Wat is Schepping?

Het is nu tijd voor de mensheid om over spiritualiteit te leren in de Grotere Gemeenschap van leven waarin jouw wereld altijd heeft bestaan. Het is nu tijd om de focus op het stamverband en de identificatie daarvan te ontgroeien om een nieuw denkkader te leren, om de evolutie van religious begrip in het universum te beseffen waar het op zijn meest volledig uitgedrukt is gewordenen waar het op zijn krachtigst is voltooid.

De mensheid moet nu een groter perspectief verkrijgen om zo menselijke eenheid en begrip te vestigen, om de Grote Golven van Verandering aan te gaan en onder ogen te zien die in aantocht zijn en om de Grotere Duisternis die nu in de wereld is te herkennen en te neutraliseren.

Je kunt niet een nieuwe realiteit tegemoet treden met een oud inzicht, en dat is waarom God een Nieuwe Boodschap in de wereld heeft gezonden, een Boodschap voor de bescherming en ontwikkeling van de mensheid.

De eerste vraag is: Wat is de Schepping? De schepping is alles wat God heeft gecreëerd binnen de tijd en buiten de tijd. Je leeft binnen de tijd, dus je leeft in een deel van de schepping die in beweging is, die voortdurend in beweging is, die onstabiel is en die zich ontwikkelt en uitbreidt. Dit gedeelte van de schepping was gevestigd om een thuis te verschaffen voor degenen die zich hadden afgescheiden, waar zij Afgescheidenheid konden ervaren en de mogelijkheid hebben om een weg te kiezen om terug te keren naar dat deel van de Schepping die niet aan verandering onderhevig is, die compleet en eeuwig is.

De Schepping waar je je aandacht op moet richten is deze tijdelijke Schepping- een plaats van tijd en ruimte, een fysieke realiteit, een realiteit van constante verandering, van ontwikkelende systemen, een realiteit van contrast en conflicten, een realiteit van leven en dood.

Afscheiding creëerde deze realiteit, want God wist dat de afgescheidenen een fundering nodig hadden om te bestaan. Dit was het begin van het fysieke universum die je nu pas begint te begrijpen en die je moet leren te dienen en herkennen als je zijn fascinatie kunt ontgroeien en zijn tragedies kunt vergeven.

De schepping buiten dit is nu voorbij je bewustzijn, alhoewel je er eigenlijk binnen in leeft. Want de tijdelijke schepping speelt zich af op een heel ander level. Je bent reeds omringd door de permanente schepping, maar je ogen kunnen dit niet zien, je oren kunnen het niet horen en je vingers kunnen het niet voelen omdat je zintuigen waren gevestigd om fysieke dingen te herkennen en dingen die bewegen, objecten die bewegen en geluiden die veranderen.

De grotere realiteit waarin je leeft is overal om je heen. Je hebt het nooit verlaten, maar gegeven je afhankelijkheid van je zintuigen, kun je het niet direct ervaren zonder een zekere preparatie.

Dit is allemaal heel overweldigend voor je menselijke begrip, en dit is heel overweldigend voor de ontelbare volkeren van wezens die in de Grotere Gemeenschap van intelligent leven bestaan die het fysieke universum waarin je leeft bevat. Zij leven allen in Separatie. Zij ervaren allen evolutie. Zij representeren de evolutie van bewustzijn, technologie en sociale vestiging op elk denkbaar level.

Dit gebeurt allemaal binnen de permanente Schepping zelf. Want terwijl het lijkt dat er Separatie is en jij in deze afgescheiden staat leeft- waar alles zo duidelijk en uniek lijkt; waar alles verandert en in beweging is, geboren wordt en sterft- heb je de onveranderlijke Schepping niet verlaten. Het is niettemin hier.

