grotere Gemeenschap. Het vertegenwoordigt zo’n grote drempel, zo’n enorm keerpunt voor de mensheid. Sommige mensen zullen ernaartoe groeien, anderen zullen zich ervan afkeren, weer anderen zullen zich ertegen verzetten. Dit zijn de drie mogelijke reacties die ieder mens kan hebben op nieuwe ideeën en op nieuwe ervaringen. Binnen elk van deze drie mogelijke reacties zijn er verschillende verschijningsvormen. Laten we nu eens kijken wat elk van deze reacties betekent, en waar ze vandaan komen in de persoon en in de menselijke samenleving zelf.

De eerste reactie op de Grotere Gemeenschap zou zijn om ervan weg te gaan. De mens heeft de opmerkelijke neiging zich te begeven in ontkenning – ontkenning van iets dat altijd aanwezig is, ontkenning van iets dat een kritiek probleem in de wereld vormt, ontkenning van iets dat een chronisch probleem is, doen alsof het er niet is of doen alsof men iets onder controle heeft terwijl dat in feite helemaal niet zo is.

Omdat de Grotere Gemeenschap een enorme verandering in perceptie en begrip betekent, omdat de Grotere Gemeenschap zo’n enorme verandering in perceptie en begrip zal vergen, zal er veel ontkenning heersen. Veel mensen zullen er gewoon helemaal niet aan willen denken. En hoewel het bewijs elke dag groter wordt dat de wereld veel bezocht wordt en dat veel van deze bezoekers zich mengen in menselijke aangelegenheden, doen de mensen alsof er helemaal niets aan de hand is. Zij gaan door met hun eigen affaires, in beslag genomen door hun eigen persoonlijke zaken. Ze staan gewoon niet toe dat dit hun bewustzijn binnendringt.

Dit soort ontkenning is endemisch in de wereld. Mensen willen niet weten. Waarom is dit zo? Waar komt dit vandaan? Waarom bestaat bij mensen deze neiging in zo’n hoge mate?

Binnen de menselijke natuur zijn er beschermingsmechanismen tegen pijn, en is het in zekere mate noodzakelijk dat mensen een soort gevoel van controle over hun zaken kunnen krijgen. Dit zorgt voor stabiliteit bij het individu. Dit houdt de motivatie van het individu om te leven en productief te zijn in een functionele staat. En toch werkt het mechanisme dat individuen beschermt en in stand houdt, ook tegen hen, want hierdoor kunnen juist die omstandigheden en gebeurtenissen worden ontkend die het welzijn van mensen bedreigen en die hun werkelijke vermogen om controle over hun leven uit te oefenen, ondermijnen.

Wanneer je de menselijke geschiedenis leest, zie je het bewijs dat mensen in tijden van uitdaging of verandering in enorme ontkenning verkeerden. Zij deden alsof er niets aan de hand was, of als zij moesten toegeven dat er wel iets aan de hand was, dat zij het onder controle hadden en dat het wel goed zou komen.

In sommige gevallen deden zij een beroep op een grotere macht en zeiden: “God neemt het wel over” en “God zal er wel voor zorgen” en “God zal wel voor een goede afloop zorgen”. Maar deze poging om hun gevoel van welzijn te behouden bracht hen in feite in gevaar. Het maakte hen kwetsbaarder voor het kwaad in de wereld.

Daarom is er in ieder mens een zeker beschermingsmechanisme dat hem niet toestaat te veel pijn of te veel onzekerheid te ervaren. En toch is dit precies het mechanisme dat de mensheid in gevaar brengt en haar verhindert haar problemen op te lossen zolang de problemen klein zijn. Het is in zekere zin het mechanisme zelf dat het leven moeilijker en gevaarlijker maakt.

Maar ontkenning is niet simpelweg het gevolg van een ingebouwd overlevingsmechanisme. Ontkenning is ook het product van wat mensen bezighoudt. Ontkenning is ook het gevolg van waar ze hun loyaliteit aan hebben verleend. Laat Ons dit uitleggen.

Als je trouw bent aan je ideeën en je voorkeuren, dan ben je door de aard van je benadering in tegenspraak met de realiteit van het leven. Je dringt erop aan dat het leven je geeft wat je wilt, en je ontkent of je slaat geen acht op datgene wat aantoont dat je voorkeur onjuist is.

