De Motor van Oorlog

Wanneer we de vooruitzichten voor menselijke vooruitgang en het tot stand brengen van vreedzame betrekkingen tussen volkeren en naties in ogenschouw nemen, is het noodzakelijk op een diepere manier na te denken over de oorzaak van oorlog in de wereld. Wat is de motor van oorlog?

Hoewel conflicten kunnen worden geïnitieerd en goedgepraat door politieke en militaire leiders, en op de achtergrond door religieuze leiders, vertegenwoordigen zij een escalatieproces van een probleem dat aan hun omstandigheden ten grondslag ligt. Zij [de leiders] vervullen een aantal behoeften of vereisten die in hun proclamaties of vermaningen zelden aan de orde komen of worden toegegeven.

Want de motor van de oorlog is groter dan zij [de leiders]. Zij zijn slechts het mechanisme dat de oorlog laat ontstaan – dat de oorlog laat escaleren, dat de oorlog bevestigt en vergoelijkt en er zin en waarde aan geeft, hoe vals die zin en waarde ook kunnen zijn.

Want de motor van de oorlog wordt gevormd door de manier waarop mensen leven, wat zij van de aarde gebruiken, wat zij menen voor zichzelf te moeten hebben, en hun eindeloze zoektocht naar rijkdom, macht en aanwinst – meer dan de eenvoudige behoeften van het leven, meer dan wat zij werkelijk nodig hebben om te leven en hun stabiliteit en veiligheid te waarborgen.

Want de motor van oorlog is de motor van menselijke begeerte, menselijke dwangmatigheden en menselijke verslaving. Hierdoor worden mensen ertoe gebracht zichzelf en anderen onnatuurlijke dingen aan te doen, hun Goddelijke natuur te verraden, hun goede bedoelingen te overstemmen en in hun eigen bewustzijn hun natuurlijke compassie met anderen en bewustzijn van het leven om hen heen uit te wissen.

Hun leiders – die de verklaringen afleggen, die de publieke opinie wakker schudden, die de architecten van het conflict lijken te zijn – voeren dit proces uit. Maar het proces zelf wordt gegenereerd door de activiteiten, overtuigingen en het gedrag van mensen.

Het is zo dat er in de geschiedenis en in de wereld van vandaag individuen zijn die zeer ambitieus zijn, die voor zichzelf veel macht willen hebben in de regeringskringen, in de commerciële arena en in de religieuze contreien. Maar zij kunnen niet als enigen verantwoordelijk worden gesteld voor de grote conflicten die de wereld hebben geteisterd, waar de mensheid zo onder heeft geleden, die naties hebben verwoest, die stammen en groepen onder de voet hebben gelopen en die tot uitroeiing van hele volkeren hebben geleid.

Je kunt dit niet toeschrijven aan de ambities van een paar mensen, want zij voeren slechts uit wat de motor van oorlog creëert. Zij proberen alleen maar te profiteren van een proces dat aan hun overtuigingen en daden ten grondslag ligt.

Als je te veel uit de bron van het leven put, blijft voor anderen te weinig over. Als je veel meer wilt dan je nodig hebt, dan eis je dat iemand – jijzelf of een aangewezen persoon of je regering – deze middelen voor je verwerft om je steeds grotere ambities en verlangens te bevredigen.

Regeringen zijn van nature niet slecht, maar als van hen wordt verlangd dat zij meer leveren dan wat [hun] naties kunnen opbrengen, dan wat eerlijke handel en commercie kunnen bieden, dan worden zij de instrumenten van acquisitie en de bronnen van bevoorrading.

Daarom moeten jullie, de rijke naties van de wereld, weten dat jullie door de motor van de oorlog gedreven worden. De volkeren van de rijke naties van de wereld moeten weten dat hun grandioze levensstijl en hun verwachtingen en eisen die ze aan de wereld en hun regeringen stellen, de kracht en de potentie genereren en de eis om grondstoffen uit andere naties te verwerven, om deze naties uit te buiten, om deze naties te onderwerpen, om hun regeringen te manipuleren, om deze grondstoffen voor jezelf veilig te stellen – grondstoffen die veel verder gaan dan jullie basisbehoeften in het leven, zelfs de basisbehoeften die zorgen voor authentiek plezier en kameraadschap tussen de volkeren.

