Ontwikkelingsstadia

Kennis is het primaire referentiepunt in je ontwikkeling. Daarom is het noodzakelijk om de ontwikkelingsstadia te bekijken in termen van je relatie met Kennis zelf. Kennis is je Ware Zelf zoals het in de wereld bestaat. Je kunt haar niet bevatten of je er een voorstelling van vormen en mogelijkerwijs haar betekenis, haar waarde of haar doel begrijpen. Je kunt en moet haar echter wel in toenemende mate ervaren. De leer in De Weg van Kennis houdt zich bezig met het terugwinnen van Kennis en, door Kennis, dienstbaarheid aan de wereld.

De ontwikkeling van je relatie met Kennis verloopt in drie stadia die hier globaal besproken zullen worden. Het eerste stadium is de ontkenning van Kennis. Het tweede stadium is het cultiveren van Kennis. En het derde stadium is het tot uitdrukking brengen van Kennis. Dit zijn algemene categorieën en in elke categorie zul je een weerspiegeling van de andere twee terugvinden. In het eerste stadium bijvoorbeeld, dat voornamelijk betrekking heeft op het ontkennen of onderdrukken van Kennis, zullen individuen nog steeds momenten hebben waarin zij Kennis uitdrukken en waarin zij Kennis terugwinnen. Evenzo zullen er in het derde stadium, bij het tot uitdrukking brengen van Kennis, momenten zijn waarop Kennis zal worden tegengewerkt of ontkend. Over het geheel genomen valt de menselijke ontwikkeling echter in deze drie categorieën. Het is belangrijk om in te zien wat dit betekent in termen van je relaties met andere mensen.

Het eerste stadium zou de ontkenning van kennis kunnen worden genoemd. Als men zich er nog niet van bewust is dat Kennis bestaat, zal men de vervulling zoeken in overeenstemming met zijn ideeën en de verwachtingen van anderen. Deze eerste fase zal beginnen zodra aan enkele basisvoorwaarden voor overleving is voldaan. Hier zijn mensen zich er nog niet van bewust dat zij Kennis in zichzelf ontkennen. In plaats daarvan proberen zij te bevestigen wat zij denken dat zij willen of zouden moeten doen. Hier zijn ze niet noodzakelijkerwijs kwaadwillig. Ze weten gewoon niet beter. Iedereen begint in dit stadium.

In het eerste stadium gaat het om de persoonlijke vervulling volgens de eigen ideeën. Het gaat in de eerste plaats om het verwerven. Hier is het individu voldoende bevrijd om te proberen zijn of haar eigen leven tot op zekere hoogte vorm te geven. Hier leert de persoon enkele vroege vormen van zelfstandigheid. Daarom is deze fase noodzakelijk en kan deze niet worden overgeslagen. Hoewel mensen hier beginnen te leren om onafhankelijk te worden, versterken ze nog steeds hun afhankelijkheid van anderen omdat ze proberen te leven volgens de ideeën van anderen die ze aantrekkelijk vinden.

Dit is hoofdzakelijk een periode van afleren, waarin geprobeerd wordt om dingen te bereiken die ofwel onbevredigend ofwel onmogelijk te bereiken zijn. Dit werpt mensen terug op zichzelf en leidt tot teleurstelling en verwarring. Hieromtrent kan veel woede ontstaan, want veel van de dingen die zo waardevol, zo gekoesterd en zo de moeite waard leken, blijken waardeloos of zeer ontmoedigend te zijn. In deze fase die heel lang kan duren en zelfs levenslang kan zijn, zullen mensen telkens weer proberen vervulling te vinden door bepaalde dingen aan te schaffen die zij denken nodig te hebben voor hun geluk. En steeds weer zullen zij op de een of andere manier teleurgesteld worden. Veel mensen bevinden zich in dit stadium. Maar er zijn ook veel mensen in de wereld die nog steeds worstelen met fundamentele overlevingsbehoeften en niet eens dit eerste stadium van ontwikkeling hebben bereikt.

Dit eerste stadium is een periode van vallen en opstaan. Veel relaties zullen worden uitgeprobeerd voor verschillende vormen van bevrediging: seksuele bevrediging, gezelschap, financieel gewin, gedeelde politieke of sociale opvattingen en zelfs het huwelijk zelf. Hier zullen mensen in steeds nieuwe relaties proberen de ander te gebruiken om hun ambities te vervullen. En steeds opnieuw zal dit pijnlijk, destructief en teleurstellend blijken te zijn want de ander zal proberen ze te gebruiken voor een soortgelijk doel. Als die bedoelingen eenmaal aan het licht komen kan er sprake zijn van veel ontmoediging en zelfs vijandigheid. Mensen zullen zich gebruikt en misleid voelen. Ze zullen zich bedrogen en zeer gedesillusioneerd voelen. Dit is een periode van ontgoocheling. Het is een noodzakelijke periode van verkenning maar het is betreurenswaardig als ze wordt verlengd.

Dit is een tijd waarin romantiek voorrang krijgt op relatie. Romantiek probeert gebruik te maken van een persoon om een idee over zichzelf te vervullen. Romantiek kan voorkomen in persoonlijke intieme relaties. Ze kan ook spelen in zakenrelaties en in elke vorm van menselijke activiteit waar relaties tot stand komen. Romantiek zal gewoonlijk de belangrijkste aantrekkingskracht uitoefenen totdat de betrokken individuen hun Kennis leren waarderen en enkele noodzakelijke lessen in onderscheidingsvermogen leren.