De Separatie is een fundamenteel probleem in perceptie, communicatie en bewustzijn. Er zijn maar weinig individuen in de geschiedenis van de mensheid, die in staat zijn geweest om door de sluier heen te breken die leek deze fysieke, tijdelijke, veranderende realiteit te scheiden van jouw onveranderlijke realiteit die jouw Aloude Thuis vertegenwoordigt- waar God gekend is, waar jij gekend bent, waar er geen vragen zijn want er zijn geen conflicten, waar verandering niet bestaat want het is niet nodig.

Dit is ondenkbaar in je huidige staat, en het is zelfs niet gewenst gegeven je prioriteiten en doelstellingen. Maar het is belangrijk voor jou om te weten dat de Separatie niet echt gelukt is en dat de breuk met God niet echt is voltooid. Het is waar in je huidige ervaring van de realiteit, binnen deze gedeeltelijke Schepping waarin je bestaat. Maar het is gescheiden. Dat is waarom het in beweging is en waarom het zich ontwikkelt.

Als leven in het fysieke niet zou veranderen en zich ontwikkelen, dan zou het een Hel voor je zijn. Stel je voor dat je in een realiteit bent die je niet fijn vind, een realiteit die nooit verandert. Je zou geen hoop hebben. Je zou geen vooruitgang boeken. En zelfs als deze fysieke realiteit, die onveranderlijke fysieke realiteit, perfect zou zijn in het tegemoet komen van alles wat je denkt nodig te hebben, na een tijd zou je bemerken dat leven in een lichaam inherent oncomfortabel, problematisch en moeilijk is, en dat je vrij zou willen zijn. Maar je zou niet vrij kunnen zijn, in dat geval, want je zou een soort van (onsterfelijkheid) in je ingebeelde fysieke realiteit hebben vastgesteld, en je zou in de hinderlaag vastzitten, zie je.

De Hel is een prachtige plek waar je nooit gelukkig kunt zijn. Dat is de Hel. Als je op een plek van ware kwelling zou zijn, dan zou je gelijk naar God terug gaan. Maar hier, in deze prachtige Hel, ben je ambivalent; ben je gehecht. Het intrigeert je ; het verleidt je; het betovert je. En hoewel je bang bent voor zijn gevaren, zijn gruwelen en zijn onvoorspelbaarheid in deze huidige fysieke realiteit, toch ben je er nog steeds op gefixeerd.

Dus voor jou, is de Schepping het fysieke universum. Het lijkt voor altijd te zijn, maar het is echt maar tijdelijk. Het heeft een begin, een midden en een eind. Je hebt zelfs nog niet de middelste plek van deze expanderende universum bereikt, dus dit is iets wat overweldigend is voor je begrip.

Het is belangrijk voor je om te weten, mocht je ooit denken dat onsterfelijkheid aantrekkelijk is in de fysieke wereld, dan moet je herkennen dat zo een staat de Hel zelf zou zijn. Om op een prachtige plaats te zijn waar je nooit gelukkig zou kunnen zijn zou buitengewoon hels zijn en je zou er heel lang vastgehouden worden want je blijft het willen, er in geloven, erop hopen en proberen er iets van te maken.

Het feit dat je fysieke realiteit constant aan het veranderen, uitbreiden en ontwikkelen is en door groei en verval heengaat geeft je hoop en de belofte dat je grotere doel en de behoefte van de ziel hier vervuld kan worden.

Dit vereist een geheel andere theologische en filosofische fundering. Wanneer je gelooft dat je in de wereld bent, omdat je gezondigd hebt of omdat je veroordeeld bent, dan zul je de grote mogelijkheid die in jouw realiteit bestaat voor jouw verlossing niet herkennen. Inderdaad, maken de hedendaagse filosofische funderingen van veel van de religies in de wereld, dit plaatje ongelofelijk complex, onduidelijk en moeilijk te onderscheiden.

Maar God heeft Kennis in jou geplaatst, een dieper bewustzijn, een dieper begrip. En deze Kennis bevat je doel en richting en de belofte van je grotere verwezenlijkingen in de wereld.

