Ineenstorting en de Oorlogen uit Wanhoop voorkomen

Het risico voor competitie, conflict en oorlog wordt groter nu de hulpbronnen afnemen en steeds meer mensen drinken van een langzaam minderende bron. Groepen en naties die nu al onderlinge geschillen hebben zullen het moeilijk vinden de verleiding te weerstaan die hulpbronnen op te eisen die zij voor hun eigen mensen nodig hebben.

Als hulpbronnen verminderen zullen naties meer beschermen wat zij hebben. En er zal minder beschikbaar zijn voor naties overal in de wereld om die hulpbronnen te kopen – hulpbronnen hier niet alleen maar industriële materialen, maar voedsel, beschikbaarheid van water, medicijnen, dingen die fundamenteel zijn voor het welzijn van mensen overal.

Maar terwijl het risico op oorlog toeneemt en de voorwaarden voor een oorlog toenemen, betekent dat niet dat een oorlog onvermijdelijk is. Het betekent niet dat je hem niet kunt stoppen of temperen

De veranderende omstandigheden in de wereld stellen de mensheid voor een fundamentele eis. En dat is haar hulpbronnen te conserveren, haar hulpbronnen te beschermen en ze met mate te gebruiken. Maar dat vereist een grote verandering in de manier waarop mensen vandaag de dag tegen deze dingen aankijken.

Vandaag is de mensheid als de sprinkhaan in het veld, die alles wat zich in het zicht bevindt verslindt, ervan uitgaande dat er altijd nieuwe velden zullen zijn. Sommige mensen denken zelfs dat er nieuwe werelden zullen zijn om te verkennen als de Aarde leeggehaald is, maar die benadering werkt zelfvernietigend en heeft geen toekomst.

Jullie kunnen het universum niet ingaan om op te eisen wat jullie hier op Aarde hebben vernietigd, want die hulpbronnen zijn eigendom van anderen. En in de meeste gevallen zijn zij veel machtiger dan jullie. Bovendien zullen jullie meer rijkdom en stabiliteit moeten opbouwen om ooit in staat te zijn deze planeet te verlaten en de omliggende gebieden te verkennen.

In de wereld ligt de nadruk nog steeds op groei en uitbreiding. Hele economische systemen zijn gebaseerd op groei en toegang tot steeds grotere hoeveelheden hulpbronnen Dit kan zo niet doorgaan. Daarom is de op handen zijnde verandering zo monumentaal, zo fundamenteel en verreikend.

De mensheid zal een ander denkpatroon moeten hanteren, met een andere algehele nadruk op stabiliteit en veiligheid, want jullie hebben de grenzen van productieve groei bereikt.

Hoewel er bepaalde nieuwe industrieën kunnen zijn, die groeien en zich uitbreiden, kan het totale menselijke consumptiegebruik van de wereld niet groeien. Ze zal natuurlijk nieuwe hulpbronnen moeten vinden. Maar het hele accent zal anders moeten komen te liggen.

Jullie zullen je moeten aanpassen aan een veranderende wereld en aan de komende Grote Golven van Verandering – grote veranderingen in jullie leefomgevingen en jullie klimaten, noodweer, de verminderende voedselproductie, economische en politieke instabiliteit en crises.

Dit zal enorme moed en verandering vragen. Maar deze verandering kan niet tot stand worden gebracht door oorlog want oorlog vernielt hulpbronnen voor iedereen. En in die zin is oorlog uiteindelijk zelfvernietigend.

Hoewel deze kosten in het verleden konden worden uitgesteld of gecompenseerd omdat jullie altijd een wereld hadden die om meer verkenning en nieuwe hulpbronnen vroeg, staan jullie nu op de drempel waar de wereld niet veel meer kan leveren voor haar groeiende menselijke bevolking. En daarom moet het accent totaal worden verlegd.

Als de mensheid doorgaat op zijn huidige weg, zal de wereld over veertig jaar uitgeput raken en niet meer hersteld kunnen worden. En in de tussentijd zullen jullie met enorme rampzalige instabiliteit en zelfs de ondergang van naties te maken krijgen.

Denk niet dat technologie alleen deze problemen zal oplossen. Er moet een mentaliteitsverandering komen, een verandering in de manier waarop mensen leven, met name in de rijke naties – een nadruk op eenvoud, een nadruk op zelfvoorziening.