Het probleem met romantiek is dat je een ander niet wilt kennen. Je wilt alleen dat die ander je ideeën over hem of haar bevestigt. Als de ander je ideeën lijkt te bevestigen wil je hem/haar steunen. Als hij/zij dat niet doet, zul je hem/haar weigeren op basis van wat jouw ideeën zijn. Maar je bent nog steeds niet op een plaats waar intimiteit werkelijk kan plaatsvinden, want je ervaart nog geen verwantschap met de persoon. Je voelt je louter aangetrokken tot een aspect van hem of haar dat past bij een plan dat je hebt, een plan waarvan je je bewust bent of dat je onbewust in jezelf hebt gemaakt.

Naarmate de relatie vordert en de persoon een echt individu blijkt te zijn en niet slechts een goed idee, kan dit leiden tot grote verwarring en teleurstelling. Je merkt dat je teleurgesteld bent in de persoon, of hij of zij raakt teleurgesteld in jou. Je verliest je interesse in hem/haar, of hij/zij verliest de interesse in jou. Soms is dit wederzijds, maar meestal begint de ene persoon zijn interesse te verliezen in de andere. Als de persoon zijn interesse verliest, kan de andere persoon het gevoel hebben dat zijn verlangen om in de relatie te blijven geïntensiveerd wordt. Dit kan zeer intens en zeer moeilijk zijn.

Deze relatie heeft nog niet voldoende fundament waarop zij kan blijven bestaan. Ze is niet helemaal verkeerd, want ze bevat elementen van waarheid en veel van deze elementen kunnen heel belangrijk zijn. Maar een relatie, vooral als deze leidt tot een huwelijk of een partnerschap voor het leven, kan niet overleven als ze op een zeer beperkt of minimaal fundament is gebouwd. Als deze relatie mislukt, word je op jezelf teruggeworpen, soms met grote bitterheid en verdriet. Hier heb je de kans om je motieven en je besluitvorming in je relaties opnieuw te beoordelen. Dit is een tijd waarin wat zeer fundamentele en praktische wijsheid kan worden verkregen. Dit is absoluut noodzakelijk. Een volwassen relatie is niet mogelijk, tenzij er in dit eerste stadium wezenlijke lessen zijn geleerd.

In sommige samenlevingen waar voor mensen veel vrijheid bestaat om met elkaar om te gaan, kunnen veel keuzes worden gemaakt en worden veel pogingen ondernomen. Veel mensen kunnen het voorwerp van genegenheid worden. Leren kan hier versneld worden en dat kan heel nuttig zijn, maar het heeft zijn gevaren, want er zijn zoveel aantrekkelijke mensen waaraan je jezelf kunt hechten dat het veel langer kan duren voordat je onder deze omstandigheden kunt leren. Maar uiteindelijk zal de teleurstelling je weer tot jezelf brengen. Je kunt hier je motieven voor het willen hebben van een relatie en je gedrag en je besluitvorming in het verleden opnieuw beoordelen.

Hier moet je jezelf onder ogen zien. Als je je alleen bezighoudt met de motieven, het gedrag en de besluitvorming van andere mensen, zul je je eigen motieven niet kunnen zien. Daarom moet je deze periodes van teleurstelling gebruiken voor zelfonderzoek- en evaluatie. Als je dit zonder veroordeling kunt doen, zul je in staat zijn om de fouten die je hebt gemaakt te herkennen, en je zult zien hoe ze in de toekomst kunnen worden gecorrigeerd. Als je van deze teleurstellingen kunt leren zonder bitterheid of veroordeling, kun je een zeer praktische wijsheid verwerven die in de toekomst van grote waarde voor je zal zijn.

Dit is niet alleen een periode van teleurstelling, het is ook een periode van ontdekken wie jezelf bent. Hierbij begin je objectief naar jezelf te kijken. Je ondervraagt jezelf. Je observeert jezelf. Je onderzoekt je eigen ideeën. Je onderzoekt je eigen veronderstellingen. Terwijl je dit doet, begin je te beseffen dat veel van je ideeën en veronderstellingen, die tot nu toe je leven hebben beheerst, helemaal niet jouw ideeën zijn, maar gewoon ideeën van andere mensen die je hebt verzameld of die je hebt geaccepteerd uit de samenleving in het algemeen. En veel van deze ideeën komen van je ouders. Omdat je nog niet je eigen onafhankelijk denken hebt kunnen vormen heb je louter de ideeën van andere mensen geaccepteerd, vaak onbewust, voetstoots.

In deze lange periode van uitproberen, van teleurstelling en ontdekken wie je bent zul je beginnen te zien dat in jezelf een geestesgesteldheid huist die het vermogen heeft dingen te weten. Je begint te zien dat je geest niet alleen bestaat uit opvattingen en overtuigingen, maar ook een kwaliteit van weten heeft. Misschien is je eerste ontdekking hiervan vrij kort en onregelmatig. Maar als je leert je aandeel in relaties met enige objectiviteit te observeren, zul je zien dat een deel van je wist dat je op het punt stond een vergissing te begaan. Een deel van je wist dat je een vergissing beging. Een deel van je wist dat je hier moest gaan en niet daar. Een deel van je wist dat je je moest inhouden bij deze specifieke persoon of dat je die specifieke situatie moest vermijden. Dit is het gevolg van introspectie. Objectief over jezelf zijn zonder veroordeling kan je dit geven. Je begint in te zien dat een deel van je de waarheid kent. Maar dit is slechts een uiterlijke manifestatie van Kennis, want Kennis is veel groter dan dit.

