خداوند دوباره سخن گفته است

خداوند دوباره سخن گفته است

خداوند دوباره سخن گفته است زیرا دنیا با بزرگترین مشقات و دشوارترین چالش‌‌ های خود روبرو گشته است. خانواده ‌ی بشری چنان بلای محیط‌ زیستی‌ ای آفریده است که این قدرت را دارد تا به تمدنش آسیب جدی برساند – بلایی که عوامل زیادی دارد؛ بلایی که محیط زیست شما را عوض خواهد کرد، خاک شما را تضعیف و رود هایتان را خشک خواهد کرد؛ بلایی که نقطه‌ ی پایانی بر رشد و توسعه شما خواهد گذاشت؛ بلایی که محصول دهه ‌ها و بلکه قرن‌ ها استفاده‌ ی ناصحیح از دنیا است بدون اینکه توجهی به آینده شده باشد، گویی دنیا موهبتی لایزال است که می‌ توان بدون هر گونه محدودیتی از آن بهره‌ برداری کرد

و ادیان دنیا، که همگی توسط خداوند آغاز شدند، در ستیز و رقابت با یکدیگر هستند – گاهی خشونت‌ بار و اغلب پرحرارت – و برای کسب تقدم و به‌ رسمیت ‌شناخته ‌شدن، با یکدیگر در جدال هستند و هر یک در موارد بسیار مدعی است که بزرگترین یا حتی تنها مظهر وحی خداوند است – تنها طریق صحیحی که باید دنبال شود

خداوند دوباره سخن گفته است چرا که بشر دنیا را غارت کرده است و اکنون در مخمصه‌ای افتاده که می‌تواند به محرومیت و کشاکشی بزرگ تبدیل شود

خداوند دوباره سخن گفته است چرا که به استثنای اشخاص و بنیادهایی بسیار انگشت‌شمار، مذهب نتوانسته است وحدت خود را پیدا کند

دین نتوانسته است پلی بزند بر هویت قبیله‌ای مردمان – که برای بنیانگذاری جامعه‌ای جهانی، باید به حد کافی بر آن غلبه می‌شد – تا از گروه و دسته‌بندی خودی، از هویت منطقه‌ای خود، از رسوم و فرهنگ منحصر به فرد خود عبور کرد و بخشی از جامعه‌ای جهانی شد

این تکامل بشریت است، تکاملی که به تنوع عظیمی در بیان فرهنگی منجر می‌شود، و لیکن انسان‌ها را قادر می‌سازد که با یکدیگر زندگی و ارتباط برقرار کنند و آفریده‌های خود را با هم شریک شوند

خداوند دوباره سخن گفته است هر چند که هستند بسیاری افراد که می‌گویند این امر ممکن نیست، که آخرین پیامبرْ پیام آخر و بزرگ را برای دنیا داشت. اما چه کسی می‌تواند چنین چیزی بگوید؟ حتی رسولان خداوند نیز نمی‌تواند چنین داعیه‌ای داشته باشند

چرا که خداوند هر گاه اراده کند ارتباط برقرار می‌کند و در بند افکار و اعتقادات بشر نیست. چه گستاخانه است که فکر کنیم تصورات و ملامت‌های بشر جلوی آفریدگار تمام کیهان‌ها را خواهد گرفت

به همین دلیل است که خداوند دگربار سخن گفته است، چرا که در درک شما از حضور و قدرت الهی در زندگیتان، در دنیا و درون جامعه‌ی بزرگتری از حیاتِ در کیهان، در خارج از این دنیا، اصلاح بزرگی باید صورت گیرد

بشریت در آستانه‌ی فضا ایستاده است، در آستانه‌ی مواجه‌شدن با جامعه‌ بزرگتری از حیات – جامعه‌ای بزرگتر که بسیار پیچیده‌تر، توان‌فرساتر و چالش‌برانگیزتر از هر چیزی است که خانواده‌ی بشری تا کنون با آن مواجه شده است

انگار که بشریت نوجوانی لبریز از پندارهای شخصی و خودبزرگ‌بینی است و اما در عین حال از واقعیات و دشواری‌های دنیای بزرگسالان غافل است و به نحوی خطرناک ساده‌لوح