Naarmate de energiebronnen afnemen of minder beschikbaar worden, zullen de mensen meer regionaal en lokaal moeten gaan werken, wat betekent dat ze hun hulpbronnen moeten betrekken van dichterbij gelegen gebieden. Dit is een complete accentverschuiving voor veel landen in de huidige wereld. Dit zal niet zozeer worden gedreven door ethiek of moraal als wel door absolute noodzaak.

Hier wordt oorlog ondenkbaar omdat het niet echt iets oplevert. Oorlog was altijd een dwaze bezigheid, behalve in zeldzame gevallen waarin men zijn natie moest verdedigen tegen binnenvallende legers. Maar oorlog ter verovering van grondstoffen zal nu gevolgen hebben die veel kostbaarder zijn dan alle voordelen die voor elke groep of natie kunnen worden bereikt. Dit is nu een praktische zaak en een morele en ethische kwestie.

Mensen zullen minder moeten gebruiken en meer zelfvoorzienend worden. Hier is overconsumptie de motor van oorlog, waardoor je natie nu op zoek moet gaan naar hulpbronnen buiten haar eigen grondgebied, hulpbronnen die zij tegen elke prijs moet verwerven – met als gevolg interventie en bedrog en manipulatie van andere volken en naties.

Toch zal deze nadruk niet snel verschuiven. Misschien zal de mensheid een aaneenschakeling van tragische rampen moeten ondergaan om haar ervan te overtuigen dat zij haar aanpak moet veranderen en een ander systeem moet invoeren en het accent moet verschuiven. Intelligente rassen veranderen op basis van herkenning, en rassen die minder intelligentie uitoefenen leren op basis van tragische gevolgen.

Daarom moeten mensen hier een bredere visie hebben. Zij moeten verder kijken dan morgen. Zij moeten in de toekomst kijken, naar de horizon van het leven zodat ze zien wat er echt aankomt. Ze moeten de moed en de vastberadenheid hebben om tijden van verandering en grote onzekerheid tegemoet te treden. De nadruk blijven leggen op groei en de wonderen van de technologie zullen hun doel voorbijschieten, zoals ze zelfs nu hun doel voorbijschieten.

De bodem zal over de hele wereld gerevitaliseerd moeten worden, niet met behulp van technologie maar door biologische revitalisering anders zal zij in de toekomst niet aan de behoeften van de mensheid kunnen voldoen.

Rivieren zullen gereinigd moeten worden. Meren zullen gereinigd moeten worden. Water is kostbaar. Het is op veel plaatsen in de wereld kostbaar en dat zal over de hele wereld toenemen als watervoorraden schaars worden in dichtbevolkte streken.

De voedselproductie zal in grote regio’s worden onderbroken en zelfs vernietigd als gevolg van gewelddadig en onvoorspelbaar weer. Dat gebeurt nu al op veel plaatsen heeft gevolgen voor het leven van mensen over de hele wereld.

De grote uitdaging voor de mensheid hier op Aarde is hoe zij haar volkeren zal voeden en verzorgen. De uitdaging zal niet zijn wie rijk kan worden en geld kan verdienen door niets te doen. Dat is jezelf voor de gek houden. En eigenlijk komt het jullie ten goede dat er een eind komt aan deze grote en dwaze onderneming.

De essentie is dat jullie je nu eenvoudig geen oorlog kunnen permitteren, nog afgezien van de morele en ethische problemen verbonden aan menselijk conflict die reëel zijn en substantieel. Het zal jullie teveel kosten. Het kost iedereen teveel. Het heeft iedereen altijd teveel gekost. Nu kunnen jullie je het niet permitteren. Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan gebeuren en niet zal gebeuren als niet grote moeite wordt gedaan de omstandigheden, die oorlog onvermijdelijk maken, te voorkomen. Als mensen honger hebben zullen zij niet redelijk of rationeel of inschikkelijk zijn. Als mensen hun vorm van onafhankelijkheid verliezen kun je niet verwachten dat zij zich zullen gedragen op een ordelijke, verstandige of productieve manier.