Dit eerste ontwikkelingsstadium kan behoorlijk intens zijn. De kracht van romantiek kan ongelooflijk sterk zijn omdat het een vorm van verlossing lijkt te zijn. Dit wordt bevestigd door het feit dat de eerste ervaring van romantiek zo sterk is en heel groots en glorieus kan lijken. Als je verliefd wordt, laat je jezelf achter en overstijg je tijdelijk de grenzen van je eigen ik, waar je jezelf ervaart in een grotere context in de aanwezigheid van een ander. Hier overschrijd je tijdelijk je eigen grenzen maar je kunt daar nog niet leven. Daarom kan de eerste ervaring niet worden vastgehouden. Ongeacht de inspanning die wordt getroost om de eerste ervaring na te bootsen, kan deze niet worden vastgehouden. Je kunt niet zo ver buiten je eigen interne grenzen leven omdat je in feite nog niet echt gegroeid bent. Je hebt alleen maar een piekervaring gehad waarvoor je de ander alle waarde en betekenis toekent. Je zult de ander dan willen behouden en de relatie willen beschermen, zodat je die piekervaring weer kunt beleven. Hier is liefde meer een vorm van extase en het toont zeer verslavend gedrag. Slechts door teleurstelling kan een grotere ervaring van liefde en relatie tot je doordringen.

Voor studenten van Kennis kan deze periode van vallen en opstaan, teleurstelling en zelfontdekking sterk worden versneld. Bewust een student van Kennis worden betekent dat je nu een referentiepunt in jezelf hebt gevonden dat je door de tijd en door vele ervaringen leert te vertrouwen en te waarderen. Dit is je Innerlijke Leiding. Ze overstijgt je voorkeuren, je verlangens, je angsten, je dwangneuroses, je conflicten en je moeilijkheden. Ze is een blijvende bron van waarheid en liefde en vertegenwoordigt daarom ware relatie.

Dit eerste stadium is zeer belangrijk, en toch kunnen hier veel moeilijkheden en veel verzet ontstaan. Hoe lang je in dit eerste stadium blijft hangt af van je verlangen naar de waarheid en hoeveel je in jezelf moet oplossen. Maar iedereen moet door dit stadium heen. Je zult bepaalde lessen van dit stadium leren, zelfs na dit stadium, want de lessen van onderscheidingsvermogen met betrekking tot Kennis gaan de hele weg door.

Aan het einde van dit stadium verandert er iets heel belangrijks dat je in staat stelt het tweede stadium te betreden. Dat is voor een deel het gevolg van je leren of, om specifieker te zijn, van je afleren in relaties. En toch is het ook het gevolg van iets dat in jou is gebeurd, want in jou is de aanzet tot Kennis gegeven. Je uiterlijke ervaring en je innerlijke ervaring hebben Kennis tot een punt gebracht waarop ze een tweede stadium van opkomen in je kan beginnen. Dit brengt je naar het tweede stadium van ontwikkeling, dat is het stadium van het terugwinnen van Kennis.

In het tweede ontwikkelingsstadium gaat het leren van onderscheidingsvermogen en besluitvorming door, omdat je steeds vaker ziet dat een deel van je verstandig en een deel van je onverstandig is. Dat deel van jou dat onverstandig is, moet leren van dat deel van jou dat verstandig is. Hier zul je steeds meer zien dat je leeft volgens ideeën en overtuigingen die niet van jezelf zijn, maar die je gedachteloos hebt overgenomen uit je omgeving. Je ziet steeds vaker dat romantiek zonder echte relatie uitzichtloos is en altijd voorbestemd zal zijn voor pijn en teleurstelling. Je zult zien dat een relatie een groter doel of een grotere focus moet hebben dan alleen persoonlijke aantrekkingskracht om te kunnen overleven en echte betekenis te bieden. Je zult zien dat de eerste piekervaring van de romantiek geen relatie is, maar in het beste geval een ervaring van herkenning tussen twee individuen.

Al dit leren, dat van levens- en essentieel belang is, loopt door in alle ontwikkelingsstadia. Wat het eerste stadium van het tweede onderscheidt, is het opkomen van Kennis. Kennis begint nu een sterkere invloed uit te oefenen. Het is iets wat je steeds meer zult voelen. Je zult het niet alleen voelen in tijden van belangrijke besluitvorming, je zult het meer voelen in het dagelijks leven. De kleine vonk die vroeger een klein lichtje in je was, is nu een vuurtje geworden. Het overheerst nog steeds niet in je bewustzijn. Het is misschien nog steeds niet eens iets waar je aan denkt. Toch zul je de effecten ervan steeds meer voelen. Als je hier objectief wordt over jezelf, zul je je realiseren dat veel van wat je eerder probeerde inderdaad zinloos was en je diepere verlangen niet zal bevredigen. Een diepe vraag naar je identiteit en doel in het leven zal zich hier aandienen. Dit zal niet alleen het gevolg zijn van filosofische interesse of terloopse vragen. Het zal meer en meer te maken hebben met de werkelijke waarde, betekenis en doel van je leven. Je Innerlijke Leraren komen hier, meestal onbekend voor jou, dichterbij en beginnen een ander soort invloed uit te oefenen. In de meeste gevallen zul je nooit weten dat je Leraren bij je zijn door een specifieke vorm van identiteit te herkennen. Toch zal er in toenemende mate een ervaren van Aanwezigheid zijn.

De overgang van het eerste naar het tweede stadium is eigenlijk enorm, hoewel hij, zoals alle grote overgangservaringen, grotendeels onopgemerkt zal blijven. Alleen de effecten zullen worden opgemerkt. Alleen een verandering in je begrip en ervaring zal erop wijzen dat er een echte verschuiving heeft plaatsgevonden. Je denken is veranderd. Je gevoelens zijn veranderd. Je waarden zijn veranderd. Je oriëntatie op het leven is veranderd. Je prioriteiten zijn veranderd. Je kunt zelfs fysiek veranderen. Je kunt je uiterlijk veranderen. Maar of je dit nu doet of niet, er is iets in je veranderd, en je wordt je daar bewust van.