Omdat je de Separatie hebt betreden , moet je nu de Separatie dienen. Je moet de mensen en het leven die bestaan in deze separate staat dienen. Dit is hoe je de bestendigheid van je Aloude Thuis opnieuw ontdekt en ervaart.

Verlossing is niet simpelweg God behagen en naar de Hemel gaan of God niet behagen en naar de Hel gaan. Dit is belachelijk. Dit representeert een pure menselijke separate staat van bewustzijn en perceptie. Je gelooft dat de rechtvaardige beloond moet worden en de kwaadaardige gestraft moet worden en dat God de beloningen zal uitdelen en de straffen zal geven.Je verbeeldt dat God als jouzelf is- jouw temperament heeft, jouw waarden heeft, jouw gevoel van rechtvaardigheid heeft en voldoet aan jouw criteria en verwachtingen. Dit is natuurlijk dom en arrogant, maar dit is de positie van veel mensen.

Maar maak je geen zorgen, want iedereen in het fysieke universum, de ontelbare rassen van stervelingen in alle staten van evolutie, hebben dezelfde soort van veronderstellingen. Het is te verwachten. God laat zich hierdoor niet misleiden. God is hierdoor niet geschokt. Het is simpel het resultaat van leven in een separate staat.

Zelfs je conceptie van religie en spiritualiteit zijn gefundeerd in deze separate staat. Mensen hebben een beeld dat de Hemel een perfecte versie van hun eigen fysieke realiteit is zonder zich te realiseren, dat zou zo’n realiteit ooit gecreëerd worden, het de Hel zelf zou zijn. Op een prachtige plek zijn waar je nooit gelukkig zou kunnen worden zou een voortdurende Hel zijn.

God kan jou niet gelukkig maken door je te beroeren met een toverstaf of door het gebruik van een toverspreuk. Je moet terugkeren naar je eeuwige staat zoals God je gecreëerd heeft, niet als

een individu die in strijd is. Je zou zelfs niet in staat zijn om je bestendige realiteit te ervaren als een in strijd zijnde, ongelukkig individu. Je zou de projecties van je eigen gedachten zien. Je zou in een omgeving willen zijn die je eigen in strijd zijnde staat reflecteerde, en dat is datgene dat jou hier houdt.

Je zou in een slechter staat kunnen zijn. Je zou de Hel nog dieper kunnen ervaren. Je zou je zeker nog ellendiger kunnen voelen. Er schijnt geen eind te zijn aan de mate van ellende waar mensen zich in nestelen en zich aan aanpassen.

Maar niettemin, de Schepping is compleet, en je tijdelijke ervaring in deze tijdelijke realiteit die je het fysieke universum noemt is maar een klein deel van Gods permanente Schepping- een Schepping die je nu nog niet helder kan ervaren voor jezelf, ook al zou je een glimp hier en daar kunnen hebben.

Het geloof en veronderstellingen van mensen, hun metafysische ideeën, hun religieuze waarden en hun speculatie lijden allemaal aan een soort lagen- verwarring. Zij proberen zich een permanent gezegende staat genaamd Hemel in te beelden, maar zij kunnen het niet zien zoals het werkelijk is. Zij kunnen nog niet resoneren met hoe het werkelijk is, want ze zijn er nog niet klaar voor. Ze zijn nog niet klaar voor de Hemel, om terug te keren. Zij zijn nog niet compleet met het dienen hier in de fysieke realiteit. Zij hebben hun missie hier niet voltooid.

Toen de Separatie begon, nog voor enige berekening van tijd of geschiedenis, is de oplossing onmiddellijk gecreëerd. Want terwijl de Separatie je voor de gek kan houden, je gevangen kan houden, je kan betoveren, je kan verstrikken alsook alle andere entiteiten en wezens die op dit moment in de fysieke realiteit bestaan, heeft het God niet voor de gek gehouden. Het mag onfeilbaar zijn, Maar het is niet onfeilbaar voor God.