Dit is het grote risico. Dit is het risico van een oorlog die verder gaat dan een machtsvertoon van de ene natie over de andere, of door historische of religieuze verschillen of langdurige grieven tussen naties en groepen. Dat zal een oorlog zijn uit pure wanhoop, een oorlog met vreselijke gevolgen, een oorlog die zeer moeilijk te stoppen zou zijn. In deze nieuwe wereld die jullie ingaan, een wereld in verval, zullen oorlogen uit wanhoop steeds waarschijnlijker worden en alleen kunnen worden tegengegaan en voorkomen door een verstandig en ethisch verantwoord beheer van de hulpbronnen en de verdeling van de hulpbronnen.

Op den duur zal de mensheid een humane en ethische manier moeten vinden om haar bevolkingsaantal te beperken. Maar daar zijn jullie nog niet aan toe. Op den duur zal de mensheid haar hele relatie met de wereld moeten veranderen. Maar daar zijn jullie nog niet aan toe. De nadruk ligt hier op het praktische, maar ook op het morele en ethische.

De rijke landen zullen de eenvoud en zelfvoorziening steeds meer moeten stimuleren. De rijken zullen hun rijkdom moeten gebruiken om andere mensen op een directe en zinvolle manier te helpen. Veel luxe zal opgegeven moeten worden want het is veel belangrijker dat de hulpbronnen op andere manieren worden gebruikt

In plaats van die nieuwe auto te kopen of die mooie juwelen, steun je een dorp aan de andere kant van de wereld. In plaats van het eindeloos kopen van dingen die je niet echt nodig hebt, verzeker je je ervan dat voedsel de mensen bereikt, die er de grootste behoefte aan hebben. In plaats van deze eindeloze verwennerij in je persoonlijke schoonheid en gezondheid, komt je nadruk te liggen op het helpen van mensen, het voeden van mensen, het dienen van mensen die het meest behoeftig zijn.

In de toekomst zal veel nadruk moeten liggen op de verzorging van de ouderen, die veel kwetsbaarder zullen zijn dan nu. De vraag naar onbaatzuchtige activiteit, dienstbaarheid aan de mensheid zal zo overweldigend zijn dat het de gedachten en doeleinden van de rijken in het bijzonder volledig zou moeten beheersen, maar ook voor mensen overal ter wereld zou hier het accent op moeten liggen.

Jullie zullen nu genoeg geld moeten verdienen om voor anderen te zorgen, misschien voor mensen die je niet eens kent – de kwetsbaren in je gemeenschap, kinderen zonder ouders, bejaarden, invalide mensen. De regering zal niet in staat zijn voor al die mensen te zorgen.

Richt je vitale energie hierop. Leer voedsel te verbouwen in je achtertuin, in lege percelen, overal waar je kan, want voedsel zal kostbaar zijn in de toekomst, kostbaarder dun nu en moeilijker te verkrijgen.

Dit heeft veel goede kanten omdat het mensen samenbrengt en constructief gedrag aanmoedigt als tegenwicht voor persoonlijke obsessie en verslaving. Dit kan leiden tot veel meer menselijkheid en onderlinge erkenning van mensen. De behoeften van de mensen zijn hier allemaal hetzelfde. En het zijn authentieke behoeften, niet de uitspattingen van de rijken of de verslaafden. Dit zijn essentiële behoeften. Dit brengt mensen samen.

Regeringen zullen de nadruk moeten leggen op de zorg voor hun eigen volk in plaats van te proberen invloed of dominantie uit te oefenen op andere volkeren en naties. Als de behoeften van de mensen eenvoudig zijn, kunnen regeringen dit aan. Maar als de behoeften van de mensen te veelomvattend en ingewikkeld zijn dan moeten de regeringen op enigerlei wijze proberen hulpbronnen te bemachtigen.

Hier moet je inzien dat er een reëel verschil bestaat tussen het staken van een oorlog en het tot stand brengen van vrede. Een vreedzame samenleving vraagt om een vreedzame geest. Als geesten niet vredig zijn, als zij op voet van oorlog staan – vol conflict en vijandschap en veroordeling – is het enige waar je op kan hopen het staken van oorlog, het beperken van oorlog.