Deze vooringenomenheid met betrekking tot het geluk, deze vooringenomenheid met betrekking tot het trouw blijven aan eigen ideeën en overtuigingen, is een zeer riskante benadering. Zij is er alleen op gericht bepaalde elementen van het leven, bepaalde aspecten van het leven te onderkennen en zich ermee te vereenzelvigen, en tracht al het andere tegen te werken.

Bijvoorbeeld; [mensen willen] een welvarend, comfortabel en gelukkig leven leiden, maar zij herkennen niet de koers die dit voor hen uitzet – het verlies aan vitaliteit, het verlies van relaties, het verlies van hun innerlijk leven. Zij willen er ook geen rekening mee houden dat dit misschien niet het beste is voor henzelf of voor de wereld. Zij hebben hun zinnen gezet op één doel en denken niet aan de prijs. Zij denken niet na over wat dit werkelijk betekent, en zij streven hun doel onverdroten na en beseffen niet dat hen duur komt te staan en dat het in feite misschien helemaal niet voor hen bedoeld is.

Het idee van Kennis boezemt hen angst in. Het idee dat er ernstige problemen zijn in de wereld is iets waar zij niets mee te maken willen hebben. Zij zijn bezig met zichzelf en met hun eigen doelen, maar als gevolg daarvan zullen zij hun ware Zelf, hun ware doel en hun ware betekenis in het leven niet vinden. En zij zullen de levensomstandigheden die bepalend zijn voor de loop van hun bestaan en de toekomst van de mensheid niet herkennen.

Dit is in wezen het innemen van een standpunt zonder intelligentie. In de Grotere Gemeenschap wordt intelligentie gedefinieerd als de bereidheid, de wens en het vermogen om zich aan te passen en iets te creëren. Dat is de definitie van intelligentie. Dat is niet de grootte van je hersenen. Dat is niet het aantal berekeningen dat je in een minuut kunt maken. Het is het verlangen, de bereidheid en het vermogen om je aan te passen en iets te creëren. Je kunt niet creëren als je je niet kunt aanpassen, hoewel veel mensen dit elke dag proberen.

De echte creatieve impuls vloeit voort uit een direct betrokken zijn bij de wereld, iets moeten creëren dat nodig is in de wereld, iets waarvoor je de aanleg hebt, iets waarvoor je de vaardigheden hebt om het voort te brengen. Dit is intelligentie. Intelligentie is het vermogen om een probleem te herkennen en het onmiddellijk aan te pakken. Een andere echte en zinvolle definitie van intelligentie is er niet.

Het bewijs van intelligentie is het vermogen om problemen op een creatieve manier op te lossen en daardoor de levensomstandigheden zowel voor jezelf als voor anderen te verbeteren. En toch getuigt ontkenning, in al haar vormen en gedaanten, van een diep gebrek aan intelligentie. Wanneer je vermijdt wat de werkelijkheid je voorschotelt of je ertegen verzet, gebruik je je intelligentie niet. Je verspeelt je intelligentie, en met je intelligentie verspeel je het vermogen je aan te passen en te creëren.

Hier wordt het streven naar geluk de wortel van alle kwaad, niet omdat het inherent slecht is maar omdat mensen erdoor geobsedeerd raken met uitsluiting van al het andere, en wat zij voor hun streven opgeven is toch zó groot en zó betekenisvol en zó belangrijk voor hun welzijn en hun vervulling.

Veel mensen zullen zich afkeren van de Grotere Gemeenschap. Ze hebben hun eigen ideeën. Ze hebben hun eigen doelstellingen. Zij willen niet dat het leven zich met hun plannen bemoeit. Zij zullen dit eenvoudig uit hun bewustzijn bannen, of zij ontkennen dat het bestaat. Of als ze niet kunnen ontkennen dat het bestaat, zullen ze het veranderen in iets aangenaams, iets goeds, iets waarmee ze zich kunnen identificeren, iets dat hun persoonlijke plannen en doelstellingen ondersteunt.

Dit is momenteel gaande in de wereld. Veel mensen denken: “O, het bezoek van andere vormen van intelligent leven is een grote spirituele gebeurtenis” – iets dat hun idealen zal vervullen, iets dat hun het gevoel van verlichting, hoop en vrede zal geven waarnaar zij in hun eigen leven op zoek zijn. Maar zelfs deze doelen, die in zekere zin het ware doel van het leven vertegenwoordigen, worden hier verkeerd ingeschat en geïnterpreteerd.