Wanneer de bevolking van een land overvloedige grondstoffen wil en verwacht en eist, moet haar regering aan haar verlangens voldoen. En hoe democratischer de naties zijn, des te meer regeringen genoodzaakt zijn aan deze escalerende eisen te voldoen.

Het lijkt erop dat mensen denken dat vrijheid de vrijheid is om te consumeren, de vrijheid om steeds meer te bezitten, de vrijheid om steeds meer te verwerven, de vrijheid om uit de bron van het leven veel meer te putten dan iemand ooit nodig heeft om stabiel te leven, te functioneren en gelukkig te zijn.

Dit verlangen naar meer komt niet voort uit de Geest, maar uit de geest, uit de persoonlijke geest – onzeker als hij is, wil hij steeds meer om zijn eigen onzekerheid en angst voor het leven te verzadigen en te compenseren. In feite toont het steeds grotere verlangen naar bezittingen iemands inherente instabiliteit en onoplettendheid aan van zijn diepere geestelijke natuur die God geschapen heeft.

Want de wereld heeft de stof van je lichaam geschapen, maar God heeft je ziel geschapen, en de behoeften van de ziel zijn eenvoudig en essentieel en noodzakelijk. Naast het voldoen aan de behoeften en de vereisten van je fysieke leven – voedsel, water, onderdak, kleding, veiligheid – is de behoefte van de ziel het vervullen van je grotere doel waarvoor je hier bent, een doel dat misschien weinig of heel veel middelen vereist. Maar het lijkt in niets op wat mensen denken dat ze voor zichzelf moeten hebben om gelukkig en tevreden te zijn.

En zo verspillen de rijken de grondstoffen van de wereld aan de meest onbeduidende zaken – aan het pronken met hun huizen, en hun lichamen om er zelf mee rond te paraderen en de wereld te laten zien hoe onzeker zij werkelijk zijn, hoe ontoereikend de gaven van God werkelijk voor hen zijn. Zelfs de religieuze autoriteiten vergaren zoveel rijkdom voor de bouw van hun paleizen.

Dit wil God niet. God wil niet dat iedereen arm is, maar God wil dat iedereen evenwichtig is en zekerheid heeft en voldoende voorzieningen en verder eenvoudige dingen om van het leven te genieten. Het lijkt in niets op wat de mensen voor zichzelf willen – streven naar bezit, streven naar controle.

In alle grote Boodschappen die God ooit naar de wereld heeft gezonden, is dit steeds weer opnieuw aan de orde gesteld. Maar de begeerte [van mensen] schijnt onverzadigbaar te zijn. Het bevorderen van menselijke consumptie lijkt de motor te zijn van de handel, de productie van rijkdom, zodat zovelen in mensonwaardige omstandigheden moeten leven om de snuisterijen voor de rijken te leveren. Dit is de motor van oorlog.

Wanneer jouw natie andere naties moet manipuleren en controleren en haar militaire macht moet laten gelden om de grondstoffen veilig te stellen die nodig zijn om dit niveau van welvaart te creëren, dan is dat de motor van oorlog.

Denk niet dat je deze grootse levensstijl die je je inbeeldt, die je verlangt of die je denkt te verdienen, kunt leiden en dat je tegelijkertijd een voorvechter van vrede en van menselijke verzoening kunt zijn, wanneer je gedrag zelf aantoont dat je van je regering en haar leger eist dat zij de middelen voor jouw levensstijl veiligstellen, koste wat het kost. Beweer niet dat je een voorvechter van vrede bent. Beweer niet dat je vrede wenst of dat je voor vrede staat als je zo leeft, want je voedt de motor van de oorlog.

