De Brug

Je werd geboren met twee geesten: de diepere Geest die God je heeft gegeven, de Geest die je had voordat je ter wereld kwam, de Geest die je zult hebben als je de wereld eenmaal verlaten hebt; en je hebt een wereldse geest, gevormd en geconditioneerd door je ervaringen in de wereld en door je reactie op al die ervaringen en alle invloeden die je denken, houding en overtuigingen hebben gevormd vanaf de dag dat je werd geboren.

De diepere Geest in jou is vandaag bij je. Hij is nog steeds verbonden met God. Hij maakt nog steeds deel uit van de Schepping. Hij is wijs en onbevreesd en onaangetast door de wereld. Maar je leeft niet in deze Geest, nog niet, want hij is grotere Kennis in jou.

Je leeft in je wereldse geest, met al zijn onrust, zijn verlangens, zijn angsten, zijn afleidingen, zijn obsessies, zijn onopgeloste conflicten en grieven, enzovoort. In je wereldse geest zoek je troost en respijt van al deze dingen, maar daarin is weinig troost te vinden. Want je wereldse geest is niet opgebouwd op wie je werkelijk bent en waarom je in de wereld bent gekomen en wie je hierheen heeft gezonden en met welk doel.

Het bouwen van de brug tussen deze twee geesten is nu van het grootste belang. Want je kunt je ware aard, je doel en je bestemming niet begrijpen als je in je wereldse geest leeft. Je kunt hierover alleen maar overtuigingen en veronderstellingen hebben. Die zijn zeker zwak en ontoereikend en zo vaak volkomen onjuist dat je in niets op ze kunt vertrouwen.

Je zoekt verlichting van de beproevingen van de wereld en de conflicten in je leven, maar een echte oplossing ligt dieper in je – voorbij het oppervlak van de geest, buiten het bereik van het intellect, voorbij geloof, voorbij vermoedens.

Deze brug moet je bouwen, en daarom heeft God de Stappen naar Kennis doen toekomen – om je wereldse geest op één lijn te brengen met en in dienst te stellen van de diepere Geest in jou. Want dit is zijn ware functie, en hier kan de [wereldse] geest een prachtig iets worden, een prachtig communicatiemiddel, een prachtig instrument om problemen van praktische aard op te lossen.

Zonder deze diepere Kennis om je te leiden en de Kracht van de Schepping om je te begeleiden, wordt je wereldse geest een gevangenis, een fort, een plaats waaruit je niet kunt ontsnappen, iets dat je achtervolgt en je bindt en je insluit en je weghaalt van de werkelijkheid – in jezelf en in de wereld.

Als je rustig kunt zitten en jezelf begint te observeren, zul je zien hoe je wordt gedomineerd door deze wereldse geest en hoe chaotisch die in werkelijkheid is. Hoewel je denk- en gedragspatronen vastlegt; hoewel je de routines hebt die je volgt, ben je je er ten diepste niet van bewust wie je bent, waar je naartoe gaat en waarom je hier bent.

Want deze vragen kunnen alleen worden beantwoord op een dieper niveau, op het niveau van Kennis. Maar Kennis zal niet alleen antwoorden geven. Zij zal je naar het leven brengen dat je bedoeld was te leven, en dat je nu niet echt leeft, nog niet.

Mensen putten hun intellect uit door te proberen grotere dingen te begrijpen, door te proberen een gevoel van de werkelijkheid op een grotere schaal samen te stellen, door te proberen hun eigen neigingen, conflicten en tegenstrijdigheden te begrijpen. Maar op het niveau van Kennis worden deze dingen duidelijk, evident en in sommige gevallen zelfs onbelangrijk. Want Kennis weet wie je bent en waarom je hier bent, wie je wenst te ontmoeten en wat je moet bereiken. Zij kent je werkelijke gaven en weet waar ze gegeven moeten worden, dingen die het intellect nooit zou kunnen achterhalen.

Hier moet je leren dieper in jezelf te luisteren en op te houden je over de wereld te beklagen, zodat je kunt beginnen te zien en te luisteren en leren stil te zijn, zodat je de aard van je diepere ervaring kunt voelen, die afkomstig is uit het niveau van Kennis.