Om de werkelijke mogelijkheid tot vrede te zien – gelijkmoedigheid te ontwikkelen, meer harmonie in de menselijke familie te brengen – moet je werken met de werkelijkheid zoals die echt is. Je kunt niet je idealen of je waarden er overheen leggen, want het leven zal daar niet op reageren en je zult het contact verliezen met zowel je ware aard in jezelf als met de realiteit van het leven om je heen. Je zult vervreemd raken van het leven en van jezelf, en juist de idealen waarvan je dacht dat ze je de grotere beloningen van het leven zouden geven, zullen je er in feite van beroven.

Vandaag de dag zijn er veel mensen in de wereld die hopen en geloven dat de aanwezigheid van de Grotere Gemeenschap hier vrede en gelijkmoedigheid en een echte oplossing voor het menselijk leven zal brengen. Zij willen de werkelijke situatie niet zien. Zij willen alleen zien wat zij willen zien, en dat is niet zien. Zij willen alleen maar denken wat zij willen denken, maar dit is geen nadenken.

Zij oefenen hun intelligentie hier niet uit. Zij doen geen beroep op Kennis in hen om de echte waarheid te onthullen. Zij openen hun ogen niet om de dingen te zien zoals zij werkelijk zijn. Dit is een vorm van ontkenning. Dit is weglopen van de werkelijkheid. Dit is vermijden van de betekenis, het doel en de aard van het leven.

Dus, wanneer Wij zeggen dat mensen zich van de Grotere Gemeenschap zullen afkeren, kan dit zich op vele verschillende manieren manifesteren. Velen zullen zich eenvoudigweg afwenden, gelovend dat die niet bestaat, en voor hen zal er niet genoeg bewijs in de wereld zijn om hen te overtuigen. Tenzij hun leven wordt overrompeld, zullen zij de realiteit ontkennen en vermijden dat de Grotere Gemeenschap in de wereld is en hier een grote invloed uitoefent.

Anderen zullen overwegen dat het een mogelijkheid is, maar ze trekken allen hun conclusies om hun ideeën en hun overtuigingen kracht bij te zetten. Zij willen niet dat hun wereldbeeld bedreigd of aangevochten wordt. Zij willen alleen dat het leven dat bevestigt, en dus zullen zij het bewijs dat de Grotere Gemeenschap in de wereld is gebruiken om hun wereldbeeld te bevestigen, wat dat ook moge zijn. Zij zullen erkennen dat het een realiteit is, maar zij zullen het zo interpreteren dat het hun persoonlijke belangen en doelen dient.

Zij zullen zich omdraaien en kijken, maar zij zullen niet zien, want zij zien alleen hun gedachten en hun overtuigingen, niet in staat om verder te kijken dan die gedachten en overtuigingen. Dit staat voor ontkennen en vermijden – een onvermogen om zich bezig te houden met het leven zoals het werkelijk is, een onvermogen om de geest open te stellen en over iets nieuws na te denken, een onvermogen om kwetsbaar te zijn voor het leven, een onvermogen om opnieuw te beginnen met het ontwikkelen van een nieuwe reeks sterke eigenschappen en vaardigheden.

Veel mensen zullen zich afkeren. Andere mensen zullen tegen de Grotere Gemeenschap ingaan. Niet in staat zich af te keren of het bestaan ervan te ontkennen, zullen zij zich ertegen verzetten. Zij zullen geloven dat de bezoekers hier zijn om hen te vernietigen. Zij zullen misschien geloven dat de bezoekers demonische krachten vertegenwoordigen en proberen hun aanwezigheid hier te interpreteren op basis van oude religieuze leringen in de wereld.

In zekere zin doen zij ook aan vermijding, omdat zij niet kunnen inzien dat de bezoekers bewuste wezens zijn zoals zijzelf, gedreven door hun eigen behoeften en vooringenomenheid, net als zijzelf. Zij zullen hen in demonen veranderen, in de agenten van Satan.