Daarom is het niet juist om te zeggen: “Gisteren zat ik in het eerste stadium en vandaag zit ik in het tweede”, omdat je het niet zult weten. In feite is deze discussie over de ontwikkelingsstadia slechts bedoeld om je een overzicht te geven, niet om een systeem van criteria op te zetten waarmee je jezelf en anderen beoordeelt. Onthoud dit alsjeblieft; het is heel belangrijk. Dit is alleen bedoeld om je een overzicht te geven, zodat je kunt zien hoe de menselijke ontwikkeling moet worden afgemeten aan Kennis om überhaupt enige betekenis te hebben.

Naarmate je Kennis nadert zal zij steeds krachtiger en veelomvattender worden. Hier zal je perspectief op Kennis verruimen en meer waardering oproepen. Alsof je een berg beklimt, zie je een steeds groter panorama als je steeds hogerop komt. Naarmate je hogerop komt, krijg je een breder perspectief op waar je bent geweest en waar je naartoe gaat.

In het tweede stadium begin je een werkelijk contrast in jezelf te herkennen. Het contrast bestaat tussen wat men wil of gelooft en wat men weet. Uiteindelijk zul je in dit tweede stadium beseffen dat dit contrast totaal is en dat er een grote kloof bestaat tussen wat men wil en wat men weet. Uiteindelijk zul je dat wat gekend is zien als datgene wat je écht wilt. Wanneer dit wordt herkend, zal het een grote thuiskomst voor je zijn. Maar voordat dat gebeurt, zullen verlangens die niet in overeenstemming zijn met Kennis, lijken te wedijveren met Kennis zelf en zullen ze een verdeeldheid in je creëren die zeer moeilijk te verenigen kan zijn.

Tijdens het tweede ontwikkelingsstadium wordt de waarde van je onderricht steeds meer benadrukt. Je beseft hier dat je, om vooruitgang te boeken, de hulp nodig hebt van bepaalde individuen die door hun professionele capaciteit of hun algehele wijsheid kunnen dienen als mentoren en als echte assistenten of gidsen in je ontwikkeling. Hier wordt het leren minder chaotisch en heeft het meer richting.

Dit onderricht is heel belangrijk omdat er steeds meer een onderscheid zal worden gemaakt tussen wat je weet en wat je wilt los van Kennis. Met andere woorden, er zal een toenemend onderscheid zijn tussen de realiteit van Kennis en de Dissonante Krachten in je. Dit kan tot veel verwarring leiden, omdat je je nog steeds identificeert met alles wat je innerlijk ervaart. Je zult de neiging hebben te denken dat de Kracht van Kennis deel uitmaakt van je identiteit en dat de Dissonante Krachten ook deel uitmaken van je identiteit. Door substantieel leren zal je zien dat alleen de Kracht van Kennis je ware identiteit vertegenwoordigt en dat de Dissonante Krachten simpelweg obstakels op je pad zijn.

Mensen denken vaak dat een deel van hen dit zegt en een deel dat zegt. Een deel van hen wil dit, een deel van hen wil dat. Een deel van hen wil gaan; een deel van hen wil stoppen. Zij denken dat het allemaal een deel van hen is, maar dat is niet zo.

Als je leert je te identificeren met Kennis, moet je datgene wat geen Kennis is niet veroordelen. Vergeet niet dat er drie niveaus van bestaan zijn – fysiek, mentaal en spiritueel. Hier moet je nog steeds je fysieke en mentale realiteit op waarde schatten. Ontken ze niet en acht ze niet beneden je waardigheid omdat je een spirituele realiteit ontdekt. Ieder vereist de anderen voor de vervulling. Het fysieke vereist het mentale, het mentale vereist het spirituele. Elk is het voertuig voor de grotere werkelijkheid erboven. Zo vindt de ware integratie plaats.

In dit tweede stadium zal er in het dagelijks leven verwarring ontstaan en vaak in grote mate. Dit komt omdat veel van wat je eerder dacht dat waar was, deels of helemaal niet waar bleek te zijn. Wat je vroeger geloofde is aan het veranderen en nu weet je niet meer waarin je moet geloven. Vroeger, in het eerste stadium, stoelde je je identiteit volledig op je wensen en ideeën. Nu heb je de beperkingen gezien en, in sommige gevallen, de onechtheid van je wensen en ideeën. Nu weet je niet waar je je identiteit op moet baseren. Kennis is nog niet sterk genoeg in je om te beseffen dat zij je identiteit is.

Hier moet je je op geloof verlaten. Geloof wordt hier een echt bestanddeel. Omdat je Kennis steeds vaker ervaart, hoewel met tussenpozen, moet je er vertrouwen in hebben dat dit een bepalende en blijvende waarheid in je is, ook al kun je die vaak niet ervaren. Je besluitvorming zal een geleidelijke transformatie ondergaan. Als gevolg daarvan kunnen de dingen in het dagelijks leven erg verwarrend zijn. Dit is ok.

Hier nemen je Innerlijke Leraren een actievere rol op zich om je te helpen, omdat ze zien dat je gevoel van identiteit, zingeving en ervaren van betekenis een enorme verschuiving doormaakt. Ze staan nu aan je zijde om je kracht te geven en in sommige gevallen direct met je te spreken. Of je je nu bewust van ze bent of niet, ze sturen ideeën in je geest om je te helpen.

Als je buiten in de wereld bent zie je niet hoe essentieel deze hulp van je Innerlijke Leraren is, want de wereld is een plek waar mensen los van elkaar en op zichzelf lijken te staan. Als je echter afstand neemt van de wereld realiseer je je dat mensen niet alleen staan, maar in werkelijkheid staande worden gehouden door vele anderen die hen steunen. De wereld kent een groep spelers en buiten de wereld heb je een groep spelers die hen ondersteunt. Als je dit eenmaal duidelijker ziet zal het een grote bron van vreugde, kracht en zelfvertrouwen voor je zijn, want je zult je realiseren hoe uitgebreid de hulpbronnen zijn die je ondersteunen en assisteren.