Zonder deze brug kun je niet adequaat reageren op Kennis. Zij spreekt elke dag tot je, maar je hoort haar niet, want je geest wordt beheerst door andere zaken – door hyperactiviteit, door afleidingen en problemen, door verlangens en fantasieën. Kennis is bij je, maar jij bent ergens anders. Pas wanneer je tot het besef komt van de werkelijke toestand waarin je hier verkeert en hoeveel lijden en verwarring dat voor je schept, zul je trachten een grotere zekerheid te verwerven.

Hier kan de Hemel je echt helpen. Daarvoor was je stuurloos en verloren en niet bereid om te antwoorden. Je probeerde je eigen realiteit te creëren. Je probeerde de Afscheiding te laten werken, de Afscheiding die jou in deze wereld heeft gebracht, met je plannen, je systemen en je doelen die tot verwarring, onzekerheid en depressie leiden.

Want je kunt Afscheiding niet laten werken, hoe je het ook probeert. Iedereen om je heen probeert zo wanhopig ergens geluk te vinden en datgene te beschermen waarvan ze denken dat het hun troost en veiligheid zal bieden. Het is echt een wanhopige situatie waaruit geen ontsnappen of verlichting mogelijk lijkt.

Dit zal je duidelijk worden als je eerlijk wordt tegenover jezelf, als je in staat bent na te denken over de toestand waarin je werkelijk verkeert en wat je geest en je bewustzijn beheerst, als je je dwangmatigheden en obsessies en je onvermogen om te antwoorden op dingen van een grotere aard en betekenis, gaat inzien.

Dit creëert een innerlijke crisis omdat je ziel vereist dat je reageert op Kennis en dat je leert Kennis te volgen en Kennis toe te staan je leven voor te bereiden en je leven opnieuw vorm te geven voor een grotere ervaring in de wereld.

Dit is de innerlijke revolutie, de belangrijkste revolutie die er waar dan ook kan zijn, op welk bestaansniveau dan ook. Zij voltrekt zich geleidelijk, via vele stappen en stadia, vele keerpunten, waar je opnieuw zult moeten kiezen om door te gaan, terwijl de kracht en het accent in jou verschuiven van je obsessieve intellect naar een diepere, meer stille kracht in jou.

God straft het kwaad niet omdat God weet dat zonder Kennis het kwaad zal opkomen. God stuurt niemand naar de hel en de verdoemenis omdat God weet dat zonder Kennis de mensen zullen dwalen en grove fouten zullen maken, zelfs misdadige daden, omdat zij beheerst worden door angst en boosheid en niet door de genade van Kennis.

Daarom hebben God en Gods Nieuwe Openbaring voor de wereld de brug voorzien. Want wat anders is religie zonder dit dan hoge idealen, strenge voorschriften, vermaningen, beperkingen en wrede straffen als je zou falen, wat je natuurlijk uiteindelijk zult doen?

Zonder de brug, is het grotere leven onbereikbaar. De dichters kunnen erover schrijven. De grote leraren kunnen erover spreken. De grote Boodschappers kunnen het demonstreren. Maar voor alle anderen is het in wezen onbereikbaar omdat zij de brug niet hebben.

Je kunt niet een geïnspireerd, heilig leven gaan leiden in je wereldse geest. Oh, ja, hij zal proberen tempels en kapellen en moskeeën te bouwen. Hij zal paraderen als een spiritueel persoon, de geschriften voordragen en degenen die het er niet mee eens zijn, vermanen.

Maar je bent nog steeds verdwaald aan de wal. Je kunt het diepere water niet in. Je loopt over het strand, probeert het te begrijpen, maar je kunt nog niet in het diepere water komen. Je kunt niet eens je voeten nat maken. Denk je dat je in je eentje, levend in Afzondering, je grotere aard en doel in de wereld kunt begrijpen en waarom God je hierheen heeft gezonden en wat je moet doen en wie je moet ontmoeten, waarvan je je moet onthouden en wat je moet opbouwen en benadrukken?

De geschriften kunnen je dit niet leren, want het is wijsheid die uit Kennis in jou moet voortkomen. De geschriften kunnen slechts richtlijnen en algemeenheden geven die gemakkelijk verkeerd kunnen worden toegepast en verkeerd begrepen. Ondanks hun wijsheid en belang, misbruiken mensen ze voortdurend.