Want als de grondstoffen van een ander land worden afgepakt en worden overgenomen, en dat land zich daartegen verzet, dan komt het tot oorlog. Wanneer de mensen van dat land beseffen dat er te veel van haar natuurlijke rijkdommen worden afgenomen, zullen ze zich verzetten. Dit leidt tot oorlog. Wanneer imperiums worden gebouwd en andere naties worden uitgebuit, leidt dit tot oorlog.

In het verleden kon je persoonlijke rijkdom en weelde verwerven. Grote delen van je bevolking zouden hierdoor verarmen, maar er waren altijd meer grondstoffen. De bron leek bodemloos te zijn, eeuwig voorradig, eeuwig de gaven van de Aarde voortbrengend. En men gelooft dat als je tot God bidt, dit meer grondstoffen voor de Aarde creëert, alsof de Aarde een hoorn des overvloeds is – een eindeloze bron van voorzieningen.

In vroegere tijden kon je altijd meer krijgen, en je kinderen konden altijd meer krijgen, en de drang naar rijkdom, voorspoed en welvaart leek niet gehinderd te worden door de grenzen van de wereld. Maar nu leef je in een wereld in verval – een wereld die deze middelen niet kan produceren, een wereld waarvan te veel gebruik wordt gemaakt, een wereld waarin de mensheid de toekomst van hun kinderen verkoopt voor de grote genoegens van vandaag.

Er is zo weinig terughoudendheid in dit opzicht. Zo weinig nederigheid. Zo weinig mededogen. Je berooft de toekomst voor het voordeel in het heden.

Want de mensheid heeft de Aarde ten gronde gericht in haar toevoer van levensnoodzakelijke grondstoffen. Jullie gaan nu een tijd tegemoet waarin het zelfs voor naties steeds moeilijker zal worden om voldoende voedsel en water te verkrijgen, waarin hele steden zonder water zullen komen te zitten en waarin voedsel niet in voldoende mate beschikbaar zal zijn voor hele naties.

Jullie bereiken de grenzen van wat de wereld kan bieden. Hier wordt de motor van oorlog steeds duidelijker, waar hij voorheen verborgen leek, niet herkend, niet erkend, behalve door visionairs en grote leraren.

De overvloed van God is groot, maar in de wereld is zij niet onuitputtelijk. Als je te veel neemt van wat de wereld kan geven, zal dat niet onmiddellijk worden aangevuld door een vleugje magie van de Schepper van al het leven.

Als je te veel neemt, zul je te weinig hebben. Als je te veel eist, zullen anderen te weinig hebben. Als jullie wedijveren om deze grondstoffen, zullen er conflicten en oorlogen ontstaan. En dat conflict en die oorlog zullen verborgen blijven onder de vermomming en de sluier van religie en politiek. Maar in essentie is het een competitie om grondstoffen. Het is een competitie om toekomstige bronnen veilig te stellen.

De motor van de oorlog is deze, want de mensen willen ofwel te veel of ze hebben niet genoeg. [Als] de armere naties van de wereld niet genoeg hebben, zullen ze tot oorlog worden gedreven. [Als] de rijke naties meer moeite hebben om hun exorbitante begeerte te bevredigen, zal dat tot oorlog leiden. En als dit niet wordt gecorrigeerd, als deze fundamentele ongelijkheid van aanbod niet wordt gecorrigeerd en onderkend als de bron van het probleem, zal er geen vredesinitiatief zijn dat op den duur effectief zal zijn of dat blijvend is.

Mensen in de rijke landen [zeggen], “Oh, er is genoeg voedsel. De technologie zal genoeg voedsel creëren. Er is meer. Er is genoeg voor iedereen.” Maar hoe weten zij dit? En hoe zullen zij in staat zijn zulke extravagante en niet-onderbouwde beweringen te doen in het licht van de Grote Golven van verandering die op de wereld afkomen – veranderingen in het klimaat, de afname van essentiële hulpbronnen, het verlies van landbouwgrond – waarbij de bron kleiner zal worden en de behoefte, de fundamentele behoefte van mensen, groter en steeds nijpender zal worden.

