Het Schip

Je leven is als een schip dat door de wereld vaart, dat vaart in de fysieke omgeving met al zijn uitdagingen en invloeden, en dat ook vaart in de mentale omgeving met al zijn uitdagingen en invloeden.

Op dit schip, heb je het vaartuig, heb je de bemanning, en heb je de kapitein. En naast de kapitein, heb je de Autoriteit die het schip leidt, en het doel, richting en een bestemming geeft.

Binnen deze eenvoudige analogie kun je beginnen jezelf objectiever te zien, hetgeen nu noodzakelijk is. Want de wereld ondergaat grote veranderingen, en de invloeden in je mentale en fysieke omgeving houden je in hoge mate tegen.

Je lichaam is het fysieke schip, aangepast aan zijn omgeving, een wonderbaarlijk instrument als het goed geleid wordt. Het kan de hele wereld bevaren als het een wijze kapitein en een bekwame bemanning heeft. Het heeft veel nodig om te blijven drijven en moet inderdaad zeer goed verzorgd worden, anders kan het je op volle zee in de steek laten, met rampzalige gevolgen. Het is geen volmaakt iets, maar het is tot grootse prestaties in staat als het goed wordt onderhouden en goed wordt geleid.

Je bemanning zijn je gedachten en emoties, datgene wat de geest produceert om het lichaam te leiden. Hier heb je een functionele bemanning of een disfunctionele bemanning, een trouwe bemanning of een ontrouwe bemanning, een bekwame bemanning of een onbekwame bemanning. En hun bekwaamheid of onbekwaamheid zal bepalen hoe ver dit schip kan varen, wat het kan weerstaan in de winden en golven van de wereld en hoe goed het zich kan aanpassen aan de aanwezigheid van andere schepen en de gevaren die daarin schuilen.

Dan heb je de kapitein. De kapitein ben jij. Hij is zelfs groter dan je geest, want jij bent groter dan je geest, aangezien de bemanning de geest is. Jij bent de kapitein. Wanneer jij deze bemanning niet op de juiste manier leidt, zal ze chaotisch en wanordelijk worden en alles begint dan inefficiënt te worden, met als gevolg een ineenstorting.

Naast de kapitein, heb je de Grote Autoriteit die het schip zijn doel, zijn bestemming en zijn lading geeft. Jouw taak is de missie uit te voeren die dit schip in deze wateren, in deze wereld, werd toegewezen. Zonder het grotere doel, tja, dan zullen de kapitein en zijn bemanning geen groter gevoel van doel hebben, en wanorde zal zeer zeker volgen.

Wil de kapitein werkelijk de kapitein zijn, dan moet hij de lading en de bestemming kennen evenals alle variaties van het bevaren van de grote zeeën van het leven. Je moet een voet in beide werelden hebben, zie je. Je moet in staat zijn het schip te besturen en te beheren en ook het grotere doel van het schip te verwezenlijken, zodat het succesvol kan zijn op de reis in het leven.

Wij geven je deze analogie zodat je objectiever naar je leven kunt kijken en niet in die mate in je eigen gedachten en gevoelens verzonken bent dat je niets meer kunt zien.

Want de kapitein moet objectief zijn. De kapitein moet gezag hebben. Want de Grotere Autoriteit bestuurt het schip niet dag in dag uit. Zij is niet dag in dag uit de zeilen aan het hijsen. Zij is niet dag in dag uit de wateren aan het bevaren. Dat is de taak van de kapitein en de bemanning, zie je. Dat is de taak voor jou en je geest.

Daarom kun je niet passief worden en denken dat de Grote Autoriteit alles gaat beheren en sturen, want dat is helemaal niet zo, zie je. Zij geeft jou richting en doel. Zij geeft je waarschuwingen. Ze vertelt je in welke toestand de wereld verkeert. Maar verder ben jij het die de veranderende wateren moet bevaren, de veranderende omstandigheden, de stormen en de gevaren daarin.

De kapitein moet gezag hebben over de bemanning, anders zal de bemanning chaotisch worden en muiten. Dit is de toestand waarin de meeste mensen verkeren. Zij hebben geen controle over hun geest, waar die heen gaat. Zij worden van hot naar her gedreven door hun hartstochten en angsten of de bedoelingen van anderen. Zij zijn de hele tijd in gedachten verzonken omdat zij hun geest niet naar behoren kunnen richten. Zij kennen geen zelfbeheersing.

Maar op een schip op zee, moet je grote terughoudendheid betrachten. Je kunt niet gedreven worden door hartstochten, driften en verslavingen, anders zal het schip vergaan, en alles zal verloren raken.