ادیان دنیا که برای ساختن تمدن بشری داده شده بودند، برای این منظور طراحی نشده بودند که بشریت را برای جامعه‌ی بزرگتر آماده کنند. همانطور که می‌بینید، این هدف و نقش آنها نبوده است

اکنون اما پیشرفتِ تطوری بشریت را به این آستانه‌ی بزرگ آورده است. بشریت که در دنیایی با منابع رو به زوال و جمعیت رو به افزایش زندگی می‌کند، حال باید با واقعیت و سختی و فرصت بزرگی که در مواجه‌شدن با جامعه‌ی بزرگتری از حیات وجود دارد، روبرو شود

ورای ترس‌های شما، ورای نگرانی‌های شما، ورای احتراز و انکار، می‌توانید ببینید که وقوع امواج عظیم تغییر که به سوی دنیا می‌آیند و نیز مواجه‌شدن بشریت با کیهانی از زندگی هوشمند، بزرگترین چیزها و بزرگترین انگیزه‌هایی هستند که بشریت را سرانجام به سوی همکاری و تثبیت نظمی جهانی هدایت خواهند کرد، نظمی جهانی که منصفانه و کارآمد است، ثباتی جهانی که تا کنون هرگز بدان دست یافته نشده است

این ثبات نمی‌تواند تحت حکومتی مستبدانه باشد وگرنه به جایی نمی‌رسد. این ثبات هم‌اکنون از روی نیاز بر انگیخته می شود، چرا که ملت‌هایی که در حال رقابت و جنگ با یکدیگر هستند فقط دنیا را، حتی بیشتر و سریعتر، به سوی اضمحلال سوق خواهند داد. و با آب و هوا و محیط زیستی که در حال تغییر است، اگر ملت‌ها می‌خواهند که زنده بمانند و وسایل معیشت مردمانشان را فراهم آورند، باید همکاری کنند

حیات در مرحله ساده و ابتدایی آن و نامفهوم برای ذهن مدرن است که با چنین افراط وسواس‌گونه به امیال و ترس‌ها، خیالات و بافته‌های خود می‌اندیشد که نمی‌تواند واقعیات خودِ حیات را ببیند

محیط زیست خود را تباه کنید تا جایگاه شما را از بین ببرد. بر ضد شما عمل خواهد کرد. با یکدیگر ستیز کنید و جنگ دائمی خواهد شد. کینه‌های کهن تازه خواهند شد و کینه‌‌های جدیدی تحکیم خواهند یافت

دنیا به وحی‌ای جدید نیازمند است. زیرا که مسیحیت نمی‌تواند دنیا را نجات دهد. اسلام نمی‌تواند دنیا را نجات دهد. کیش بودا و هندو نمی‌توانند دنیا را نجات دهند. و یهودیت هم که هیچگاه طرح نشده بود که دنیا را نجات دهد

اکنون که جامعه‌ای جهانی با اتکای متقابل بزرگ، شکنندگی بسیار و آسیب‌پذیری عظیم، هم نسبت به سقوط داخلی و هم نسبت به رقابت و دخالت خارجی، وجود دارد، زمان آن رسیده است که بشر بزرگ و بالغ شود. برای مردمان تمام ملت‌ها زمان آن رسیده است که تجدید نظر کنند – در واقعیتِ شرایط اندیشه کنند، به فهم امواج عظیم تغییر و قدرت آنها برای اثرگذاری و تخریب دنیایی باثبات، نائل آیند

برای خداوند زمان آن رسیده است که دگربار سخن بگوید. البته خداوند این موضوع را به خوبی می‌داند، و لیکن عده‌ی کمی از انسان‌ها هستند که این امر را تشخیص دهند

بسیاری از افراد در انتظار تحقق پیش‌گویی‌های پیشین خود هستند – بازگشت امام، میتریا و یا مسیح. و البته می‌دانید که آنان باز نخواهند گشت. و آنانی که می‌آیند تا مدعی این عناوین و این هویت‌ها شوند کسانی نیستند که از نظر معنوی به اشراق رسیده یا صاحب کرامت باشند، بلکه کسانی هستند که از جامعه‌ی بزرگتر به اینجا آمده‌اند تا از حماقت و آرزوهای بشر سوءاستفاده کنند