Want welk vredesinitiatief of welk kernakkoord kan tussen naties worden gesloten die de behoeften van een hongerende bevolking kan compenseren? Welke vorm van diplomatie kan een dergelijke ongelijkheid, een dergelijke wanhoop compenseren?

Als je werkelijk een pleitbezorger voor vrede bent, als je werkelijk begaan bent met het welzijn van de mensheid – en ook met dat van je eigen familie en haar toekomst, je eigen stad of dorp en hun toekomst – dan moet je begaan zijn met hoe je leeft, vooral als je rijkdom nastreeft of in een welvarende omgeving leeft.

Sommige mensen zullen zeggen, “Oh, jullie bepleiten ascese. De mensen willen geen ascese.” Maar Wij pleiten niet voor ascese. Wij pleiten voor een gezond leven, een authentiek leven, een echt leven dat niet de motor van oorlog creëert.

In de toekomst, zullen hele naties door een veranderend klimaat en door slinkende grondstoffen te maken krijgen met een aftakelende wereld. Hoe zullen jullie in staat zijn om vreedzame betrekkingen te onderhouden? Hoe zullen jullie in staat zijn om voor jullie bevolking te zorgen? Hoe zullen naties voldoen aan hun meest fundamentele verantwoordelijkheid om voor hun eigen volk te zorgen?

Je moet nu over deze dingen nadenken, want het zijn fundamentele en authentieke vragen. Heb je de dingen die je voor jezelf wilt nodig of wil je ze? Zijn het authentieke behoeften? Zijn het dromen of fantasieën? Of vertegenwoordigen ze de werkelijke behoeften van je leven? Voldoen ze aan wat Kennis, Gods grote gave van Wijsheid, voor jou verlangt?

Jullie worden nu geconfronteerd met een wereld in verval. Het is niet meer zoals in het verleden, toen er altijd meer streken waren om te verkennen, altijd nieuwe grenzen te verleggen, te ontwikkelen en te exploiteren. De laatste paar nog onontdekte en niet geëxploiteerde gebieden zullen nu niet aan de vraag van de mensheid voldoen.

De rijken zullen voor mensen moeten zorgen; dat is het doel van hun rijkdom – niet alleen voor hun familie met al hun wensen en eisen, maar ook voor andere mensen. Als je rijk bent, moet je misschien honderd mensen voeden, of vijfhonderd mensen. In plaats van een nieuwe mooie auto of een groter huis, zal je rijkdom voor andere mensen zorg moeten dragen, waardoor je je eigen integriteit en je gevoel van waarde en je gevoel van zelfrespect zult herstellen.

Hoe kun je gelukkig zijn met je rijkdom als de hongerige gezichten je aanstaren? Hoe kun je je goed voelen over jezelf, paraderend in je grote voertuigen en met je dure kleding en accessoires, terwijl de armen op straat verhongeren? Is dat een bron van zelfbehagen? Is dat een bevestiging van wie je bent en waarom je in de wereld bent? Om als een sprinkhaan op de wereld te leven? Om de wereld te verwoesten?

Er zijn nu te veel mensen in de wereld om enkelen in staat te stellen zich te verrijken zonder de hele mensheid in groter gevaar te brengen. De grondstoffen van de wereld kunnen dit niet dragen. Naties zullen geconfronteerd worden met mislukking en ineenstorting en de meest ernstige situaties.

Daarom leert de Nieuwe Boodschap van God dat jullie een fundamentele beslissing moet nemen: Zullen jullie blijven leven zoals jullie altijd hebben geprobeerd te leven, in het bijzonder de rijke volkeren – meer willen, meer hebben, steeds meer – terwijl de wereld om jullie heen in verval raakt?