Zij zullen de realiteit van de Grotere Gemeenschap interpreteren vanuit hun eigen religieus perspectief, maar zij zullen niet zien. Zij zullen tegen de Grotere Gemeenschap strijden en erop aandringen dat de mensheid met rust wordt gelaten, maar zij zullen niet begrijpen dat de mensheid op een nieuwe drempel staat en dat de aanwezigheid van de Grotere Gemeenschap de evolutie van het leven in deze wereld vertegenwoordigt. Zij zullen vechten om hun religieuze ideeën te behouden. Zij zullen vechten om hun eigen identiteit te handhaven zoals zij die kennen, zonder de mogelijkheid te aanvaarden dat er sprake is van een nieuw panorama voor groei en ontwikkeling.

Zij zullen zich tegen deze realiteit verzetten. Zij zullen haar zien vanuit hun eigen defensieve positie. Maar zij zullen niet begrijpen waar zij mee te maken hebben. Ook zullen zij niet in staat zijn te zien, ook al kijken ze. Zij worden beheerst door angst en bezorgdheid.

De derde mogelijke reactie is naar de Grotere Gemeenschap toe te bewegen, te onderkennen dat zij een realiteit is, te onderkennen dat zij nieuw is, te onderkennen dat voor haar een nieuwe benadering en een nieuw begrip nodig en vereist is. Enkele mensen in de wereld zullen dit herkennen en een oprechte poging doen om de betekenis ervan te begrijpen. Als zij daarin slagen, als zij een Weg van de Kennis uit de Grotere Gemeenschap kunnen leren, zullen zij in staat zijn anderen te onderwijzen en te begeleiden en zullen zij zelf een positieve kracht voor vooruitgang in de wereld zijn.

Toch worden ook zij met grote moeilijkheden geconfronteerd, maar zij moeten leren de situatie met een nieuwe blik en met een nieuw inzicht te bekijken. Zij moeten hun waarneming en onderscheidingsvermogen ontwikkelen. Zij moeten in staat zijn om het leven in de Grotere Gemeenschap te leren kennen, om de betekenis en de bedoeling van de bezoekers te begrijpen. Zij moeten het vermogen hebben om te zien dat de bezoekers geen engelen en geen demonen zijn, maar echte bewuste wezens zoals zijzelf. Zij moeten de dichotomie van goed en kwaad overstijgen om helder en objectief te kunnen zien.

Zij zullen ook het hoofd moeten bieden aan de enorme ontkenning die zal bestaan en aan de angst en vijandigheid die overal om hen heen heerst. Mensen zullen er niets van willen weten of plaatsen alles alleen maar in een angstig en defensief daglicht. Zij zullen het hoofd moeten bieden aan deze heersende reacties en overtuigingen die in sommige opzichten zelfs een groter obstakel zullen vormen dan de aanwezigheid van de Grotere Gemeenschap zelf.

Zij zullen moeten leren onderscheid te maken tussen wat zij geloven en wat zij weten. Zij zullen het bijgeloof moeten herkennen dat zelfs in hun eigen denken en evalueren bestaat. Ze zullen ontzettend veel moeten leren, maar zij krijgen een kans om te ontdekken, te scheppen en zich aan te passen, die niemand anders om hen heen zal krijgen.

Dus er zijn drie mogelijke reacties op de Grotere Gemeenschap. Dit zijn dezelfde drie mogelijke reacties die men kan hebben op elke nieuwe ervaring in het leven. Dit zijn de drie mogelijkheden die iedereen kan hebben bij de confrontatie met moeilijkheden of tegenslagen in het leven.

De aanwezigheid van de Grotere Gemeenschap vertegenwoordigt moeilijkheden, tegenspoed en kansen. Maar wie verkeert in een positie om dit te herkennen? Wie kan dit zien? Wie kan de dingen zien zoals ze werkelijk zijn? Wie heeft de moed om te kijken? Wie heeft het vermogen om het verschil te zien tussen de werkelijkheid en zijn eigen perceptie? Wie heeft het geduld en het doorzettingsvermogen om een Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap te leren?

Er zijn zeer sterke krachten in de wereld die de mensheid in een staat van onwetendheid houden. In sommige gevallen is dit hun bedoeling. In andere gevallen doen zij dit onopzettelijk omdat zij onwetend zijn.