De kapitein moet sterk en helder zijn en de omgeving ten alle tijden kunnen onderscheiden. De kapitein moet ten alle tijden de toestand van het schip en de toestand van de bemanning kennen. De kapitein moet zien dat het schip bepaalde basisbehoeften heeft om zijn structuur in stand te houden – zijn tuigage, zijn zeilen, alles, al zijn proviand. De kapitein moet ook de bemanning geven wat zij nodig heeft, namelijk stabiliteit, zekerheid en richting. Jij, als de kapitein, verkrijgt je zekerheid en richting van de Grotere Autoriteit en van het fundament van je eigen wijsheid, geleid door Kennis binnenin jou.

Iedereen heeft een schip, maar de meesten varen nooit uit. Ze kunnen zelfs de haven niet verlaten. Ze verkeren altijd in verval en zijn niet in staat om een grotere reis te maken. Hun bemanningen stuift uit elkaar, onbeheersbaar. Ze kunnen niet functioneren in hun ware capaciteit. Dan heerst er verwarring – frustratie, verslaving en gebrek aan zelfvertrouwen.

De wereld is een gevaarlijke plek voor een klein zeilschip. En de gemakken en de beschutting van de haven kunnen je niet meer bijstaan als je eenmaal op weg bent. Je kunt niet naar de wal rennen voor elk klein dingetje dat je nodig hebt. Je kunt niet op anderen steunen. Je moet weten wat je nodig hebt, en je moet bestieren wat je hebt.

Dit betekent het om een mens in de wereld te zijn die leeft met een groter doel. Je leven kan niet in wanorde verkeren. Je kunt je niet binden aan mensen die geen richting hebben. Je verplichtingen moeten in overeenstemming zijn met wat je hier werkelijk moet doen. En je moet de vrijheid hebben om te volgen wat voor jou noodzakelijk is.

Anders kun je niet de kapitein van je schip zijn. Het zal door anderen worden bestuurd. Het zal eigendom zijn van de corporatie, of de havenmeester. Je zult voor altijd aan de kade geketend zijn, niet in staat om te vertrekken. Je zult verdwaald raken en aanspoelen op de kust. Het zal een ellendige toestand voor je zijn.

Daarom moet jij, als kapitein, je oren op de hemel richten, maar je geest op de zaken van de dag richten. Je moet spiritueel en praktisch tegelijk zijn. Je moet realistisch zijn over je zaken en de omstandigheden om je heen, maar altijd de grotere richting in gedachten houden die door de Grote Autoriteit wordt aangereikt.

Hier kun je niet vertrouwen op geschriften, want die kunnen je niet attenderen op de veranderende omstandigheden van deze zee, die elk moment veranderen. Zij kunnen misschien de wereld in kaart brengen, maar er is meer vaardigheid en wijsheid in het moment nodig om door dat alles te navigeren.

Daarom heeft God je Kennis gegeven om je te leiden, want je kunt jezelf niet doeltreffend leiden. Jij moet de kapitein van je schip worden, anders zul je nooit in staat zijn om aan je grotere missie hier te beginnen. Je moet gezag en controle over je geest hebben – hem leiden, hem beteugelen, hem tegenhouden als dat nodig is, hem voorzien in zijn basisbehoeften, hem waarderen, maar altijd je grotere gezag over hem behouden.

Welk een grote uitdaging is dit. Dit betekent een leven lang leren. Nu ben je zo zwak in dit opzicht dat je geen notie hebt van wat het betekent om werkelijk de leiding over jezelf te hebben op een manier die effectief en mededogend is, op een manier die jou in staat stelt te reageren op de kracht van Kennis en op de betekenis van je relaties.

God heeft je een grotere missie gegeven, maar jij moet de koers uitzetten. De wereld verandert nu zo snel dat je je acties niet kunt baseren op oude veronderstellingen of op wat al eerder is gedaan. Jij moet je koers uitzetten. Jij moet je bemanning leiden. Jij moet zorgen dat je schip voldoende proviand heeft. Want het duurt nog lang voordat je aan land bent aan de andere kant van de oceaan, en je moet in staat zijn te overleven en jezelf en passant te onderhouden.

Hoewel je op het land woont, waarschijnlijk, en omringd bent door mensen en infrastructuur – je natie, je cultuur en alles waaraan je gewend bent – ga je toch een grotere koers varen. Dit vereist dat je je weg uitstippelt en jezelf ervan weerhoudt je leven weg te geven aan mensen en situaties die geen belofte voor je inhouden.