Dus de oplossing was onmiddellijk gecreëerd. Maar in de tijd, lijkt het zo’n groot deel van ervaring te vergen, voordat de oplossing geaccepteerd, ervaren en geuit wordt.

Je beweegt traag in de tijd. De tijd is het interval tussen het moment wanneer je de onveranderlijke Schepping verlaat tot het moment waarop je er eindelijk compleet naar terugkeert. Dit interval heet tijd. Tijd is onvoorstelbaar en niet nodig in jouw onveranderlijke realiteit omdat tijd gerelateerd is aan verandering. Het is gerelateerd aan gebeurtenissen die veranderen. Het is iets dat de vooruitgang van gebeurtenissen aangeeft.

De hele notie van tijd is deel van de aanpassing van het leven binnen een fysieke realiteit. Het is een vorm van meting die vanuit noodzaak is vastgesteld om in staat te zijn om je gedachten en acties te organiseren, om in staat te zijn raakvlakken te hebben met een veranderende fysieke realiteit, om in staat te zijn om je vooruitgang en verwezenlijkingen te markeren en om je geschiedenis en verleden alsmede de geschiedenis en het verleden van anderen die hier hebben verbleven. Tijd is niet nodig in jouw permanente realiteit. Het is irrelevant.

Je kunt hier bemerken aan Onze woorden hoe ver weg je bent van het in staat zijn dit te ervaren of ermee te resoneren. Misschien intrigeert het je. Misschien brengt het een aloude herinnering in je naar boven. Misschien zijn er aspecten in aanwezig waar je naar verlangt. Misschien lijkt het je saai en niet spannend en onaantrekkelijk om in een onveranderlijke realiteit te leven.

Je bent zo verslaafd aan verandering. Je houd van verandering en je haat verandering. Je houd van je fysieke bestaan en je haat je fysieke bestaan. Het intrigeert je. Het stimuleert je. En nochtans het doet je pijn, het beangstigt je en stelt je teleur.

Het is dit schijnbaar onoverbrugbaar probleem, verwarring en tweeslachtigheid die Gods antwoord direct aangeeft. Want God heeft binnen in jou een diepere intelligentie geplaatst die niet verward is door hetgeen jouw denken,

je wereldlijke verstand verwart. Het is niet verdoofd door de wereld. Het is niet misleid door de verschijning. Het wordt niet aangetrokken door al de dingen die je lijken af te leiden, je verleiden en je bekoren. Het is niet doodsbang voor wat jou doodsbang maakt. Het is niet bevreesd voor verandering, verlies en de dood. Want het is het eeuwige deel van jou. Het is het deel van jou die nooit gescheiden kon worden van God.

Deze Kennis is nu in jou. Het is hier op een missie om bij te dragen binnen bepaalde omstandigheden, met bepaalde individuen, om bepaalde dingen te volbrengen. Zijn uiteindelijke doel ligt buiten jouw begrip, maar de stappen die het jou voorlegt zijn onmiddellijk bereikbaar en kunnen onderscheiden worden, als je bereid, open en daartoe in staat bent.
Het lost het dilemma op omdat het uitdrukking geeft aan de realiteit van je Aloude thuis door jou terwijl je hier bent in deze tijdelijke fysieke realiteit. Het demonstreert een grotere kracht, een grotere resonantie en een grotere relatie. En het verschaft echte, concrete service hier in de wereld waar mensen lijden. Ze kwijnen weg in de tijd. Zij ervaren wanhoop en uitzichtloosheid. En de wereld wordt geconfronteerd met grote barensnood in de nabije toekomst.

God is niet onbekommerd in deze zaak. God zendt in de wereld wat nodig is om iedereen hier in een positieve richting te bewegen. De mensen in deze realiteit hebben de keuze en hebben de macht om de wereld meer een reflectie van hun aloude thuis te maken of een meer helse plaats.