Het tweede stadium kan nogal verwarrend zijn omdat ideeën en Kennis in essentie met elkaar wedijveren om je aandacht. Soms is het moeilijk om die twee uit elkaar te houden en soms haal je ze door elkaar. Soms ben je niet zeker wat de waarheid is, omdat wat je dacht dat de waarheid was je heeft tekortgedaan of onvoldoende is gebleken. Hier realiseer je je dat de waarheid die je eerder begreep onjuist is of dat je begrip van de waarheid niet groot genoeg is. Hier wordt je studietijd op de proef gesteld. Hier moet je je toeleggen op het leren en niet op het simpelweg verdedigen van je veronderstellingen, of je identiteit of gevoel van welbevinden baseren op ideeën die op dat moment jezelf geruststellen of aanvaardbaar blijken te zijn. Hier bestaat een ware noodzaak voor zelfonderzoek omdat je leren nu wordt versneld. Hier heerst een contrast dat steeds meer wordt geïllustreerd tussen wat je weet en wat je wilt, tussen de wereld van Kennis en de fantasiewereld.

Er zijn veel valkuilen in het tweede stadium, net als in het eerste stadium en zelfs het derde stadium. Als je verstandig bent, zal je advies inwinnen bij die personen die je kunnen helpen dit stadium van je ontwikkeling te doorlopen. Niets kan alleen worden gedaan. Je hebt relaties nodig om verder te komen en voor alles wat je creëert. Daarom moet je nu bewust hulp zoeken. Je zult echter merken dat veel mensen om je heen niet geschikt zijn om je te helpen. Ze zitten misschien nog in het eerste stadium en begrijpen niet waar je mee worstelt. Je worstelt nu om iets waarachtigs te ontdekken dat in je naar voren probeert te komen. Als iemand anders dit niet heeft ervaren, wat kunnen ze dan voor je doen?

Naarmate je verder komt, wordt het belangrijker om meer onderscheidingsvermogen te betrachten in je relaties. Hier besef je dat je niet zomaar met succes kunt omgaan met iemand die je prettig vindt. Je kunt niet verliefd worden op zomaar iemand die aantrekkelijk is. Je kunt je niet aansluiten bij zomaar iemand die je gelukwenst. Dit tweede stadium is een periode van toenemend onderscheidingsvermogen omdat onderscheidingsvermogen nodig is. Je moet bondgenoten vinden in het terugwinnen van Kennis. Je hebt mensen nodig die in contact staan met hun innerlijke leven. Je hebt mensen nodig die het tweede stadium van ontwikkeling ervaren. Zij zullen jou zoeken zoals jij hen zoekt, want ook zij kunnen niet langer tevreden zijn met eenzijdige relaties. Net als jij hebben ze nu behoefte aan relaties met een veel grotere capaciteit.

In het tweede stadium waardeer je nog steeds de romantiek en je hebt nog niet volledig geleerd dat romantiek hopeloos is. Als gevolg daarvan probeer je in het tweede stadium misschien nog steeds romantiek te vinden. Je hebt nog steeds veel ideeën waarop je je identiteit baseert, en je zult proberen deze ideeën ook uit te leven. Denk daarom op geen enkele manier dat je al bevrijd bent van het verlangen naar romantiek. Nu wedijvert iets dat niet alleen maar fantasie is, om je aandacht. Iets dat niet alleen maar ideeën is, begint zich in je leven te roeren. Je zult voelen dat er twee concurrerende krachten in jezelf zijn. Je wordt je nu meer bewust van jezelf en van je omgeving, meer bewust van je betrokkenheid bij andere mensen en meer bewust van je eigen motieven en besluitvormingsproces in je relaties.

Op een gegeven moment begin je je behoefte te herkennen om een student van Kennis te worden. Hier begint Kennis een echte betekenis te krijgen omdat je je realiseert dat er een deel van je is dat weet. Toch is het een deel van je waarmee je misschien heel weinig ervaring hebt gehad. De kwaliteit van dit weten en de kwaliteit van je bewustzijn wanneer je het ervaart, staat in direct contrast met je normale gemoedstoestand. Je normale gemoedstoestand wordt gedomineerd door sterke krachten – door angst en verlangen, door te proberen iets te krijgen of weg te komen van iets, door te proberen genoegen te beleven, pijn te vermijden en door te proberen plezier te hebben en verwarring te vermijden. In het eerste ontwikkelingsstadium was je op zoek naar een ontsnappen aan jezelf. Nu realiseer je je dat ontsnappen niet mogelijk is. Hier begin je de mogelijkheid te overwegen dat wat je eerder probeerde te ontvluchten, iets is wat je misschien in de toekomst wilt omarmen. De werkelijkheid begint er nu voordelig uit te zien in plaats van bedreigend of ontmoedigend.

Dit is waar je Innerlijke Leraren dichterbij komen omdat je inwijding hen naar je toe heeft geroepen. Als je begint te ontwaken, komen je Innerlijke Leraren aan je zijde. Ze observeerden je eerder van een afstand, maar nu wordt hun deelname aan je leven actiever en noodzakelijker. Soms kun je beginnen te ervaren dat er iemand bij je is. Vaak heb je daar een vage ervaring mee, maar zelden zal het duidelijk en openhartig zijn. Misschien voel je wel dat er iemand bij je is, een aanwezigheid. Misschien voel je gewoon dat je niet alleen bent en zul je daar kracht en bemoediging aan ontlenen. In het tweede stadium, als je leert om met mensen om te gaan via Kennis, zul je de kracht van deze aanwezigheid steeds meer gaan ervaren.