Je bent niet voor dit doel naar de wereld gezonden. Je bent niet gezonden om als een sprinkhaan op het land te leven. Je bent niet gezonden om een oorlogsmachine te zijn. Je verraadt je natuur. Je verraadt Gods wil voor jou, namelijk om een dienstverlener te zijn – niet iemand die de wereld uitbuit om de meest onbeduidende redenen.

De rijksten onder jullie moeten bereid zijn om voor mensen te zorgen, want er zal in de toekomst hoge menselijke nood heersen – hoger dan jullie hebben gekend, hoger dan [wat] zelfs op dit moment gebeurt. Jullie rijkste persoon in de wereld zou voor duizenden mensen moeten zorgen – geef hen voedsel, zorg voor hen. Je hebt hun bestaansmiddelen al vernietigd. Het is nu onmogelijk voor hen om hun land te bewerken. Hun plaatselijke hulpbronnen zijn uitgeput, het land is braak komen te liggen, dus is het nu je taak om hen te voeden en voor hen te zorgen. Dat zal je taak zijn. En als je meer rijkdom moeten genereren, zal dat voor dit doel zijn.

Mocht dit niet zo zijn, dan zal de mensheid geconfronteerd worden met oorlog en conflicten van een omvang die zij nog nooit heeft gekend. Het lijden zal groter zijn dan ooit tevoren in deze wereld. Religieuze mensen zullen denken dat dit het einde der tijden is, de Apocalyps, de komst van de Messias – maar het is slechts het falen van de mensheid. Het is slechts de schending van de natuurlijke wetten van de wereld. Het is slechts het gevolg van menselijke onwetendheid, hebzucht en een falen om te beantwoorden aan wat God in je heeft gelegd om te zien, te weten en te handelen.

Denk niet dat dit een tijdperk van grote menselijke vrede zal inluiden, een gouden tijdperk van rechtvaardigheid. In plaats daarvan zal het de mensheid terugbrengen tot een staat van armoede en aftakeling die hier nog nooit eerder is vertoond.

Denk niet dat deze beoordeling negatief is, want zij is eerlijk. Denk niet dat het een kwestie van perspectief is, want perspectief betekent niets als je de waarheid niet kunt zien. Denk niet dat je de grenzen van je wereld kunt overstijgen. Denk niet dat je de wereld kunt aanvullen met grondstoffen uit het universum, uit de Grotere Gemeenschap, want deze grondstoffen zijn eigendom van anderen.

Hier moet een grote mentaliteitsverandering komen. Hier moet veel samen gedeeld worden en er moet veel mededogen aanwezig zijn. Hier gooi je de armen niet een schijntje toe, een klein overschotje van je rijkdom. Want er zal armoede van zeer ernstige aard heersen als naties falen, als de landbouw faalt, als mensen zich hun voedsel niet kunnen veroorloven, als essentiële energie schaars wordt en voor veel mensen ontoegankelijk.

Neem 20% van je rijkdom en besteed het aan de zorg voor mensen. Dat is in de toekomst nodig om de mensheid stabiliteit te bieden en om de verwoestingen van oorlog en ontbering, honger en hongersnood te vermijden.

Dit maakt deel uit van de waarschuwing van de Nieuwe Boodschap van God, die nu naar de wereld is gezonden om de mensheid voor te bereiden op een toekomst die anders zal zijn dan het verleden, op omstandigheden waarmee de menselijke familie als geheel nog nooit collectief te maken heeft gehad.

God heeft jullie de rijkdom van de wereld gegeven, maar die moet goed gebruikt en op de juiste manier verdeeld worden. Hij moet op een eervolle en ethische manier gebruikt worden, net als al het andere.

Zeg niet, “Oh, dit is communisme!” Nee, dit is gerechtigheid. Zeg niet, “Dit is een politieke agenda. Dit is socialisme.” Zeg niet, “Dit is barmhartig kapitalisme.” Denk niet op deze manier, want je hoort de Boodschap niet.

Dit is rechtvaardigheid. Dit is rechtvaardig zijn. Dit is wat de grote Boodschappen van Gods Boodschappers altijd hebben benadrukt.