Regeringen in de wereld proberen hun bevolking gehoorzaam en volgzaam te houden. Dit gebeurt opzettelijk. Zij geloven dat het aan hen is om de grote aanvangsproblemen op te lossen en dat de gemiddelde mens hiervoor niet is toegerust of hiertoe niet in staat is. Zij geven zichzelf het alleenrecht en de verantwoordelijkheid om de grote problemen van de mensheid op te lossen. Maar hoe kunnen zij dit doen zonder de wil van de bevolking? Zij geloven niet in Kennis. Zij geloven alleen in overreding en manipulatie.

De religieuze instellingen in de wereld van vandaag willen hun oude overtuigingen behouden. Zij willen hun autoriteit behouden. Zij willen een traditionele interpretatie van goddelijkheid en menselijk doel en bestemming behouden.

Voor hen vormt de Grotere Gemeenschap zo’n uitdaging en zo’n bedreiging dat zij eerder geneigd zijn haar volledig te ontkennen. En als zij zich er wel bewust van worden en haar verstandig kunnen interpreteren, zullen zij dan de moed en integriteit hebben om mensen voor te lichten, om hun volgelingen en hun kerkgemeenschappen voor te lichten?

Dit zijn zeer serieuze vragen. Het antwoord daarop kun je vinden door in jezelf te kijken, naar je eigen neigingen, naar je eigen overtuigingen. Alle neigingen waarover Ik tot nu toe heb gesproken zijn in jou aanwezig omdat je in het verleden dingen in je leven hebt ontkend. Je hebt geworsteld met verandering en tegenslag. En soms ging je iets tegemoet dat nieuw was en een nieuwe aanpak vereiste.

Jij die dit boek leest, hebt alle drie deze mogelijke reacties vertoond. Zelfs terwijl je dit boek leest, zelfs terwijl je de uitdaging aangaat en de kans die Wij je hier bieden, kun je deze neigingen in jezelf voelen. Het is er allemaal. En je zult ze zeker overal om je heen zien in de mensen die je kent en in de teneur en de prioriteiten van het publiek en de nadruk die zij legt op dingen.

Lees je kranten. Je zult zien waar de prioriteiten van mensen liggen. Mensen zijn gefascineerd door moord en doodslag, maar willen zich niet bezighouden met de grotere gebeurtenissen die zich in het leven voordoen. Zij willen niet onder ogen zien dat de voedselvoorraad in de wereld afneemt, dat de toplaag van de bodem uitgeput raakt, dat ecologische systemen afbrokkelen, dat er steeds minder mogelijkheden in het leven zijn en steeds grotere tegenslagen.

Zij willen niet eens de mogelijkheid onderkennen dat de Grotere Gemeenschap in de wereld is. Misschien denken ze wel: “Nou, we hebben niet nog zo’n groot probleem nodig!” Hier is sprake van een fundamenteel onvermogen om het leven te zien zoals het werkelijk is en om onderscheid te maken tussen wat een klein probleem is en wat een groot probleem is. Dit onvermogen wordt bekrachtigd door de machtige instellingen in de huidige wereld.

Alleen door de moedige daden van individuen en kleine groepen heeft de mensheid enige hoop om gelijke tred te houden met haar veranderende omstandigheden. Er moeten meer van deze individuen komen. Het kan niet eenvoudigweg de verantwoordelijkheid zijn van één of twee getalenteerde mensen hier en daar. De noodzaak om zich te ontwikkelen moet in ieder mens gevoeld worden. Je kunt niet alleen op je instellingen vertrouwen, want die zijn misschien niet bereid of niet in staat om de ruimere ontwikkeling te bieden die je nodig hebt. Het is jouw verantwoordelijkheid. Het gaat om jouw antwoord.

Als je je afwendt van de toekomst, zal die je overspoelen. Als je tegen de toekomst vecht, zal ze je verslaan. Maar als je naar de toekomst toe kunt bewegen en je op de toekomst kunt voorbereiden, dan zul je niet alleen toegerust zijn om er direct mee om te gaan, maar ook om haar te gebruiken om heilzame resultaten voor jezelf en voor anderen te produceren. Dit is wat nu nodig is.

In jou heb je een grote aard en een zwakke aard. Je grote aard wordt vertegenwoordigd door de werkelijkheid van Kennis in jou. Je zwakke aard is je neiging om te proberen zonder Kennis te leven en te vertrouwen op je eigen ideeën en voorkeuren om je te leiden. Hier moet je kiezen, niet slechts één keer maar steeds opnieuw, om je grotere aard te vinden en op te eisen en om de grotere kracht en verantwoordelijkheid te ontvangen die dit jou brengt.

