Relaties herstellen

Veel van wat mensen tegenhoudt in het leven zijn hun onopgeloste gevoelens en oordelen over hun relaties, zelfs relaties uit het verre verleden. Deze gevoelens en oordelen werken als een soort dam: ze staan de gevoelens van mensen in de weg, houden ze op hun plaats, beïnvloeden hun perceptie van andere mensen en zorgen ervoor dat ze niet emotioneel open en toegankelijk kunnen zijn voor hun kinderen en voor andere mensen.

Het is een fundamenteel probleem in menselijke relaties. Moeilijkheden met je familieleden, ouders of andere zeer invloedrijke mensen in je opvoeding creëren een soort dam in jezelf die je je hele leven met je mee kunt dragen – ze beperken je bewustzijn, beïnvloeden je huidige relaties, staan je genegenheid en vertrouwen voor andere mensen in de weg en brengen je schade toe alsof je gevangen en op je plaats gehouden wordt voor een of andere gebeurtenis uit het verre verleden.

Mensen proberen natuurlijk vooruit te komen. Ze willen dat hun leven verder gaat, en dus gaan ze door, maar ze gaan door met al deze innerlijke onderdrukking. En elke keer dat ze iemand ontmoeten die hen herinnert aan deze relatie uit het verleden, hebben ze vaak de neiging om erg veroordelend en irrationeel te worden, denkend dat ze deze persoon niet mogen, maar ze weten echt niet waarom dat zo is, want ze kennen deze persoon niet eens. Iets in deze persoon dat hen herinnert aan iemand anders die ze iets niet kunnen vergeven, met wie ze problemen en rivaliteit, spijt of wrok hebben.

Mensen dragen deze terughoudendheid bij zich in het opvoeden van hun eigen kinderen – waardoor ze afstand houden van hun kinderen, waardoor ze zich niet invoelen in hun kinderen. En ze eindigen vaak als hun eigen ouders, weerspiegelen hun ervaring met de opvoeding uit hun eigen jeugd, en dragen dit nu ongepast over aan hun eigen kinderen, waarbij ze hun kinderen vaak blootstellen aan woede en hardvochtigheid en emotionele afstand.

Het is een fundamenteel probleem in menselijke relaties en het is geen probleem dat onbekend is bij mensen. Het is het aandachtsgebied geworden van veel therapie en geestelijke gezondheid.

Hier moet je begrijpen wat vergeving echt is. Vergeving is niet vergeten. Vergeving is niet het negeren van moeilijkheden die je in het verleden met mensen hebt gehad, want dat wordt emotioneel en intellectueel oneerlijk. Je kunt niet iets goed praten dat niet goed was zonder jezelf te bedriegen en oneerlijk te worden over je gevoelens. Vergeving hier moet iets zijn dat je in staat stelt een ander persoon duidelijk te zien en te leren van die ervaring en die relatie.

Met betrekking tot jouw ouders of andere belangrijke mensen die jouw jeugd hebben beïnvloed en die jouw opvoeding hebben beïnvloed, is het noodzakelijk om de omstandigheden te zien waarin zij leefden en de krachten en druk waarmee zij te kampen hadden. Dit is erg belangrijk omdat je van deze ervaringen en van deze relaties op een zodanige manier wilt leren dat ze je meer duidelijkheid en mededogen geven – om de toestand van je ouders te begrijpen, bijvoorbeeld de omgeving waarin ze leefden, de economische druk waaronder ze leden, hun eigen beperkingen – en, als je de gelegenheid hebt, te ontdekken hoe hun eigen jeugd was. Onder welke omstandigheden zijn ze opgegroeid? Wat was de wereld die ze moesten ervaren?

Je voelt je misschien gekwetst door je relatie met hen, maar je moet hun eigen toestand objectief zien. Dit maakt jouw relatie reëler en duidelijker. En het geeft je de kans om ze met meer mededogen te begrijpen en respect te herwinnen als respect is verdwenen.