خداوند دوباره سخن گفته است. اگر صادقانه بتوانید نیاز به این امر را تشخیص دهید – نیاز به آن در زندگی خود، در جامعه‌ی خود، در خانواده‌ی خود، در ملت خود و در میان ملت‌ها – آنگاه است که خواهید دید که وحی‌ای جدید مورد نیاز است و که در واقع شما در دوران وحی زندگی می‌کنید

امااینجاست که باید بسیار هوشیار باشید، چرا که خداوند ابرمردی را به شما نمی‌دهد که به او ایمان آورید. خداوند مجموعه‌ی‌ حجیمی از اصول عقاید را به شما نمی‌دهد تا به آن ایمان آورید با این تهدید که در صورت عدم انجام این کار، عقوبتی هولناک در کار خواهد بود. خداوند از شما نمی‌خواهد که به یک معلمِ واحد باور داشته باشید. خداوند از شما نمی‌خواهد که یک الهیات یا یک فلسفه داشته باشید

در عوض، خداوند قدرت دانش را به فرد می‌دهد، که این قدرتْ مسئولیت‌پذیری و خدمت به دنیا را با خود به همراه می‌آورد. خداوند به بشریت فکر جدیدی نمی‌دهد تا بر سر آن بجنگد یا با آن مخالفت ورزد. به شما چیزی اساسی‌تر می‌دهد، چیزی که فقط به جامعه‌ای جهانی می‌توان داد که با خطر و شورشی عظیم روبرو است

این وحیْ وحی‌ای پیشرفته‌تر است که اکنون نه در قالب داستان‌ها و حکایات ساده، نه در نکوهش‌ها یا تصاویر ساده‌ی شبانی، نه در شخصیت‌های عرفانی با بشارت رسیدن به روشنگری عرضه شده است، بلکه داده شده است تا فرد را به حالتی از شناخت و مسئولیت‌پذیری برساند، نه تنها نسبت به خود بلکه برای نجات خودِ تمدن بشری

در ابتدا، مردمان این موضوع را درک نخواهند کرد چرا که خطر عظیمی را که متوجه بشریت است نمی‌بینند. چنین می‌پندارند که زندگی همانطور که بوده است خواهد بود، شاید مشکل‌سازتر، دشوارتر و نامطمئن‌تر. آنان متوجه نیستند که در دنیایی جدید زندگی می‌کنند – دنیایی که به نحوی نامحسوس تغییر کرده است و دیگر همان دنیایی که در آن بزرگ شدند، دنیای والدین و نیاکانشان، نخواهد بود. مشاهده خواهند کرد که بدون هدایتِ دانشی که درون خودشان است، در این دنیا گم شده‌اند – دنیایی که هر چه بیشتر نگران کننده و نامطمئن خواهد شد

زمان خاصی خواهد رسید که شما نمی‌توانید از این حقیقت فرار کنید. نمی‌توانید در حالت خیال و انکار باقی بمانید و سرزنش و بغض خود را متوجه والدین یا فرهنگ یا سازمان‌ها و یا دولت‌های خود کنید

می‌دانید که باید محاسبه‌ای باشد و این محاسبه، هر چه زودتر برای افراد رخ دهد، زودتر می‌توانند زندگی خود را ارزیابی کنند و حساب آن را داشته باشند

اما چیزی که بشریت را هدایت می‌کند همان چیزی است که بر تصمیمات شما اثر می‌گذارد و آنها را تعیین می‌کند. چه رهبر یک ملت باشید یا فرد فقیری که در حومه‌ی شهر زندگی می‌کند، اینکه چه جیزی بر تصمیمات شما اثر می‌گذارد و چه چیزی درون خود و دیگران می‌توانید بشنوید و ببینید، مهمترین عواملی هستند که مشخص می‌کنند در برابر امواج عظیم تغییر، دست به چه انتخابی خواهید زد و چه میزان از خرد را در شرایط خود، هر چه قدر هم که سخت باشد، وارد خواهید کرد