Als je probeert te ontsnappen in een fantasiewereld, waarbij je al je aandacht geeft aan je relaties, aan je hobby’s of aan je persoonlijke doelen, zul je niet in staat zijn een bijdrage te leveren aan het leven, en zal het leven een grote tegenspoed voor je lijken.

Als je tegen verandering en nieuwe openbaringen strijdt, strijd je tegen jezelf, want Kennis in jou probeert je vooruit te helpen naar de toekomst door je in staat te stellen je op een echte en productieve manier met het heden bezig te houden. Maar als je vasthoudt aan je ideeën, als je je vastklampt aan je overtuigingen en relaties, zul je niet in staat zijn om op Kennis te reageren. Het leven zal voor jou als een slagveld worden en geluk, vrede en gelijkmoedigheid zullen onbekend voor je zijn.

Er is nog een ander probleem. Dat is het probleem van de beïnvloeding. Dit is het probleem van het gebrek aan vaardigheid en bewustzijn van de mensheid in de mentale omgeving. Op dit moment proberen de aanwezigen uit de Grotere Gemeenschap zich in de wereld te vestigen. Zij zijn hier om grondstoffen uit de wereld te halen. Zij proberen invloed uit te oefenen op het denken van de mensen.

Een deel van hun agenda is de slimste en meest vrijdenkende individuen te kiezen; zij die misschien het minst traditioneel of conventioneel zijn in hun benadering, en hen te pacificeren. Hier zien we, als voorbeeld, een spirituele nadruk op vrede en harmonie en een terugtrekken uit het leven. En toch is dit geen retraite naar het mannenklooster of nonnenklooster waar echte spirituele focus en activiteit worden beoefend. Dit is eerder een terugtrekken uit het leven zelf.

Er zijn enkele spirituele leringen in de huidige wereld [die] geen Goddelijke bron hebben. Zij zijn het product van de interventie uit de Grotere Gemeenschap. Zij motiveren mensen om boven alles geluk en troost te zoeken, en brengen hen zo in een proces van zich terugtrekken van het leven en zich verwijderen van zichzelf.

Hoewel deze leringen verlichting, onbegrensd geluk, gelijkmoedigheid en ononderbroken vreugde beloven, neutraliseren zij in feite de diepere neigingen van de mensen die erdoor getroffen worden en brengen zij hen in een positie waarin zij niet kunnen zien, niet kunnen weten en niet kunnen handelen in overeenstemming met Kennis. Hun verlangens, hun voorkeuren, hun hoop zijn zo tevredenstellend dat zij niets anders kunnen zien of weten.

Het is opmerkelijk dat nu de wereld steeds veeleisender wordt, steeds meer oproept tot oplossingen, steeds meer vraagt om positieve betrokkenheid, steeds meer vraagt om een bijdrage, zoveel mensen die in een positie verkeren om deze dingen te bieden, stil worden en onbekwaam worden. Zij trekken zich terug in hun kleine gehucht in de bergen of aan het strand. Zij nemen afstand van alles en iedereen die zij onaangenaam vinden. Zij proberen zich af te zonderen en te isoleren in een wereld zonder ellende, in een wereld zonder moeilijkheden.

En toch vragen zij zich af waarom er zo’n ellende in henzelf zit. Misschien wordt hun geleerd dat dit deel uitmaakt van hun geestelijke ontplooiing, terwijl in werkelijkheid het conflict dat zij ervaren het gevolg is van hun onvermogen om zich bezig te houden met het leven in henzelf of met het leven in de wereld. Zij lijden, maar hun lijden is gerechtvaardigd. Zij willen hun kracht overgeven aan een grotere macht, maar zij bezitten niet de wijsheid of het onderscheidingsvermogen om te weten aan wie zij zich moeten overgeven of wat dit werkelijk betekent.

Dus geven zij alles weg om geleid te worden, maar zij weten niet wie hen leidt. Zij willen vrij zijn van de verantwoordelijkheden van het leven. Zij willen dat iemand anders de beslissingen voor hen neemt. Zij denken dat als klein kind meegedragen worden, aan de hand geleid, de manier is om het leven te leven en oprecht in het leven te staan. Zij verliezen hun autoriteit. Zij verliezen de verbinding met hun ziel, terwijl zij geloven dat zij een werkelijk spiritueel leven leiden.