Jouw relatie met jouw familieleden is erg belangrijk bij het vormgeven van jouw perceptie en bij het bepalen van jouw acties. Deze dingen vervangen allemaal de natuurlijke innerlijke leiding die God in jou heeft geplaatst, een diepere Geest in jou die Kennis wordt genoemd. Kennis leeft in je, buiten het bereik en het domein van je intellect. Ze leid je en bied je elke dag Wijsheid. Maar als je geest op slot zit, als je gevoelens niet worden toegestaan, als je over jezelf en andere mensen oordeelt, zul je deze raad niet horen. Je zult deze Wijsheid en deze begeleiding niet kunnen ontvangen.

Het is alsof je opgesloten zit in een gevangenis van je eigen geest – niet in staat om te voelen, geen verband kunnen leggen, niet duidelijk kunnen zien vanuit jouw standpunt, op je plaats gehouden door je eigen oordelen en gevoelens en onvermogen om jezelf constructief uit te drukken. Zelfs als je in rijkdom en pracht leeft, ben je als een gevangene in je eigen geest.

Je voelt je teruggehouden, je voelt je verstomt door je eigen besluiteloosheid met betrekking tot belangrijke mensen in je leven. Je voelt je niet vrij omdat je niet vrij bent in jezelf. Je bent niet vrij om te zien, te weten en op Kennis reageren en te volgen wat je het diepst kent en waarvan je het diepst weet dat het waar is.

Mensen proberen gewoon vooruit te gaan, maar ze zijn gehandicapt. Ze proberen nieuwe relaties aan te gaan, maar ze zijn nog niet klaar met hun eerdere relaties. Ze proberen een oude relatie te vervangen door een nieuwe relatie, maar ze beschadigen de nieuwe relatie met hun eigen rancunes ten opzichte van die mensen uit hun verleden.

Vergeving is bewustzijn en begrip, maar het is ook een andere positie in het leven. Fundamenteel bekijk je het verleden vanuit twee verschillende perspectieven. Je bekijkt het verleden vanuit het perspectief van je eigen persoonlijke gevoelens en associaties. Op dit bewustzijnsniveau, waar de meeste mensen verblijven en van waaruit de meeste mensen functioneren, beschouwen ze het verleden in termen van betreurenswaardige gebeurtenissen, pijnlijke ontmoetingen, teleurstellende relaties, onthouden liefde en genegenheid, rancune en verzet. Hun gevoelens zijn gekwetst. Ze hebben het gevoel dat ze onrechtvaardig en liefdeloos zijn behandeld, en dus zien ze het verleden vanuit een gekwetst gevoel en vanuit een slachtofferrol. Ze zijn boos; ze hebben rancune; en ze hebben geen gevoel, geen mededogen of liefde voor die mensen die hen zelfs hebben opgevoed en die invloedrijk waren in hun leven.

Ze proberen nu vooruit te gaan, maar ze zijn gewond en ze worden tegengehouden. Hun gevoelens zijn onderdrukt. Ze zijn niet echt toe aan nieuwe relaties. Ze hebben niet de geestelijke gesteldheid of het onderscheidingsvermogen of de vaardigheden om een nieuwe relatie te hebben, hoewel ze hier al in hebben geïnvesteerd.

Daarom moet je teruggaan en je relaties opnieuw bezien. Je moet de omstandigheden begrijpen waarin mensen leefden. Misschien waren ze jong en onvolwassen. Of misschien, zoals vaak bij ouders het geval is, stonden ze onder grote druk of waren ze zelf getraumatiseerd – niet in staat om jou de begeleiding en genegenheid te geven die je nodig had. Hoe waren hun levensomstandigheden?

Als je iemand wilt leren kennen en een persoon duidelijk wilt zien, moet je inzicht hebben in hen als individu en ook in hun omstandigheden. De omstandigheden brengen mensen uit balans. Stress brengt mensen uit balans. Niet aflatende stress verandert mensen. Hoe waren de omstandigheden waaronder deze mensen leefden? Misschien zou je zelf niet anders hebben gereageerd als je onder vergelijkbare omstandigheden had geleefd. Dit stelt je in staat je bewustzijn van de menselijkheid en beperkingen van iemand anders op te roepen.