Als je aan boord gaat, zul je zien dat je vertrekt terwijl anderen dat niet doen, en je bent niet echt meer bij hen. Oh, ja, zij zijn daar. Je kunt ze zien, maar zij gaan niet aan boord en jij wel. Op deze manier, worden zij achtergelaten, en je moet ze in je eigen geest achterlaten en het feit eren dat je tot iets groters wordt geroepen.

Het is alsof je schip de haven verlaat en de open wateren opvaart – het grote panorama zonder enig zicht op een landingsplaats.

Hier heb je Kennis om je te leiden en je bemanning om je te dienen en je voertuig om je voort te dragen. Je bent omringd door mensen en plaatsen en dingen, maar je begint aan een geheel nieuwe reis, waarbij je je leven niet kunt leiden volgens de oude veronderstellingen. Want de kapitein van het schip kan niet alleen op veronderstellingen vertrouwen. Je moet inspelen op de veranderende omstandigheden en je er op de juiste manier aan aanpassen.

Iedereen die zich heeft ingescheept op de manier waarover Wij spreken, zal het gevoel hebben een schip op zee te zijn. Zij gaan waar anderen niet gaan. Zij kijken heel anders tegen de dingen aan dan zij voorheen deden. Zij moeten hun denken onder controle houden en hun neigingen beteugelen om verder te kunnen. Zij moeten veel gevoeliger zijn voor hun omgeving, hun lichamelijke toestand en hun omgang met anderen in plaats van dat zij gewoon maar nonchalant met mensen omgaan.

Er worden nu veel hogere eisen aan hen gesteld, en zij moeten de zelfdiscipline en het zelfvertrouwen opbrengen om die te volgen. Terwijl zij, die terug zijn in de haven dronken en losbandig zijn, zonder echt doel en richting, moet de kapitein op zee voortdurend waakzaam zijn, voortdurend waakzaam over de bemanning en over de omgeving zelf – opletten, niet dromen, niet fantaseren, maar opmerkzaam, uitkijken naar de tekenen van de wereld, steeds bedacht op de staat waarin het schip verkeert en de trouw van de bemanning.

Om te varen, moet je voorbereid zijn. Je schip moet waardig zijn. Je bemanning moet samengesteld zijn. Je proviand moet er zijn. Je vertrouwt op de wereld. Je vertrouwt op de wetenschap. Je vertrouwt op alles wat praktisch is. Maar je vertrouwt ook op het Mysterie om je te vertellen hoe je moet reageren op de onvoorspelbare omstandigheden die je zeker zult tegenkomen.

Je werkt nu voor een Grotere Autoriteit die jou dit schip heeft gegeven, die jou deze reis heeft gegeven, die jou deze grotere bestemming heeft gegeven die je van de kust heeft weggevoerd. Je weet wie je dient. Je kent je taken. Je bent hierover niet verward. Je bent geen piraat, die alleen zichzelf dient, die andere schepen berooft, die steelt wat je maar kunt, die een gevaar op zee is.

God heeft je de wereld ingezonden om specifieke dingen te doen en heeft je Kennis gegeven om je duidelijkheid te verschaffen over wat er gedaan moet worden en de kracht om deze dingen te doen – de kracht om je ambivalentie, je zwakte en de overredingen van anderen teniet te doen.

Leef alleen voor jezelf, en je zult niets van deze dingen weten. Je zult vastzitten aan de wal, van taveerne naar taveerne gaan, een verdwaalde en ongelukkige ziel, onwillig en niet in staat om je grotere bestemming te vervullen, die plezier zoekt waar mogelijk, maar nooit in vrede met jezelf. Je kijkt uit naar de schepen die uitvaren, en je zult teleurgesteld zijn omdat jij zelf niet mee kunt.

Laat dit niet je bestemming zijn. Maar om uit deze gevangenis te ontsnappen – de gevangenis van de kust – moet je een Grotere Autoriteit hebben om je te leiden, en je moet sterk worden en alles op orde hebben en waakzaam en voorzichtig worden over alles wat te maken heeft met je doel en je vermogen om op weg te gaan.

Hier wordt niet gedroomd. Hier is geen luiheid. Hier is geen indolentie. Hier is geen verslaving. Je moet mensen, plaatsen en dingen verlaten om op weg te gaan. Dat betekent het om echt ergens heen te gaan in het leven. Blijf waar het comfortabel, warm en veilig is, en je zult nooit de grotere behoefte van je ziel vervullen. Je zult slechts een toeschouwer in het leven zijn, vastgeroest aan deze kust met al zijn gevaren en corruptie.