Wanneer je beseft dat je leven op drift is, dat je leeft op basis van veronderstellingen die weinig voeling hebben met de werkelijkheid en dat je geest beheerst wordt door angst – de angst voor verlies, de angst om niet te hebben, de angst om onvervuld te blijven, de angst voor armoede, de angst voor afwijzing, de angst voor ziekte en calamiteiten, de angst voor de dood, op drift, levend in Afscheiding, in een wereld die onvoorspelbaar is en elke dag gevaarlijker en gecompliceerder wordt, zal dit je kernervaring zijn, ongeacht welke frivoliteit je daar overheen probeert te leggen of hoeveel afleidingen je voor jezelf in petto hebt. Zelfs de poging om onophoudelijk te werken wordt een soort vermijding en obsessie omdat je je kernervaring niet onder ogen kunt of wilt zien.

Daardoor komen mensen in tijden van grote teleurstelling, verlies of rouw pas echt tot een diepere plaats van bezinning in zichzelf, want in deze ervaringen hebben de verlokkingen van de wereld geen waarde. Je wordt niet eens in verleiding gebracht. Ze zijn zinloos en nutteloos. Het zijn schertsvertoningen. Daarin ligt niets inhoudelijks opgesloten.

In deze tijden komen de meeste mensen eindelijk tot het stellen van de echte vragen. Als zij deze vragen met grote oprechtheid en vastberadenheid stellen, zal de Hemel antwoorden. Dan zal Kennis in hen de kans krijgen om hun bewustzijn te bereiken en tot hun oprecht verzoek te spreken.

Dit is het begin, maar er moet nog een brug komen, want je moet van je vroegere leven en geestesgesteldheid overgaan naar een nieuw soort leven en geestesgesteldheid. Dat gebeurt niet van de ene dag op de andere. Dat gebeurt niet alleen in een flits van een openbaring. Dat gebeurt zelfs niet op een moment van grote eerlijkheid en nuchterheid.

Dit is niet gebaseerd op een inzicht. Niet op een moment van voorkennis of zelfbewustzijn. Het is een reis die je moet maken. Het is de brug, de lange brug. Je moet deze brug bewandelen omdat er zoveel is dat je moet afleren en corrigeren in jezelf.

En er is veel dat geleerd moet worden om de wereld op een nieuwe manier te zien – met heldere blik, met open oren en met werkelijk begrip. Dit is de reformatie, de hervorming van jezelf, je leven, je geest, je ervaring, je gevoelens.

Mensen klampen zich vast aan een spiritueel idee of raken gehecht aan een spirituele leer of leraar, en zij proberen te leven via dit idee of via deze relatie met deze leer en leraar, maar zij moeten nog steeds over de grote brug.

Daarbij heb je de gelegenheid om alle kleine en grote correcties aan te brengen die nodig zijn. Je hebt de tijd om je leven opnieuw te overdenken, en opnieuw te kiezen wanneer dat nodig is, en om je relatie met mensen, met plaatsen en dingen te herzien. Al deze correcties zijn nodig om je in staat te stellen vrij te zijn om een nieuw leven en een nieuwe ervaring van zijn in de wereld tegemoet te treden.

Het is op deze reis dat je kracht en mededogen voor jezelf en anderen opbouwt en ware zelfbeschikking die niet obsessief is, die niet dwangmatig is, die niet wordt gedreven door je bange, wereldse geest.

Daarom heeft God voorzien in de brug – de Stappen naar Kennis, die al bestudeerd werden voordat de tijd zelfs maar begon in deze wereld, in het hele universum, aangeboden in vele verschillende vormen, maar allemaal met het doel om individuen de kans te geven te ontsnappen aan het isolement, de verwarring en de ellende van Afscheiding – niet om hen uit de wereld te halen, of uit hun werelden, maar om hen terug te brengen, vernieuwd, gesterkt, compleet en in staat om een werkelijk doel en betekenis in het leven aan te nemen.

Hier moeten zij die deze berg opgaan, hen achterlaten die alleen maar filosoferen of theoretiseren of speculeren of aan de zijlijn staan en proberen te begrijpen, of theorieën en principes gebruiken om te proberen te begrijpen wat buiten het bereik van hun intellect ligt. Hier staan de critici en de waarnemers en de theoretici aan de voet van de berg, kijken omhoog en proberen te begrijpen, terwijl degenen die werkelijk geroepen zijn, de reis zullen beginnen, op weg gaan.