Het is belangrijk om alles te uiten wat je op dat moment niet kon uiten, zelfs als je dat niet rechtstreeks tegen de persoon kunt doen. Schrijf een brief. Zet je gevoelens op papier. Haal ze uit je systeem. Misschien kan een professional je helpen om in contact te komen met deze gevoelens en ze op een constructieve manier uit te drukken, maar je moet ze van je afzetten. Ze moeten overgebracht worden. Misschien stuur je deze brieven nooit, maar ze hebben voor jou een therapeutisch werking.

Je moet je gevoel terugbrengen in deze relaties om je eigen emoties te ontgrendelen, om je eigen geest te bevrijden en om de raad van Kennis te kunnen ontvangen, die via je gevoelens, via je ideeën en via je zinnelijke gewaarwordingen zal doorkomen. Als die allemaal zijn verdrongen als reactie op het verleden, zul je niets kunnen weten of voelen. Je moet deze innerlijke vrijheid hebben. Ze is essentieel voor jouw welzijn en voor het succes van jouw toekomstige en huidige relaties.

Het oplossen van relaties op persoonlijk niveau is belangrijk, maar er is een ander niveau in je leven dat je misschien pas nu begint te zien en te ervaren. Dat is de realiteit van je hogere doel in de wereld – dat je de wereld bent binnengekomen voor een groter doel, dat je nog niet hebt ontdekt; dat je leven een andere dimensie heeft die je pas begint te zien en te ervaren; dat je niet slechts het product van je familie en je cultuur bent. Je bent hier eigenlijk op een missie. Je hebt iets belangrijks te doen dat wacht om ontdekt en uitgedrukt te worden.

De mate waarin je de realiteit van dit grotere doel hebt ervaren, zelfs als je ervaring met tussenpozen is gegaan, zal je een ander perspectief op je relaties uit het verleden geven. Je zult ze nu op een heel andere manier zien. Je zult ze zien in de context van of ze je dienden of niet in het verkrijgen van het bewustzijn van je grotere doel in het leven en de realiteit van Kennis die in je leeft.

Hier kun je zien dat als je gezinsleven ongelukkig was, het je eruit dreef. Het zette je aan het denken. Het vereiste een zekere onafhankelijkheid. Het heeft je gelanceerd. Niet in staat om te blijven waar je was, werd je gedwongen je leven in een andere richting te bewegen, hopelijk een goede richting geleid door Kennis.

Vaak komen mensen die opgroeien in extreem liefdevolle en veilige intieme gezinnen, tot de ontdekking dat ze worden omkneld door hun gezin en kunnen niet ontsnappen. Als ze iets belangrijks te doen hebben in hun leven, buiten hun familie om, zitten ze vast. Ze zitten vast door liefde. Ze zitten vast door veilige intimiteit. Ze kunnen hun ouders of hun familie niet teleurstellen en dus worden ze op hun plaats gehouden – een soort gevangene van hun familie.

Veel mensen bevinden zich feitelijk in deze situatie en zitten hierdoor echt vast. Waren ze geboren in gezinnen die niet deze liefdevolle aard en veilige intimiteit hadden, dan waren ze misschien in staat geweest om zichzelf bijtijds te bevrijden en aan een ander soort reis in het leven te beginnen.

Dus zelfs je teleurstelling over je jeugd, wat dat ook voor jou moge zijn, kan vanuit een totaal ander perspectief worden gezien. In het licht van je vrijheid en het vermogen om een idee te krijgen van de ware richting van je leven, zul je deze vroege omstandigheden heel anders zien. Soms schept zelfs het verlies van een ouder in de vroege kinderjaren toen je jong was een voordeel voor de ontdekking van je grotere doel.

De fouten van je ouders en de moeilijkheden van je gezin kunnen allemaal leiden tot mededogen en wijsheid, want veel wijsheid is het leren wat je niet moet doen in het leven – leren wat niet goed en correct is voor jou, leren waar je niet naartoe moet gaan, of wat je niet zou moeten doen, of met wie je geen tijd zou moeten doorbrengen, en met welke activiteiten je je niet zou moeten bezighouden. Deze beperkingen en grenzen vormen een groot deel van echte wijsheid in het leven en maken het gemakkelijker voor je om een ware richting te onderscheiden. Naarmate de keuzes worden beperkt, kan de mogelijkheid voor jou om je ware richting te onderscheiden enorm toenemen.