Je bouwt je leven op door te leren hoe je een kapitein kunt zijn op dit schip dat jouw leven heet. Daarvoor is al je onderwijs eigenlijk bedoeld – om je de stabiliteit, de helderheid en de relaties te geven die nodig zijn om dit grotere leven te kunnen leiden. Hier zijn je hobby’s en je tijdverdrijf niet belangrijk. Hoewel ze je af en toe plezier kunnen verschaffen, kunnen ze je grotere verantwoordelijkheden niet vervangen.

God heeft jou het schip gegeven. God heeft jou de geest en de bemanning gegeven. En God bewaart voor jou je grotere doel en bestemming zodra je schip in staat is om te vertrekken en je jezelf hebt bevrijd van de gehechtheden van het aan de wal staan en de vreselijke compromissen die je daar kunnen vasthouden.

Iedereen die gehoor geeft aan een grotere roeping in het leven, zal het gevoel hebben alsof hij op weg gaat – terwijl hij mensen, plaatsen en dingen achter zich laat, nieuwe wateren betreedt, meer verantwoordelijkheid op zich neemt, echt verantwoording af moet leggen en verantwoordelijk moet zijn voor zijn beslissingen. Want de kapitein moet nu de beslissingen nemen, vertrouwend op zijn ervaring, zijn wijsheid en de leiding van de Hemel. Hij moet de beslissingen nemen. Hij kan geen verantwoording afschuiven, want op zee is er niemand anders om verantwoording op af te schuiven.

Dit is het zelfvertrouwen dat je nu moet hebben, niet vertrouwen op je overtuigingen en ideeën, want die kunnen onjuist en zelfs misleidend zijn. Je moet vertrouwen op een diepere ervaring, een grotere praktische wijsheid en een groter onderscheidingsvermogen ten aanzien van jezelf, je bemanning, je schip en je veranderende omgeving.

Denk niet dat dit een te grote taak voor je is, want je werd hiervoor ontworpen. Deze analogie en het beeld dat Wij voor je schetsen is volledig relevant voor jouw situatie en voor de uitdagingen en gevaren waarmee je vandaag wordt geconfronteerd.

Hier moet je volgen wat sterk is binnenin je en niet wat zwak is. Hier moet je je iedere keer weer inhouden om niet ten prooi te vallen aan je eigen hartstochten en aan de overredingen van anderen. Hier moet je jezelf apart houden om je kracht op te bouwen, apart van hen die zwak zijn en dat niet willen doen, want zij kunnen nu niet je metgezellen zijn.

God verlost je door je iets belangrijks te doen te geven en je de kracht te geven om te zien wat dat is en de kracht om de kust te verlaten – de kust van je verleden, de kust van de genotzuchtige en verarmde wereld, de kust van gemakkelijke veronderstellingen en zwakke bondgenootschappen, de kust van zelfgenoegzaamheid en opportunisme en desillusie.

God heeft je de Stappen naar Kennis gegeven zodat je je kracht kunt opbouwen en de Vier Pijlers van je leven kunt bouwen: je Pijler van Relaties, je Pijler van Gezondheid, je Pijler van Werk en Voorzienerschap en je Pijler van Spirituele Ontwikkeling – allemaal, niet één ten koste van de anderen, maar allemaal. Want om de kapitein van je schip te zijn, om deze vrijheid te hebben, om deze reis te kunnen maken, om deze vervulling te hebben, moet je deze grotere verantwoordelijkheid en voorbereiding hebben. Er is geen andere manier.

Maar jouw schip zal niet alleen reizen, want het is de bedoeling dat je verenigd wordt met bepaalde anderen. Je bevaart de grote zeeën dus niet als één schip alleen, maar als een kleine armada, zie je, een konvooi. Je reist samen, maar jullie moeten allemaal hiertoe in staat zijn. Want nu ben je op jouw reis verantwoording verschuldigd aan anderen. Jouw falen zal hun succes beïnvloeden, en zelfs hun voortbestaan.

Hier wordt je kracht gegeven, maar ook grote verantwoordelijkheid. Hier krijg je toewijding aan anderen, maar ook grote relaties. Hier verenigt je schip zich met anderen om een grotere reis te ondernemen. Hier verenig je je met bepaalde mensen om een grotere taak uit te voeren teneinde in een grotere behoefte te voorzien.

Dit brengt je uit de kust. Want vanaf dit punt kun je de kust bezoeken, maar je kunt daar niet wonen. Je kunt de kust dienen, maar je kunt er geen permanente en vaste bewoner van worden.

Dit is de grotere betekenis van Onze woorden die Wij vandaag met je delen.