خداوند چیزی را به بشر می‌دهد که حتی خود بشر هم نمی‌داند به آن نیاز دارد – عنصر کلیدی، قطعه‌ی گمشده، قسمت و توان و نیرو و بصیرتی که تنها خداوند می‌تواند آن را
عرضه کند

بدون آن، فناوری شما نجات تان نخواهد داد. نبوغت شما نجات تان نخواهد داد. بخت و اقبال شما را نجات نخواهد داد. انکار و احتراز شما را نجات نخواهد داد. غرق‌کردن خود در تفریحات و مشغولیت‌ها شما را نجات نخواهد داد. به این دلیل است که خداوند دوباره سخن گفته است

پیام صادقانه است. آنقدر صادقانه که مردم از آن خواهند گریخت. آنقدر صادقانه که شاید در بادی امر شخص دریافت‌کننده‌ی پیام را سردرگم کند. این چنین صادقانه است چرا که از شما می‌خواهد که این چنین صادق باشید

از شما می‌خواهد که آن چیزی باشید که خدا در شما آفریده است و آن بخشی از خود را که محصول زندگی شما در این دنیا است، اداره کنید – این درخواستی بزرگ اما منصفانه است اگر می‌خواهید که یارای آن را داشته باشید که با دنیایی رو به زوال و واقعیات جامعه‌ی بزرگتر روبرو شوید، جایی که حماقت و بچه‌بازی به شما آسیب خواهد رساند و شما را ضعیف خواهد کرد

دنیا تغییر کرده است. اینک وحی‌های بزرگ خداوند باید مرحله‌ی بعدی ابراز خود را دریافت دارند – نه اینکه جایگزین شوند بلکه بالا برده شوند، غسل داده شوند و با یکدیگر هماهنگ شوند. بدانید که آنها همگی طرق رسیدن به دانش هستند. در واقع همین هستند

آنها توسط دولت‌ها، افراد و بنیادها، و ملت‌هایی که در صدد کسب قدرت و تسلط بوده‌اند، به چیزهای دیگری تبدیل شده‌اند. آنها چنان با فرهنگ، آداب و تعبیرات محلی در هم آمیخته شده‌اند که به نقطه‌ای رسیده‌اند که شناختِ تاکید و هدف اولیه‌شان دشوار شده است

این وحی جدید بمنظور برگرداندن مردمان به جوهر معنویت است، که قدرت و حضور دانش در فرد است – قدرت و حضور دانش، این هوش برتری که خداوند به تک تک افراد عطا کرده است، و که در گروه‌های مردم و ملت‌ها کار می‌کند و از آزادی و بخشش و شناخت و ارتباط و کار و تلاش و مسئولیت‌پذیری پشتیبانی می‌کند

حال این فقط یک انتخاب صرف نیست، زیرا دنیایی که هم‌اکنون با آن مواجه هستید بسیار دشوارتر و بسیار توان‌فرساتر خواهد بود. تصمیماتی که باید بگیرید برای شما و دیگران بسیار حیاتی خواهند بود

شما نمی‌توانید در برابر امواج عظیم تغییر، وقت خود را به تفنن سپری کنید. شما در آستانه‌ی جامعه‌ی بزرگتر ایستاده‌اید. تنها خداوند است که می‌تواند شما را برای این دو واقعیت بزرگ آماده کند. و خداوند به شما اجزای ضروری این آمادگی را می‌رساند

خداوند آن چیزی که دنیا بدان نیاز دارد را می‌دهد، اما انسان‌ها نمی‌توانند آن را ببینند. آنان رهبری سلحشور می‌خواهند. قدرتِ نظامی می‌خواهند. آنان باراباس را می‌خواهند، نه مسیح را. ارباب سرزمین‌ها را می‌خواهند نه خداوند آسمان‌ها را. قدرت مادی را می‌خواهند. گره‌گشایی مادی را می‌خواهند. می‌خواهند که مشکلاتشان حل شود. می‌خواهند که افسار را به دیگری بسپارند به جای آنکه عطای مسئولیت را دریافت دارند