Hoewel je dus je vroege relaties vanuit een persoonlijk standpunt kunt interpreteren, zul je een heel ander perspectief krijgen vanuit een standpunt waarin je probeert een hoger doel in het leven te bereiken, te onderscheiden en uit te drukken.

Veel van hen die het meeste hebben bijgedragen aan de mensheid werden geboren onder zeer onaangename of verarmde omstandigheden. Vaak waren het niet de kinderen van liefhebbende en beschermende ouders. Hoewel dit teleurstellend was en hen zelfs op vele manieren kon verwonden, bood het een opening – een mogelijkheid om een ander pad op te gaan, een ander pad dan hun familie, misschien om zich op een ander soort reis te begeven in plaats van gewoon een onderdeel van een gezin of onderdeel van een cultuur of religie te zijn.

Je kunt dit grotere perspectief niet krijgen tenzij je deze grotere reis in je leven bent begonnen, maar het zal je begrip van je verleden veranderen. In veel gevallen zul je zien dat een teleurstelling echt een voordeel was. Misschien wilde je een relatie met iemand hebben en hem of haar je partner laten worden, maar ze wezen je af en je was teleurgesteld.

En je voelt misschien zelfs nog steeds de pijn daarvan, maar vanuit een groter standpunt, kun je herkennen dat je gered bent van een relatie die nooit zou werken en die zoveel van je leven had kunnen verspillen. Je zult terugkijken en tegen jezelf zeggen: “Oh, ik ben zo blij dat ik niet met die persoon ben meegegaan! Ik ben zo blij dat hij/zij me heeft afgewezen! Want hij/zij zou daar niet naartoe kunnen gaan waar ik nu heen ga. Ze konden me niet ondersteunen in wat ik met mijn leven moet doen.”

Hier wordt vergeving vollediger omdat je de waarde ziet van wat er is gebeurd. Het [betekent niet] dat wat er is gebeurd moest gebeuren, maar dat je waarde ondervindt van wat er is gebeurd. Het leert je over waarheid en dwaling. Het leert je over de hopeloosheid van fantasie en het belang van een verbinding verkrijgen met de diepere Kennis die in je leeft.

Vanuit een persoonlijk standpunt zou jaren in therapie kunnen zijn om je gevoelens over je ouders of een andere belangrijke persoon uit te werken, maar je zult ze nooit echt kunnen vergeven en begrijpen totdat je deze grotere reis in het leven maakt en een groter doel begint te ervaren. Want alleen in dit licht en binnen deze context kun je de waarde zien van wat er eerder is gebeurd – niet alleen de waarde voor je leren, maar echt de waarde die schuilt in je bevrijding, je toerusting en je onderricht voor een groter doel in het leven.

Wat jouw grotere doel ook moge zijn, het moet een fundament van Kennis en Wijsheid hebben. Het moet geleid worden door de diepere Kennis die God in jou heeft geplaatst. En het moet worden gebouwd op een fundament van Wijsheid. Het grootste deel van je Wijsheid zal je leren van je eigen fouten en de fouten van anderen. Maar als jij jezelf of andere mensen veroordeelt voor deze fouten, kun je niet de Wijsheid eruit putten. Je hebt niet de waarde gekregen van wat er is gebeurd en daarom kun je de andere persoon of jezelf niet vergeven.

Je zult je ouders eren wanneer je ziet dat ze je hebben gegeven wat ze je naar beste vermogen konden geven en wat er ook gebeurde, het gaf je een kans om je eigen kracht, je eigen moed en je eigen zelfbeschikking te ontwikkelen. Misschien waren je ouders erg liefdevol en hebben ze dit in jou aangemoedigd en was je degene die hun begeleiding en steun genoot. Misschien hadden je ouders geen idee en geen respect voor de diepere beweging van je leven, en dwong hun afwijzing hiervan je om onafhankelijk te worden. In beide gevallen kreeg je de vrijheid om met Kennis te bewegen.