Zij zijn niet in staat om de Grotere Gemeenschap onder ogen te zien. Zij zijn niet in staat de Grotere Gemeenschap te begrijpen. Zij zijn niet in staat hun eigen autoriteit te gebruiken om een beroep te doen op hun eigen kracht, hun voorkeuren opzij te zetten, hun geluk op het spel te zetten, om iets te doen wat van levensbelang en noodzakelijk is in het leven. Zij hebben de wil verloren om zich met het leven bezig te houden. Zij hebben hun gezag uit handen gegeven.

Ik kan je verzekeren dat de Schepper dit niet wil. Dit is niet de manier. De focus van de Schepper en de Ongezienen is om mensen sterk, verantwoordelijk en bekwaam te maken. Het gaat niet om het genereren van een soort spirituele welvaart waarin mensen hopen en verwachten dat alles voor hen geregeld zal worden.

Ik kan je verzekeren dat de mogendheden uit de Grotere Gemeenschap die zich met de mensheid bezighouden, ten volle gebruik zullen maken van deze neigingen en ze in hun eigen voordeel zullen gebruiken. Zij zullen deze individuen bestuderen. Zij zullen hun diepere neigingen neutraliseren. Zij zullen profiteren van hun naïviteit. En zij zullen hun goede bedoelingen sturen.

Misschien denk je op dit moment, “Mijn God! Is dit mogelijk? Hoe kan dit?” Maar wanneer je vaardigheid en inzicht verwerft in de mentale omgeving, zul je zien wat een kans dit schept voor de bezoekers en hoe betrekkelijk gemakkelijk het voor hen is om er gebruik van te maken.

Vertrouw geen enkele spirituele leer die niet je autoriteit benadrukt, die niet de nadruk legt op het terugwinnen van Kennis in jou, die je niet in de wereld roept om te reageren en te handelen, om een bijdrage te leveren, te leren en te geven. Geef geen gehoor aan spirituele leringen die je beroven van je verantwoordelijkheid daartoe en die geen authentieke en praktische wijsheid in je cultiveren.

Dit moet je voor jezelf vaststellen als je tot die moedige individuen wilt behoren die ervoor kiezen het leven tegemoet te treden en zich met het leven bezig te houden, die ervoor kiezen sterk te worden in De Weg van Kennis en die ervoor kiezen wijsheid te ontwikkelen.

Zoals Wij hebben gezegd, zijn het eerder de neigingen van de mensheid dan de bedoelingen van de bezoekers die het moeilijkst en het meest ontmoedigend zullen zijn om te hanteren. Want er is een voorbereiding om te leren hoe je de aanwezigen uit de Grotere Gemeenschap in de wereld moet interpreteren, ermee moet omgaan en je ertoe moet verhouden. Zij zijn niet almachtig. Zij zijn niet omnipotent. Zij vertrouwen op menselijke zwakheden om zich hier te vestigen.

Maar waar menselijke kracht kan opkomen zullen zij ontdekken dat de mensheid meer dan een gelijke zal zijn, en zij zullen hun agenda moeten bijstellen, en zij zullen hun aanpak moeten veranderen, en zij zullen moeten leren de rechten, voorrechten en heerschappij van het menselijk bestaan te respecteren.

Maar je moet hun respect verdienen. Je moet laten zien wat je kunt. Je moet je grenzen stellen. Je moet je onderscheidingsvermogen vergroten. Je moet je autoriteit uitoefenen. Zelfs als je de enige persoon bent die je kent die dit doet, moet je dit doen.

Kijk naar het leven. Word een student van Kennis. Laat de grotere kracht in je naar boven komen. Ze zal je nieuw leven inblazen. Ze zal je moed, kracht en doorzettingsvermogen geven. Zij zal je verheffen boven demoralisatie en ontmoediging. Ze zal je het Licht van het leven geven. Zij zal je geven wat de Schepper wil dat je krijgt, en zij zal je in staat stellen te doen wat de Schepper wil dat je doet. Ze zal je in staat stellen om boven de mist van menselijke ontkenning, menselijke ambivalentie en menselijke vijandigheid uit te stijgen. Ze zal je uit het rijk van veronderstellen halen en naar het rijk van zekerheid, wijsheid en kracht brengen.