Niet iedereen zal vreedzaam zijn. En in tijden van grote veranderingen en onzekerheid zullen de mensen minder vreedzaam, minder inschikkelijk en in veel gevallen minder verstandig en medelevend zijn. Je kan niet van mensen verlangen dat ze veranderen en ook nog vreedzaam zijn. Want verandering is moeilijk en verstorend. Het brengt risico’s met zich mee. Het legt je zwakte en veroordeling van anderen, je vooroordelen en je beperkingen bloot.

Daarom moet de nadruk komen te liggen op stabiliteit en veiligheid. Mensen kunnen zich alleen maar tot op zekere hoogte onveilig en instabiel voelen voordat gemeenschappen uit elkaar beginnen te vallen en sociale oproer uitbreekt en groepen zich tegen elkaar richten en naties in groter en groter conflict worden gezogen – oorlogen uit wanhoop.

Jullie begeven je in gevaarlijke tijden, onzekere tijden, een moeilijke tijd van aanpassing voor mensen overal ter wereld, een tijd die een grotere menselijke eenheid en samenwerking zal vereisen. Hier moet je zelf meer verantwoording nemen voor hoe je leeft en voor wat je consumeert en wat je doet, wat je geeft en wat je neemt. Je kunt je niet zomaar onderwerpen aan gezagsdragers of aan overheidsinstellingen. Alles wat je doet moet volgen uit wat je weet dat juist is. Dat geldt ook voor je rol als consument.

Veel mensen hebben hoge idealen en waarden, maar zij willen altijd de goedkoopste dingen kopen. Zij willen altijd het koopje en ze realiseren zich niet of willen niet erkennen dat deze dingen gemaakt worden onder de slechtste arbeidsomstandigheden in de wereld. Terwijl zij dus vrede en harmonie en welzijn voor mensen omarmen, ondersteunen zij de meest schaamteloze industrieën, de meest erbarmelijke arbeidsomstandigheden, de grootste uitbuiting van mensen.

Alles wat je nu doet moet deel uitmaken van een ethisch fundament. Alles wat je koopt, alles wat je consumeert, alles wat je gebruikt moet met een groter geweten en een groter bewustzijn gebeuren.

Het is juist dat tegenwoordig veel landen niet zelfvoorzienend zijn in het produceren van voedsel, in het beschikbaar stellen van water en in de productie van essentiële goederen. Daarom is handel tussen naties en onderlinge afhankelijkheid tussen naties een realiteit en kan niet worden teruggedraaid.

Maar het accent van regeringen moet veranderen van proberen te overheersen, van proberen hun buren te bedreigen naar het verzorgen van de essentiële behoeften van hun mensen. Hoewel dit voor de hand ligt, is dit vandaag de dag niet het geval.

Regeringen willen meer zichzelf beschermen dan hun bevolking. Ze willen macht en invloed laten gelden. Ze willen militaire acties in andere landen steunen. Ze willen revoluties of terroristische organisaties of opstanden steunen, enzovoort. Sommige landen willen de economische structuur van andere landen vernietigen door goedkope goederen te importeren, waardoor de productiviteit van de mensen aan wie ze dingen verkopen wordt vernietigd. De voorbeelden hiervan zijn talrijk. En dit leidt tot grotere instabiliteit, grotere onzekerheid en grotere spanningen tussen volkeren en naties. In plaats van zoveel goederen te importeren, zouden de mensen deze industrieën voor zichzelf moeten opzetten.

Als alle landen zo van elkaar afhankelijk worden ontstaat het probleem dat als er een land omvalt, de andere landen ook omvallen. De menselijke beschaving wordt dan kwetsbaarder en minder veerkrachtig. Dus het evenwicht moet hier worden gevonden vanuit de realiteit van de wereld en de daadwerkelijke toestand waarin volkeren over de hele wereld verkeren.

Het is niet genoeg voor rijke landen om alleen maar vrijgevig te zijn voor landen die in een crisis verkeren of waar hongersnood heerst. De rijke landen zullen hun gedrag moeten veranderen, hun waarden moeten verschuiven, verantwoordelijker worden en meer rekenschap afleggen over hun levensstijl en hun gebruik van de wereld.

Hier moet er een omwenteling in het denken plaatsvinden die meer is dan een omwenteling in de bewapening – een hogere gevoeligheid, een groter bewustzijn, een grotere verantwoordelijkheid voor de mensen. Dit is verlossend en dit is noodzakelijk.