De levenssituatie van iedereen is tot op zekere hoogte uniek, maar in wezen is iedereen in de wereld gezonden voor een groter doel. Iedereen die dat voor zichzelf begint te ontdekken, moet zijn verleden opnieuw evalueren om zijn emoties vrij te maken, zijn veroordeling los te laten en hun menselijkheid te herstellen naar alle mensen die hem hebben beïnvloed. Dit is noodzakelijk, anders zul je emotioneel en psychologisch te gehandicapt zijn om een groter doel in het leven te bereiken. Je gevoelens zullen gebonden zijn aan het verleden. Je oordelen zullen je afsluiten. Je geest zal donker zijn, vol veroordeling en wantrouwen.

Fundamenteel zal Kennis in jou het goedmaken met iedereen in je leven en zal zij je de waarde van al je relaties laten zien door je in staat te stellen een groter doel in het leven te ontdekken en te waarderen en het fundament voor Wijsheid te leggen dat je moet hebben om dit doel te ervaren en correct tot uitdrukking te brengen.

Wanneer je vergeving op dit niveau begint te ervaren, zal je hele houding veranderen. In plaats van terughoudendheid en onvermogen in jezelf te voelen, zul je je open en krachtig voelen. Creativiteit zal naar je terugkeren. Je zult andere mensen duidelijk en met mededogen kunnen zien voor wie ze zijn en voor waar ze zijn. Ze zullen niet langer alleen maar het zinnebeeld zijn voor iemand anders, een herinnering aan iemand anders. Je zult ze duidelijk kunnen zien zoals ze zijn, zonder veroordeling.

Genezing komt voort uit het herkennen van een groter doel in je leven. Als je de rest van je leven als een gewond individu rondloopt, wat is daar dan de waarde van? Als je de rest van je leven gekwetst of verkeerd begrepen of afgewezen of onbemind bent, wat is daar dan de waarde van? Je voegt alleen maar ellende toe aan de wereld. Je bent gewoon nog een ongelukkig persoon op de wereld, of je nu rijk of arm bent.

Echte oplossing komt binnen de context waarin je ervan uitgaat dat je een groter doel in het leven hebt en alleen Kennis in jou – de diepere Intelligentie die God in jou heeft geplaatst – kan je naar dit doel leiden, kan laten zien wat het betekent en kan je de mensen brengen die je zullen helpen om het te ervaren. Alleen Kennis in jou kan je een duidelijk begrip geven van waar je bent geweest en met wie je bent geweest, wat je tegenhield en wat je vooruitbracht. Hier kun je een wonder in tegenspoed zien. Dit zal je begrip van je verleden, het heden en de toekomst veranderen.

Je moet dit grotere perspectief krijgen. Maar je moet ook je gevoelens constructief uiten. Je moet de toestand begrijpen van die mensen die je van streek hebben gebracht of je hebben teleurgesteld. Je moet het werk ook op dit niveau doen, want totdat je dat doet, ben je niet emotioneel vrij. Je bent niet emotioneel eerlijk. En je zult jouw huidige relaties vervuilen met jouw onvergevingsgezindheid uit het verleden.

Om te weten wie andere mensen in je leven zijn, moet je weten waar je leven echt om draait. Dit is geen intellectueel inzicht. Dit is geen raadspel. Dit is niet alleen jij die het beeld schetst van wat je zou willen dat je leven zou zijn – uit wensen en voorkeur en fantasie. Het betekent in het reine komen met iets dat meer elementair, fundamenteler is in je leven en je aard. Want je bent echt bedoeld voor iets speciaals in de wereld, maar hoe zou je ooit je aard kunnen begrijpen totdat je in het reine kan komen met wat deze rol echt is? Je zou jezelf gewoon vergelijken met andere mensen, ten nadele van jezelf of ten nadele van hen.