Je relatie met je Innerlijke Leraren is volledig gebaseerd op Kennis en is helemaal niet gebaseerd op romantiek of fantasie. Naarmate je ware relatie meer gaat waarderen dan tijdelijke stimulans, zul je je houding ten opzichte van romantiek beginnen te veranderen. Misschien ontstaat er eerst teleurstelling, maar nu ben je op zoek naar iets wat duurzamer, stabieler en oprechter is. Je bent op zoek naar een diepere en meer blijvende voeding in plaats van tijdelijke stimulering. Je wilt de hevigheid van je vroegere teleurstellingen niet opnieuw ervaren. Met als gevolg dat je je relaties zorgvuldiger gaat kiezen.

Het is hier belangrijk om mensen te observeren om meer over hen te weten te komen voordat je betrokken raakt bij ze. In termen van seksualiteit is dit heel belangrijk. Naarmate je leert om kritischer en dus wijzer te worden in je beslissingen, zul je uiteindelijk alleen nog maar seksuele betrokkenheid willen met een individu waarmee je volledig verenigd kunt raken. Dit staat voor wijsheid. Want in werkelijkheid is dit het doel van seks. Seks is om het ras te vernieuwen en een vereniging met een echte partner tot stand te brengen. Seks alleen voor ontspanning of voor tijdelijke stimulans is niet langer aangenaam en leidt tot grote teleurstelling en zelfs fysiek gevaar in termen van ziekte.

Dit tweede ontwikkelingsstadium is een periode van enorme herwaardering. Het is een periode van leren door middel van contrast. Hier is Kennis als een klein zaadje, maar het heeft het grondoppervlak gebroken en wordt daardoor merkbaar. Toch kun je in het tweede stadium nog steeds vertrouwen hebben in de mogelijkheid van romantiek, omdat je hierop eerder je hoop had gevestigd. Zonder Kennis leek romantiek het meest hoopvolle wat er is. Zonder romantiek leek het leven leeg te zijn. In het tweede stadium realiseer je je dat je een veel grotere belofte wordt geboden door je verbinding met Kennis terug te winnen. Misschien denk je er niet aan in deze termen. Misschien zul je er wel aan denken in termen van trouw zijn aan jezelf of het ervaren van een ware vereniging met iemand anders of het vinden van meer geluk. Dit zijn allemaal uitdrukkingen van Kennis, omdat Kennis hun bron is. Kennis is de basis van ware verwantschap in het leven.

Tegen het einde van het tweede stadium realiseert je je dat je moet omgaan met individuen die je diepere spirituele aard kunnen herkennen en die zelf de nadruk leggen op spirituele ontwikkeling. Aan het begin van het tweede stadium lag daar misschien niet de nadruk op. Je wilde alleen maar in de buurt zijn van mensen met wie je je comfortabeler, meer op één lijn, sterker bevestigd en veiliger voelde. Maar als je verder gaat in het tweede stadium, begin je meer waarde te hechten aan een duurzame relatie dan aan romantiek en duurzaam gezelschap dan aan onmiddellijke stimulans. Je begint overeenstemming meer te waarderen dan schoonheid of opwinding.

In het eerste stadium leek het contrast tussen jou en anderen soms erg stimulerend en opwindend. Het leek erg spannend om met iemand samen te zijn die anders is dan jij. In werkelijkheid kunnen tegenpolen zich in eerste instantie echter erg tot elkaar aangetrokken voelen, maar ze kunnen zelden harmonieus naast elkaar bestaan in de sfeer van een intieme relatie. Hoewel je een zekere mate van contrast nodig hebt om te leren, zijn overeenstemming en gedeelde richting de absolute basis voor een duurzame en betekenisvolle relatie met de ander. In het eerste stadium ben je misschien wel verliefd geworden op iemand die totaal verschilde van jou omdat je het contrast waardeerde. Het was spannend om bij hem of haar te zijn omdat hij of zij panorama’s opende die je nog nooit eerder had ervaren. Inderdaad kan dit hier veel stimulans, opwinding en fantasierijke verwachting opleveren. Maar je komt er vroeg of laat achter dat je zonder echte overeenstemming en gedeelde richting nergens samen naartoe kunt gaan. Je hebt geen basis om samen te werken en je verschillen zullen niet langer opwindend zijn en zullen nu een bron van verdeeldheid, conflict en verwijdering worden.

Vergeet niet dat je als een puzzelstukje bent en als je niet bij een ander puzzelstukje kunt passen, zul je in een intieme relatie nooit op je gemak zijn bij die persoon. Je zult je nooit thuis voelen bij die persoon. Je zult je nooit volledig verbonden voelen met die persoon. In de wereld zijn, thuis voelen, vrede hebben met jezelf en je verbonden voelen zijn allemaal gerelateerd aan je doel hier. De wereld is geen permanente realiteit, maar een tijdelijke realiteit. De wereld is een plek waar je bent gekomen om te werken en dingen te bereiken. Daarom voel je je tot sommige mensen aangetrokken en tot andere niet. Daarom kun je niet voor iedereen hetzelfde voelen. Daarom zal je betrokkenheid bij verschillende mensen niet evenredig groot zijn.

Naarmate je Kennis nadert en een breder perspectief begint te krijgen zal dit zo duidelijk worden dat je je afvraagt hoe je dit ooit hebt kunnen missen. Je zult zien dat je voorheen alleen maar met gesloten ogen het leven tegemoet trad. Je nadruk lag vooral op het uitleven van je dromen en verlangens. Je zult zien dat veel van je relaties onwerkelijk waren, je doelen waren onwerkelijk en je opvattingen waren onwerkelijk. Veel van wat je eerder bezighield was onwerkelijk. Echter, met een bewustzijn van Kennis zult je zien dat zelfs in het eerste stadium Kennis bij je was en je binnen je beperkte capaciteit op haar reageerde. Je zult zien dat een deel van je nadruk in relaties waar was en dat de waarheid daar duidelijk was. Het kon gewoonweg nog niet tot bloei komen. Je was er niet klaar voor. De andere persoon was er niet klaar voor. Toch was het zaad van de waarheid er in het eerste stadium.