Aangezien de wereld verandert moeten jullie veranderen om je eraan aan te passen. Aangezien hulpbronnen afnemen moeten jullie veranderen om je hieraan aan te passen. Hier moeten jullie alles zorgvuldig gebruiken. De huidige mate van verspilling, lichtzinnige verspilling, kan niet meer.

Dit geeft blijk van de decadentie en onwetendheid van de mensheid. Dit is een teken dat de mensheid geen aandacht schenkt aan de conditie waarin de wereld verkeert en zich niet bewust is van haar eigen kwetsbaarheid in dit opzicht.

Mensen denken dat de wereld gewoon eindeloos zal blijven voorzien in hun steeds maar toenemende behoeften en verlangens, als een hoorn des overvloeds die alleen maar investeringen en uitgaven vereist. Dat is een oud denkparadigma, een oude manier van kijken naar de wereld.

In zekere zin was het gepast in het verleden. Maar nu komt de mensheid gevaarlijk dicht in de buurt van het overmatig gebruik van de wereld, in die mate dat je de conditie van de wereld zelf verandert. Als deze verandering doorzet, zal de wereld geen plaats bieden aan de menselijke woonruimte.

Oorlog is een falen. Oorlog is altijd een falen in menselijke communicatie en menselijke erkenning. Maar oorlogen uit wanhoop zijn een falen op veel grotere schaal, het soort falen dat niet ongedaan gemaakt kan worden.

Want als je eenmaal tot wanhoop gedreven wordt, zijn je mogelijkheden beperkt. Je bent al over het punt heen waarop de tempering kan plaatsvinden. Je hebt jezelf al tot wanhoop gedreven. En in deze atmosfeer gaan de grootste zwakheden en de grootste kwetsbaarheden van de mensheid een rol spelen.

Het is belangrijk dat regeringen overal ter wereld beginnen met de voorlichting van hun bevolking over de veranderende omstandigheden in de wereld en over de Grote Golven van Verandering die naar de wereld komen, en hoe de mensheid zich moet aanpassen aan deze veranderingen voordat de mensen echte beperkingen worden opgelegd. Mensen kunnen zich aanpassen aan verandering als ze zich ervan bewust zijn en zich erop kunnen voorbereiden en daarvoor de tijd hebben. Maar ze hebben deze tijd nodig. Ze hebben deze voorbereiding nodig. De mensen niet informeren over wat er komt, is onverantwoordelijk en gewetenloos.

Dit is een Boodschap voor de hele mensheid. Zij komt van de Schepper van al het leven. Het is een geschenk van diepgaande liefde en respect. Maar ze bevat ook een waarschuwing en een openbaring van wat zich aan de horizon aandient.

De mensheid leent nu van haar toekomst. Ze geeft haar toekomstige hulpbronnen uit. Ze gebruikt haar natuurlijke rijkdommen in een zodanig tempo dat ze afstevent op uitputting en ondergang.

Als jullie dit niet kunnen zien, dan kijken jullie niet.
Als jullie denken dat alleen de technologie al deze problemen zal oplossen, dan zien jullie de grenzen van de technologie en de gevaren van ontbering niet. Als jullie niet kunnen zien dat de wereld een slinkende bron is, dan zullen jullie de gevolgen van jullie acties niet herkennen of de toekomst die jullie tegemoet gaan – een toekomst die jullie niet kunnen voorkomen, een toekomst die iedereen zal beïnvloeden.

Stabiliteit en veiligheid kunnen niet door tirannen worden gebruikt om de volken te onderdrukken. Er bestaat geen excuus om vrijheid en zelfexpressie te vernietigen. Maar het is een fundamentele realiteit die jullie onder ogen moeten zien als deel van de natuurlijke wereld en als een burger van de menselijke beschaving. Deze herkenning is fundamenteel.