Je verleden zal je achtervolgen. Het zal een zwarte wolk boven je hoofd zijn – die je achteruittrekt, je tegenhoudt, je perceptie van anderen en je ervaring van jezelf vervormt – totdat dit werk kan worden gedaan. Je kunt pas een nieuw leven betreden als je je oude leven hebt opgelost. Een nieuw leven is niet eenvoudigweg bovenop een oud leven gebouwd. Het is als een brug naar een andere realiteit. Je kunt niet al je woede en wrok en zorgen over die brug dragen en hopen dat je een nieuw leven van een andere aard ervaart.

Dit soort innerlijk werk is erg belangrijk. Het maakt deel uit van je voorbereiding. Het maakt deel uit van je voorbereiding op een groter doel in de wereld. Het maakt deel uit van je leren over relaties en hoger doel. Veel mensen proberen religie en spiritualiteit te gebruiken als een soort bypass. Ze willen in een nieuw leven springen zonder hun vorige leven op te lossen. En dit lukt natuurlijk niet. Ze nemen gewoon hun oude leven mee in hun nieuwe leven, en ze merken dat ze nog steeds in dezelfde realiteit leven, zelfs als het uiterlijk van hun leven is veranderd.

Je spirituele werk moet zich fundamenteel bezighouden met de kwestie van resolutie en vergeving, wat vereist dat je inzicht krijgt in de realiteit van die mensen die je beschuldigt of met wie je een conflict hebt en dat je het belang onderkent van deze relatie omdat ze je Wijsheid geeft en je helpt iets van echte waarde te leren die je in de loop van je leven kunt gebruiken.

Echt onderscheidingsvermogen in het leven is gebaseerd op het herkennen van fouten en het verkrijgen van waarde uit fouten zodat je jouw eerdere fouten niet herhaald. Het is fundamenteel een proces van het waardevolle herkennen en dat onderscheiden van wat niet waardevol is, wat echt is van wat niet echt is, wat waar is van wat niet waar is. Maar je moet dit met mededogen doen om je van dienst te kunnen zijn. Een harde criticus van jezelf en andere mensen zijn betekent dat je niet echt de waarde van je relaties hebt verworven. Je hebt niet echt de Wijsheid verworven die je nodig hebt. Je opereert nog steeds vanuit een positie van verwonding en wrok.

Als je de realiteit van een andere persoon wilt doorgronden, wat nodig is als je ooit een echte relatie met hem wilt opbouwen, kun je niet de last van veroordeling in deze verstandhouding brengen. Zelfs als je beperkingen en fouten binnen deze persoon herkent, gebeurt dit vanuit een positie van duidelijkheid en mededogen. Er is geen verwijt.

Als je ooit jezelf en je doel in deze wereld kunt eren, kun je jezelf niet veroordelen. Als je zelfrespect gering is, hoe kun je dan ooit een groter leven, een groter doel en een grotere roeping aannemen?

Veel mensen willen spiritualiteit gebruiken als een soort ontsnapping uit hun vreselijke verleden en uit hun eigen duistere gevoelens over zichzelf en andere mensen, maar dit is niet juist en zal nooit tot succes leiden. Je moet nog steeds bezig zijn met dit fundamentele werk van het terugkeren naar je verleden en het vinden van een constructieve manier om je gevoelens te uiten en van het opnieuw evalueren van wat er is gebeurd in het licht van je vermogen om een groter doel in de wereld te ervaren.

Iedereen die hier echt vooruitgang heeft geboekt, heeft dit opnieuw evalueren moeten ondergaan. Soms dat het erg langdurig en heel ingewikkeld zijn, maar het moet gebeuren. Je kunt niet aan het verleden geketend zijn. Je kunt niet worden beperkt door het verleden als je met al je kracht en beschikbare capaciteiten vooruit wilt kunnen komen.

Om een nieuw leven te krijgen, moet je vrede hebben met je vorige leven. Je moet de voordelen en de nadelen ervan zien en van beide Wijsheid verwerven. Je moet met mededogen kijken naar de omstandigheden van mensen die jou hebben beïnvloed en erkennen dat als jij in hun plaats was geweest, je het misschien niet beter had gedaan.