Het tweede stadium is het stadium waarin de meeste studenten van Kennis zich bevinden. Hier bevind je je in het proces waarin je leert om waarheid van illusie te onderscheiden, Kennis van geloof, relatie van romantiek, bevrediging van hartstocht en blijvende afstemming en verbondenheid van tijdelijke stimulans. In het tweede stadium begin je te herkennen dat je een unieke vorm hebt en deel uitmaakt van iets dat groter is dan jezelf. Hoe kun je je vorm bepalen als je niet ziet dat je ergens bij past en ergens deel van uitmaakt? Zonder dit besef zul je jezelf alleen maar vormen volgens je ideeën en de verwachtingen van anderen en zul je geen notie hebben van je ware aard en blauwdruk. Binnen het tweede stadium begin je het gevoel te krijgen dat je een inherente aanleg hebt. Zodra je je realiseert dat je een ontwerp hebt, realiseer je je dat je een Ontwerper hebt. Dit begint een bewustzijn te creëren van je meest primaire relatie, je relatie met God. Maar zelfs hier kan je relatie met God je geen vlucht bieden uit je relaties met andere mensen of hen vervangen. Want God heeft je de wereld ingezonden om relaties terug te winnen, om de lessen van relaties te leren en om je Kennis terug te winnen en te volgen, zodat je je relatie met God kunt herinneren en die relatie in de wereld tot uitdrukking kunt brengen.

Het tweede stadium brengt contrast aan. Het geeft je een nieuw besef van perspectief. Hier zul je geneigd zijn om het onechte te ontkennen. Je zult in de verleiding worden gebracht om het onechte te veroordelen. Je zult in de verleiding komen om het onechte weg te gooien. Je kunt harteloos met en boos op jezelf zijn. Je kunt kritisch en veroordelend zijn over anderen. Toch leer je in het tweede stadium dat wat klein is, het grote kan vertegenwoordigen. Je leert dat wat onecht is in al zijn verschijningsvormen de behoefte aan Kennis vertegenwoordigt. Dit stimuleert acceptatie, vergeving en mededogen. Dan kun je beginnen met het accepteren van alle aspecten van jezelf en leren om een gevoel van een werkrelatie tussen beide te hebben. Dit leidt tot zelfintegratie, zelfacceptatie en dus tot eigenliefde.

Mensen denken vaak aan eigenliefde en zelfacceptatie als een vorm van passiviteit waarbij je niet meer hoeft te werken. Je kunt op vakantie of verlof gaan met jezelf. Maar echte zelfacceptatie is heel anders dan dat. Hier besef je dat je gebrek aan zelfrespect en je neiging tot vergissingen correctie behoeven en mogelijkheden zijn om datgene wat echt en betekenisvol is in jezelf tot uitdrukking te brengen. Dit is gebaseerd op je ervaring van Kennis, want zo kijkt Kennis naar vergissingen. Dit effent de weg voor het derde stadium, dat het uitdrukken van Kennis is.

Het begin van het derde stadium vertegenwoordigt een andere grote algemene accentverschuiving. Hier begint een persoon te bemerken dat hij al een verbintenis heeft met het leven en een doel in het leven. Zelfs als deze verbintenis en dit doel niet gedefinieerd en volledig aangetoond zijn, is er een blijvend gevoel van hun realiteit. Hier erkent de persoon, “Ik ben hier om iets te doen. Ik ben hier om iets te dienen.”

In zeer zeldzame gevallen worden mensen geboren met een bewustzijn van deze verbintenis. Maar voor de overgrote meerderheid ontstaat het door leren en afleren in de eerste twee ontwikkelingsstadia. In het eerste stadium was de inspanning erop gericht om gelukkiger te zijn of om beter te zijn volgens de eigen overtuigingen en wensen en de overtuigingen en wensen van anderen. In het tweede stadium beginnen mensen het gevoel te krijgen dat ze misschien een hoger doel hebben, maar ze zien nog niet in wat dit betekent. Hun bewustzijn van hun hogere doel wedijvert nog steeds met hun persoonlijke agenda voor vervulling. In het derde stadium begint deze strijd af te nemen. Er is nog steeds een persoonlijke agenda, maar die kan niet langer wedijveren met Kennis als de meest waardevolle bron en motivatie in het leven.

In het derde stadium ligt de nadruk op consolideren van het leren en op het verfijnen van je onderscheidingsvermogen. Hier wordt de waarde van relaties van cruciaal belang, want je kunt het je niet veroorloven om met de verkeerde mensen om te gaan. Hier moet je heel objectief worden over je genegenheid voor anderen. Je zult liefde en grote genegenheid voelen voor bepaalde mensen met wie je niet kunt samenwerken. Hier heb je die mensen nodig die je kunnen helpen je hogere doel te ontdekken, te verfijnen en het tot uitdrukking te brengen.

Het derde stadium is een stadium van belofte. Hier begint echte kracht in je op te komen en beginnen ook de fundamentele criteria voor relaties te ontstaan. Hier wordt je leven belangrijk, niet alleen voor jou persoonlijk, maar ook voor de waarde ervan voor anderen en als middel om datgene wat waar en goed is tot uitdrukking te brengen. Hier wordt de nadruk op toewijding aan dienstbaarheid op geen enkele manier opofferend. In plaats daarvan ontstaat ze uit het feit dat je streeft naar een steeds grotere ervaring van waarheid, eerlijkheid en inclusie in het leven. Het is niet alleen dat je jezelf wilt opgeven voor God, het is dat je je relatie met God wilt ervaren. Je wilt deze relatie ervaren. Je vermogen om dit te ervaren genereert een natuurlijke motivatie om aan anderen te geven, want je kunt God alleen blijven ervaren door te geven.