Jullie hebben nu echter de grenzen bereikt van wat de wereld kan bieden. Nu beginnen jullie aan een nieuw tijdperk waarin de omstandigheden anders zullen zijn, waarin er heel weinig speelruimte zal zijn om de wereld uit te buiten, waarin alles opraakt, behalve menselijk lijden, menselijke woede en menselijke grieven. [Dat] zal overvloed aanwezig zijn.

Nu worden het beheer van jullie grondstoffen, de verdeling van jullie grondstoffen, de samenwerking tussen naties een dwingende noodzaak, en niet slechts een ideaal of een gewenste reeks omstandigheden. Nu gaat het erom of de mensheid haar vrijheid en soevereiniteit in deze wereld kan behouden. Want er zijn andere naties in het universum die de wereld met grote belangstelling gadeslaan om hun kans schoon te zien om te profiteren van een zwakke en verdeelde mensheid.

De nieuwe boodschap van God openbaart dit. Het is nooit eerder geopenbaard in een van Gods Boodschappen. Want dat was niet eerder nodig. Want dat was niet eerder een grote bedreiging. Want dat was niet eerder een cruciaal element in het begrijpen van de wereld.

Je moet van mensen houden. Je moet voor mensen zorgen en mensen te eten geven. Naties moeten voor hun mensen zorgen in plaats van te proberen zich te laten gelden tegenover andere naties. Dat is de ethiek. Dat is het fundament. Zorg voor de basisbehoeften van de mensen – leven in stabiliteit, veiligheid en met essentiële zaken voor geluk en eenvoudige genoegens. Ga verder dan dit en je zult de reserves van de wereld overschrijden, en de motor van oorlog zal groeien en zal je opjagen.

Denk niet dat je alles kunt hebben wat je wilt voor jezelf en dan ook nog vrede in de wereld kunt hebben. Want als je zo denkt, zie je niet de gevolgen van je daden. Je ziet je relatie met de wereld niet. Je ziet niet in welke toestand de wereld verkeert.

De motor van oorlog begint te groeien nu de grote mogendheden van de wereld zich trachten te verzekeren van energie- en voedselvoorraden en al het andere dat is voortgebracht, hoe overbodig dat ook moge zijn. Het gevaar van concurrentie, conflicten en oorlog groeit met de dag. Landen hebben moeite om hun volkeren te voeden. Zelfs de rijke landen hebben moeite te voorzien in wat zij gewend zijn te hebben. Dit zal toenemen en meer gaan overheersen in alles wat mensen denken en doen.

Nu moeten jullie bewijzen dat jullie goede rentmeesters van de wereld zijn. Nu moeten jullie je verenigen voor het voortbestaan van de mensheid en voor het welzijn van de mensheid. Nu moeten jullie naties samenwerken om ervoor te zorgen dat iedereen de basisvoorzieningen krijgt. Nu moeten de rijken hun verantwoordelijkheid beseffen om voor andere mensen te zorgen.

Mensen kunnen dit. Beweer niet dat het in strijd is met de menselijke natuur. Je weet niet wat de menselijke natuur is. Voor mensen is dit het meest natuurlijke om te doen, het meest heilzame, het meest bevredigende.

Je kunt nu niet beweren dat je godsdienst superieur is aan andere godsdiensten of je godsdienst gebruiken als rechtvaardiging voor oorlog wanneer oorlog eigenlijk over iets anders gaat.

Je kunt Gods grote Boodschappen hier niet gebruiken als rechtvaardiging om andere volkeren te overweldigen of te veroveren of te overheersen, zoals in het verleden zo uit en ter na werd gedaan.

Dat werkt nu niet meer. Als naties in de wereld falen, zal dat een catastrofe veroorzaken. Niemand zal hiervan worden vrijgesteld. Dit zal de Apocalyps zijn, maar het is geen Apocalyps met een prachtige of rechtvaardige uitkomst. Het zal de Apocalyps van mislukking zijn. Het zal niet de Apocalyps zijn van het goede dat het kwade overwint. Het zal de Apocalyps zijn die het gevolg zal zijn van menselijke onwetendheid, hebzucht en onrechtvaardigheid.