Daardoor ga je hun menselijkheid weer zien. Nu kunt je waarde halen uit hun sterke en zwakke punten, uit hun prestaties en uit hun fouten. Je kunt ze respecteren. Je kunt hen eren voor hun inspanningen om het juiste te doen, zelfs als ze zelf gehandicapt waren door hun eigen innerlijke gesteldheid en door hun levensomstandigheden.

Hier zul je zien dat alles wat je is overkomen materiaal is om Wijsheid te ontwikkelen. Het is ruw materiaal voor jou om een grotere Wijsheid en onderscheidingsvermogen en een groter mededogen voor mensen te ontwikkelen – om je geest te bevrijden, je leven te bevrijden, je emoties te bevrijden, je gevoelens te bevrijden, om je weer springlevend en volledig in het moment aanwezig te voelen, om je ogen te openen voor de mogelijkheden om je grotere doel te onderscheiden en een andere weg in het leven te volgen die niet door het verleden wordt geregeerd.

De Nieuwe Boodschap van God vereist dit soort werk. Ze vereist dat je het bewustzijn cultiveert dat je nodig hebt om werkelijk te kunnen vergeven en waarde te halen uit je interacties met anderen, hoe moeilijk ze op dat moment ook mochten zijn geweest.

De lessen van Nieuwe Boodschap over relaties en het Hoger Doel, vereisen dat je je vorige leven afrondt en vergeeft, zodat je vrij en krachtig genoeg bent om een grotere reis te maken. Aan dit werk valt niet te ontkomen. Dit werk kan niet worden omzeild. Je verleden kun je niet ontlopen. Voor iets dat echt is in jezelf kun je je niet verstoppen of het ontkennen of het verwerpen. Alles moet aan het licht gebracht worden om het opnieuw in overweging te nemen en opnieuw te evalueren.

Je moet vrij zijn om verdriet, teleurstelling, woede te uiten. Je moet deze emotionele vrijheid hebben, of je bent als een geketend persoon, vastgeketend aan een muur. Je hebt misschien aan de buitenkant alle voordeel, maar je bent nog steeds als een persoon die in jezelf zit opgesloten, verstikt door je eigen verdeeldheid en door je eigen onderdrukte gevoelens en emoties.

Je gevoelens en emoties zijn toekomstig bedoeld als voertuigen om iets groters in het leven tot uitdrukking te brengen, maar als je verstopt zit en als je gevoelens worden onderdrukt, hoe kun je dan ooit iets groots onder woorden brengen? Je hele uitingsmechanisme, je hele uitingsmedium – je ideeën, je emoties, je gevoelens, je percepties – zijn allemaal verkrampt.

Er moet op dit niveau vrijheid zijn. Je kunt niet verstopt zitten en in staat zijn iets groots in het leven te ervaren en uit te drukken. Je kunt niet als een gevangene in het verleden worden gehouden als je vrij moet zijn om vooruit te gaan en je ware doel en bestemming in dit leven op je te nemen.

Dus de genezing moet gebeuren. Maar genezing vereist herkenning en het moet Wijsheid produceren om echt en volledig te zijn. Mensen denken dat genezing betekent gewoon pijnlijke dingen laten verdwijnen, zoals het genezen van een wond in je lichaam. Maar genezing op het niveau van je denken en emoties is echt iets anders. Het is niet gewoon een ontsnappen aan pijn; het is niet gewoon iets willen laten verdwijnen.

Het vereist iets onder ogen zien en de echte waarde en betekenis ervan vaststellen voor je leven. Dat is genezing. Het verandert iets dat schadelijk en pijnlijk was in iets dat heilzaam en nuttig is. Het is de herkenning en het herstel van wijsheid en waarde van iets.

Ja, je was teleurgesteld. Welke waarde kun je daaruit halen? Welke wijsheid kan dat je bieden die echt heilzaam is en niet besmet met veroordeling en rancune? Als je ouders geen liefde voor je konden uiten of je hard hebben behandeld, wat kan dit je dan leren over innerlijke vrijheid? Kan dit je eigen toewijding aan innerlijke vrijheid versterken, of gebruik je dit tegen jezelf en andere mensen?