De uitdaging voor jou in het derde stadium is in de eerste plaats het onderscheidingsvermogen en de verfijning. In toenemende mate zul je de betrokkenheid en het verlangen voelen om te geven, maar je moet er wel achter komen waar je moet geven en hoe je moet geven. Dit vergt geduld, onderscheidingsvermogen en de ontwikkeling van je vaardigheden. Je uiterlijke leven zal stabiel moeten worden om Kennis in je te laten ontstaan. Dit kost tijd.

In het derde stadium wordt de relatie tussen jou en je Innerlijke Leraren steeds krachtiger en belangrijker. Hier ben je niet alleen een student, je bereidt je ook voor op het leveren van een bijdrage en in zeldzame gevallen, om een leraar te zijn. Hier geef je les door middel van demonstratie. Dit kan in elk beroep. Het kan met woorden of zonder woorden. Het kan in formele zin als professioneel leraar, maar vaak is dit niet het geval. Het komt meestal tot uiting in je werk, dat steeds meer een uitdrukking wordt van het opkomen van Kennis in je. Dit is het moment waarop je spirituele roeping begint te ontstaan.

In het derde stadium begin je te zien dat de eerste twee stadia, stadia van opoffering waren. De eerste fase is waar je je zelfbewustzijn en welzijn opofferde om je wensen en ideeën en de verwachtingen van anderen te vervullen. In je relaties had je de neiging om jezelf in te houden of jezelf weg te geven aan mensen. In het tweede stadium begon je een aantal van je illusies en voorkeuren op te offeren. Hier weerspiegelden je relaties het conflict en het contrast tussen je bewustzijn van Kennis en je persoonlijke agenda. Het is in het derde stadium waar je jezelf helemaal opgeeft door je ware doel, betekenis en waarde te accepteren.

Het derde stadium is vooral gericht op het ontdekken en geven van je gaven. Hier ontkom je niet aan de eisen voor je eigen ontwikkeling. Hier wordt het toepassen van wat je in de eerste twee stadia hebt geleerd van het grootste belang voor je succes. Hier groeit de waarde van je leven, en je gevoel voor nederigheid groeit ook, omdat je steeds meer zult zien dat je leven een uitdrukking is van iets groters. Naarmate de Aanwezigheid in je leven steeds constanter wordt, zul je steeds meer het gevoel krijgen dat je voor je geest en je lichaam moet zorgen als een middel om Kennis tot uitdrukking te brengen. Hier identificeer je je meer en meer met Kennis en de kloof tussen Kennis en je persoonlijke ervaring van jezelf begint te vervagen.

Mocht je uiteindelijk de vele ontwikkelingsdrempels in het derde stadium passeren en mocht je de bekroning van leren in deze wereld bereiken, dan word je zelf een uiting van Kennis. Hier behoud je de uiterlijke aspecten van je menselijke identiteit en persoonlijkheid, maar de essentie van Kennis is zo sterk dat je leven in toenemende mate Kennis demonstreert. Hier is de omvang van je relaties niet alleen gericht op één persoon, maar strekt zich uit naar de wereld. Als dit eenmaal volledig bereikt is, word je een leraar voor anderen.

De opkomst van Kennis is een spontaan, natuurlijk proces. Als elke fase is voltooid, begint de volgende fase op natuurlijke wijze, alsof er een signaal is gegeven of een schakelaar diep in je is omgezet. De grote inwijding van het ene stadium naar het volgende wordt zelden in het moment opgemerkt, maar de gevolgen ervan worden in de loop van de tijd wel duidelijk. Dit is een natuurlijk proces. Het is niet iets wat je kunt controleren of domineren. Het is het gevolg van je participatie. Het is het gevolg van de participatie van je Spirituele Familie, je Innerlijke Leraren en het Plan van God zelf. Het is ook het gevolg van de verandering en evolutie van de wereld, die de context voor jouw bijdrage vormt.

Voorbereiding is noodzakelijk. Vooral in het tweede en derde stadium wordt formele training steeds noodzakelijker en meer van vitaal belang. Je kunt geen succes hebben in het tweede en derde stadium van het leerproces zonder adequate hulp. Je zult hier meer nodig hebben dan je Innerlijke Leraren, want zij proberen niet het object van je toewijding te worden. Ze willen liever dat je je aandacht richt op die individuen die geroepen zijn om je te helpen en te leren om anderen die je tegenhouden te herkennen en los te laten.

Later in dit boek, als er praktische vragen worden gesteld, zie je misschien dat de ontwikkelingsstadia duidelijker worden geïllustreerd. Dit is belangrijk om in gedachten te houden en vereist dat je dit hoofdstuk over de ontwikkelingsstadia vele malen leest om het te begrijpen. Want deze woorden moeten inderdaad in toenemende mate je ervaring weerspiegelen, zodat je volledig begrijpt wat er hier gezegd wordt.

De nadruk ligt hier op je hogerop op de berg te brengen, zodat je meer en meer kunt zien. Als je de berg opgaat en een hoger en breder gezichtspunt verwerft, zul je zien waarom je leven eerder op en neer ging. Je zult begrijpen waarom de dingen op een bepaald punt van je reis op een bepaalde manier uitzagen en waarom ze op een ander punt anders uitzagen. Je zult zien hoe je perspectief met je positie op de berg is veranderd. Je zult zien hoe je waarden op een natuurlijke manier zijn geëvolueerd en veranderd. Je zult zien hoe je nadruk in je relaties is veranderd. En je zult begrijpen hoe je vergissingen je hebben gediend bij het leren zetten van de volgende stap.