Als je op weg gaat, ontdek je dat de reis ingewikkelder en groter is dan je had verwacht. Je kunt niet alles met je meenemen. Je kunt niet al die relaties met je meedragen. Je kunt niet al die overtuigingen of gevoelens of spijt met je meedragen. Je kunt niet geobsedeerd zijn door je verleden omdat je nu op weg bent naar de toekomst, een toekomst die anders zal zijn dan het verleden. Je kunt de last van obsessie, of zelfs verplichting, niet met je meedragen als je vrij wilt zijn om aan deze reis te beginnen.

Bepaalde mensen zullen met je meegaan. Bepaalde mensen niet. Omstandigheden moeten misschien veranderen, zelfs drastisch na verloop van tijd. Het wordt allemaal duidelijk als je deze berg begint te beklimmen, om over deze grote brug te komen.

Jij bent het die dingen verandert. Jij bent het die verantwoordelijk moet zijn voor wat je denkt, zegt en doet. Beweer nooit dat je geleid wordt of dat God je gezegd heeft iets te doen, want dat is onverantwoordelijk. Je moet de volle verantwoordelijkheid nemen voor je beslissingen hier, en je moet de consequenties van die beslissingen onder ogen zien.

Op deze manier maakt de Hemel je krachtig, geeft je kracht, vastberadenheid en zelfvertrouwen, wat je niet zou hebben als je dacht dat je alleen maar werd geleid, hersenloos, voortbewogen als een pion in de wereld. Zo werkt het helemaal niet, zie je.

Je moet sterk, competent, vastberaden, bekwaam, kritisch en discreet worden. Dit zijn allemaal kwaliteiten die in de loop van de tijd moeten worden opgebouwd, en daarom is de brug lang en niet kort. Je kunt het leven waarvoor je bestemd bent niet binnengaan in je huidige geestesgesteldheid, met je sterke kanten onontwikkeld en je zwakke kanten die je nog steeds domineren.

God weet dit, natuurlijk. Van waar je bent, kun je nauwelijks je innerlijke natuur horen. Je kunt nauwelijks reageren op Kennis, je bent zo in beslag genomen door de buitenkant en door je eigen innerlijke moeilijkheden. Door deze dingen op te lossen en datgene los te laten wat losgelaten moet worden, krijg je eindelijk de kracht, de vrijheid en de inspiratie en het vertrouwen om verder te gaan.

De mensen blijven achter in hun kleine gevangeniscellen, proberen het comfortabeler te maken, hun kleine ruimte op te knappen, proberen afgeleid te worden, proberen tevreden te zijn, proberen zo veel mogelijk plezierige ervaringen op te doen, niet in staat om te herkennen dat zij gevangen zitten en niet vervuld kunnen worden in die omgeving.

Je hebt wat mensen geloven, en je hebt wat God doet. God doet wat werkt. Mensen geloven in wat zij willen of wat zij proberen te versterken, zodat zij denken dat hun overtuigingen de waarheid zijn. Ondertussen doet God wat werkt.

God beweegt zich door de wereld en werkt door individuen van binnenuit – zij die vrij genoeg zijn om te antwoorden, zij die verantwoordelijk zijn en sterk kunnen zijn en kunnen zorgen voor wat hun gegeven werd om te doen, zonder in te storten, zonder de moed te verliezen, zonder te worden meegesleept of uit het lood geslagen door de mening van anderen.

Als God van binnenuit met je wil werken, moet je over deze brug gaan. Hij wacht op je. Hij wacht al heel lang op je, wacht tot je eindelijk eerlijk genoeg tegen jezelf wordt en voldoende aanwezig bent bij jezelf om je te realiseren dat je de kracht van verlossing nodig hebt, dat je niet het leven leidt dat je bedoeld was te leven, dat je stuurloos bent en dat geen van je plannen en systemen en uitgedachte overtuigingen je hiervan zal bevrijden.

Hier stel je jezelf open voor de kracht van Kennis in jezelf en doe je een beroep op de Hemel om je te helpen. Hierin zal de Hemel antwoorden. Je begint aan een reis – de belangrijkste reis van je leven, de grootste onderneming, het enige dat je hier in een wereld van verwarring, afleiding en tragedie tot vervulling kan brengen.