Elke omstandigheid is nuttig bij het verkrijgen van wijsheid en bij het leren kennen van de waarde van Kennis bij jezelf en bij andere mensen. Elke situatie kan jou deze waarde meegeven. Het betekent niet dat de situatie goed was. Het betekent niet dat het noodzakelijkerwijs moest gebeuren, want er gebeuren veel dingen die nooit hadden mogen gebeuren. Ze zijn gewoon gebeurd. Het is de waarde die jij eruit destilleert die zinvol is.

Beweer niet dat alles met een doel gebeurt. Dat is onwetendheid. Maar het betekent wel dat je alles voor een hoger doel kunt gebruiken. Dat is Wijsheid. Het is niet de opzet van een gebeurtenis. Het is de waarde die je eruit destilleert. Het is de Wijsheid die je ervan krijgt. Het is je moed om het onder ogen te zien en vast te stellen wat het je moet leren.

Hier leer je van de fouten van iedereen. Iedereen is je nu van dienst – maakt je wijzer en barmhartiger, meer zelfbewust, sterker en vrijer in jezelf om een groter doel in je leven te volgen.

Dit is als een verandering van 180 graden ten opzichte van jouw vorige positie. In plaats van door het leven te gaan als een gewond kind, gebruik je nu alles wat er gebeurt om je de waarde van Kennis te leren, om toewijding te genereren om Kennis in jezelf te volgen en om je het belang van innerlijke vrijheid en de waarde van vergeving te laten zien zoals dit waarlijk moet worden ervaren.

Een deel van je diepe evaluatie in het leven is om terug te blikken op al je relaties. Vraag jezelf bij ieder daarvan af: “Wat is de Wijsheid die ik moet halen uit deze relatie? Wat zijn de omstandigheden waaronder deze andere persoon leefde die hun houding en hun gedrag bepaalden? Hoe kan ik leren van hun ervaringen? Hoe probeerden ze me te helpen ondanks hun moeilijkheden? Hoe heeft deze relatie me helpen voorbereiden om een groter doel in mijn leven te vinden en tot uitdrukking te brengen?”

Deze vragen zijn erg belangrijk omdat ze je de mogelijkheid bieden om je relaties vanuit een hoger gezichtspunt te bekijken. In plaats van verdwaald te zijn in de bossen in de vallei, heb je nu een positie op de berg verworven vanwaar je het landschap duidelijk kunt zien. Hier zul je zien dat, door waarheid en dwaling, mensen je hebben gediend, maar je kunt dit alleen zien in de context van het verkrijgen van een groter doel in het leven.

Als je familie je niet kon accepteren is dat goed, want je toekomstige levensdoel kan iets zijn dat buiten het netwerk van je familie moet opereren, en ze hebben je de vrijheid gegeven om dat na te streven. Als je teleurgesteld werd in een relatie, heb je je dan niet bevrijdt voor een grotere toekomst? Als je met die persoon was getrouwd, had je misschien nooit de gelegenheid gehad of de innerlijke kracht of zekerheid gevonden om te onderscheiden wat je hier echt doet.

Hebben de fouten van anderen en je eigen fouten je niet een kern en een fundament gegeven om Wijsheid te ontwikkelen – Wijsheid die je leven zal redden en die van enorme waarde zal zijn voor andere mensen, Wijsheid die je kunt onderwijzen en demonstreren, Wijsheid die onderdeel zal zijn van je geschenk aan een worstelende mensheid?

Dit vertegenwoordigt een revolutie in jezelf – een echte transformatie, een geheel andere positie om het leven te zien en jezelf te zien. En het is volkomen eerlijk. Het is volkomen authentiek. Hier is geen emotionele oneerlijkheid. Hier is geen sprake van zelfbedrog. De waarheid wordt hier niet verdoezeld met fantasievolle ideeën. Het is volledig correct. Het is helemaal echt.

Hier wordt vergeving het middel waarmee het leven van andere mensen je iets van waarde kan leren en je kan aanmoedigen om de kracht en de toewijding en de Wijsheid te hebben om het geschenk van een groter doel in het leven te kiezen en te accepteren.