Veel mensen kunnen dit niet zien omdat ze zo eenzijdig zijn in hun politieke opinie. Zij zijn zo wantrouwend tegenover andere. Zij veroordelen menselijke leiders en instellingen dermate dat zij blind zijn voor de zeer natuurlijke omstandigheden die hen leven gaven, die hen toekomstig leven beloven. Hier gaat de mensheid uit van een aantal veronderstellingen die niet langer kloppen en niet gehandhaafd kunnen worden.
God heeft elk persoon een diepere Intelligentie gegeven, de grotere kracht van Kennis, een Intelligentie die niet vervuld is van vijandschap en oordeel of valse veronderstellingen, een Intelligentie die er is om jullie te beschermen, te leiden en jullie naar een groter leven ten dienste van de wereld te brengen.

Op dit diepere niveau vinden jullie je menselijkheid, je mededogen en je kracht. Op dit diepere niveau zul je gaan inzien dat deze woorden die Wij spreken waar zijn en niet kunnen worden ontkend zonder jezelf en je gemeenschap en natie in groot gevaar te brengen.

Dit is geen boodschap van vrees. Dit is een boodschap van liefde en respect en bezorgdheid. Begrijp dit niet verkeerd, anders zul je de gave van wijsheid niet herkennen die dit werkelijk is en hoe ze je zal versterken en je leven zal vernieuwen.

Grote veranderingen in de wereld vereisen een grote verandering in het menselijk bewustzijn, in het menselijk denken, in de menselijke overtuigingen en veronderstellingen. Bidt niet tot God, met de gedachte dat God je een steeds grotere overvloed zal geven, want God heeft je deze wereld en elkaar gegeven. Als jullie de grootsheid daar niet kunnen vinden, als jullie deze hulpbronnen en deze rijkdom niet op een verantwoorde wijze kunnen gebruiken, op zo’n manier dat jullie kinderen en hun kinderen een toekomst hebben, vraag God dan niet om iets anders. Als jullie je natuurlijke erfenis verbruiken, denk dan niet dat God of een ander ras van een andere wereld jullie zal komen redden.

Jullie betreden het tijdperk van menselijke verantwoordelijkheid en samenwerking. Jullie moeten kunnen antwoorden. Dat is ver-antwoord-elijkheid, menselijke verantwoordelijkheid en samenwerking, in plaats van de individuele zucht naar rijkdom en overheersing.

De wereld is aan het veranderen, en jullie moeten mee veranderen. Jullie moeten je eraan aanpassen en hopen dat zij zich niet verder aan jullie aanpast dan wat de mensheid in de toekomst kan dragen. Door deze herkenning en deze kracht van Kennis zullen jullie de helderheid en de zekerheid en het begrip krijgen die jullie nodig hebben om verder te gaan en de moeilijke tijden die voor jullie liggen te doorstaan.

Hier vinden jullie de kracht om jullie leven in een diepgaande beoordeling opnieuw te overdenken. Hier zullen jullie zien hoe jullie anderen van dienst kunnen zijn en hoe jullie deel kunnen uitmaken van de grote en noodzakelijke verandering die moet plaatsvinden, vooral onder de rijke landen waar de mensen de vrijheid hebben om hun leven opnieuw richting te geven en hun omstandigheden te veranderen..

Jullie zullen je kracht in Kennis vinden. Jullie zullen je richting vinden op het niveau van Kennis. Jullie zullen je menselijkheid en de menselijkheid van anderen vinden op het niveau van Kennis. Jullie zullen willen dat anderen slagen zodat jullie kunnen slagen. Jullie zullen willen dat anderen stabiel zijn, zodat jullie stabiel kunnen zijn. Jullie zullen willen dat anderen hun behoeften kunnen vervullen zodat jullie niet met ze hoeven te strijden en vechten over wie zal overleven en wie niet. Hier zien jullie dat jullie en anderen niet wanhopig moeten worden. Dit is het grote gevaar en dat is een groot risico.

De kracht om dit te zien en te weten en om dit bewustzijn in de wereld te brengen is nu bij jullie. Misschien wordt het niet weerspiegeld in jullie gedachten, overtuigingen en houdingen, maar het is fundamenteel voor de diepere Kennis die God jullie heeft gegeven, die niet is veranderd en gecorrumpeerd door de wereld.

Deze kracht moet jullie nu hebben om je weg te vinden en de moed, de kracht en de vastberadenheid te vinden die jullie als individu nodig hebben om een nieuwe wereld binnen te gaan en daar succes en vervulling te vinden.