God zal dit toestaan, want God geeft je de vrijheid om te falen. Je bent in de wereld gekomen om je eigen verantwoordelijkheid uit te oefenen en je eigen integriteit te tonen. Denk niet dat God je op het laatste moment zal redden alsof je een klein kind bent dat naar huis wil rennen naar mama en papa.

Je moet de gevolgen van je daden onder ogen zien. Dit is geen straf. Dit is niet Gods toorn. God kent geen toorn. Maak God niet tot een grotere versie van jezelf door je eigen kleinzielige en ongepaste houding te projecteren: je roep om wraak en je haat jegens anderen. Je kent Gods Wil niet. Zelfs als je één van Gods Grote Boodschappen hebt om je te leiden, ken je Gods Wil nog steeds niet. Hij is niet zoals je eigen wil. [Gelukkig], is dat niet het geval.

Maar nu noopt de noodzaak tot een verandering in menselijk gedrag, houding en inzicht. Als je niet kunt leren door wijsheid en door voorschriften en ware visie, dan moet je de pijnlijke manier leren – door noodzaak. Dat is de moeilijkste vorm van leren, maar ze kan zeer doeltreffend zijn. Het is niet de weg die de Wijzen kiezen. Een mislukking ongedaan maken is veel moeilijker dan succes verzekeren. Mensen redden uit de ellende betekent dat je al te ver bent gegaan.

Nu moet je worstelen met de grenzen van de wereld, de grenzen van menselijke hebzucht en acquisitie, en de noodzaak voor menselijke rechtvaardigheid en mededogen, boven op het onderhoud van je eigen familie. Dit wordt in alle grote tradities onderwezen: naastenliefde, nederigheid, barmhartigheid, mededogen, aalmoezen voor de armen, rechtvaardigheid. Dit is niet alleen maar een ideaal of een hogere weg om te nemen. Het is nu een noodzaak.

Verenigd kan de mensheid overleven en aan een betere toekomst bouwen, maar zonder deze vereniging, zal de mensheid in verval raken. De beschaving zal aftakelen. En zelfs jullie technologie en jullie wetenschap en jullie slimheid en vindingrijkheid zullen jullie niet redden.

Dit is de waarschuwing van God, maar God geeft een zegen en een voorbereiding. En dat is de nieuwe boodschap van God: de waarschuwing, de zegen en de voorbereiding. Als jullie geen acht slaan op de waarschuwing of deze niet grondig begrijpt, zullen jullie de noodzaak van de zegen niet inzien, en zullen jullie de noodzaak van de voorbereiding niet inzien.

Toch houdt God van de mensheid. God is niet boos op de mensheid. God weet precies wat de mensheid geneigd is te doen onder moeilijke omstandigheden. Daarom geeft God wat nodig is om de menselijke familie te leiden, zonder jullie je eigen verantwoordelijkheid te ontnemen als een individu, als een burger en als een lid van een groep of een natie.

Want het is jouw vermogen dat teruggewonnen moet worden. Het is niet simpelweg de glorie van God. God is al in de glorie of je nu slaagt of faalt. Dus waar het hier om gaat is jouw succes, gebaseerd op je eigen inspanningen en erkenning, je eigen inzet, toewijding en mededogen.

De wereld ligt in jullie handen. De motor van de oorlog ligt in jullie handen. Of hij groot is of sterk is of niet bestaat, ligt in jullie handen. De uitkomst is niet de wil van God. De uitkomst is het succes of het falen van de mensheid die leeft in een eindige wereld – een wereld van beperkte grondstoffen, een wereld van grote rijkdom en weldadigheid, maar een wereld met grenzen, waar je moet leren binnen grenzen te leven en die grenzen te respecteren en ze in je voordeel te laten werken.

Dit is de Wijsheid van God. Laat dit je begrip zijn.