معجزه‌ی پیام جدید معجزه‌ی تمام وحی‌هاست. معجزه‌ی مکاشفه شخصی است. معجزه‌ی رستگاری شخصی است. معجزه‌ی مسئولیت‌پذیری و خدمت شخصی و انفرادی به جامعه و دیگران است. معجزه‌ی دادن است. معجزه‌ی بخشایش است. معجزه‌ی تفاهم با دیگری در سطحی عمیقتر است، ورای حیطه و گستره‌ی عقل. معجزه‌ی واقعیت حقیقی شماست که خود را در دنیایی دشوار و موقت ابراز کرده است

آنچه بر تصمیمات شما اثر می‌گذارد نقش تعیین کننده در رقم زدن نتیجه خواهد داشت. خداوند به شما صدا و وجدان را داده است تا شما را هدایت کند، اما این صدای شما و وجدان شما نیست. بلکه بخشی از صدا و وجدانی بزرگتر است

خدا بر دنیا حکومت نمی‌کند، بر آب و هوا فرمان نمی‌راند. خداوند منشا بلایا و فجایع و طوفان‌ها و زمین‌لرزه‌ها و سیل‌ها نیست. این تنها عملکرد طبیعت است

خداوند شما را به این دنیای دشوار و غیرقابل‌ پیش‌بینی، که دنیای زیبایی هم هست، فرستاده است تا قدرت دانش را باز پس گیرید و با این قدرت به دادن چیزی هدایت شوید که برای دادنش هدفمند شده‌اید، به ویژه در جایی مشخص که نقش شما بزرگترین تاثیر را خواهد داشت

البته تمام اینها ورای عقل بشری است، چراکه شما هرگز به کار آفرینش و عالم قدسی، که بسیار فراتر از عالم مادی است، پی نخواهید برد. تنها عالم مادی آن چنان پهناور است که هیچ نژاد و گونه‌ای تا کنون نتوانسته است کلیت یا معنای کامل آن را درک کند

اینجاست که عمل و عرفان با هم یکی می‌شوند. اینجاست که درونی و برونی ارتباط ذاتی خود را برقرار می‌کنند. اینجاست که ذهن با هوشی برتر اداره می‌شود تا توانایی‌های عظیم عقلْ خردمندانه استفاده و به کار گرفته شوند. اینجاست که مردمان، نه تنها برای به سامان‌ و به اعتدال درآوردن امور خود مسئولیت می‌پذیرند، بلکه این مهم را انجام می‌دهند تا متوجه‌ شوند هر جا که هدیه‌شان قابل اهدا باشد، برای یاری خانواده‌ی بشری چه کاری باید انجام دهند

در آینده باید بسیار رئوفانه به دنیا نگاه کنید. شکست‌ها و خسران‌های زیادی را خواهید دید. بلاهت‌های بزرگی را خواهید دید و حتی افراط‌های مکرر بشری بیش از همیشه شدت خواهند یافت

مجبور خواهید بود که ببخشید و با نگاهی رئوفانه به دنیا بنگرید. نمی‌توانید خود را کاملا از آن جدا کنید، زیرا به آن متصل هستید، فرستاده شده‌اید که به آن خدمت کنید و هدف و سرنوشت شما با آن در ارتباط است

هدف صلح [درونی] نیست. هدف ایفای نقش است. حتی بزرگترین قدیس‌ها نیز مجبور بودند که این امر را تشخیص دهند و به دنیا فرستاده شوند که هر جا که از دستشان ساخته بود تعلیم دهند و به موعظه بپردازند و ایفای نقش کنند

دستاوردهای شما در دنیا، و حتی دستاوردهای معنوی شما، همگی باید برای خدمت‌کردن استفاده شوند، برای کم‌کردن بار کسانی که اطراف شما هستند و برای تشویق مردمان به بازگشت به قدرت و حضوری که منشا و ارتباطشان با امر قدسی است – حال با استفاده از هر گونه اعتقاد، نماد و شخصیت برجسته که برایشان بیشتر الهام‌بخش است

آنچه که ضروری و حائز اهمیت است، کوشش در این راستا و شناخت این حقیقت است که شما با دو ذهن زندگی می‌کنید – ذهن دنیوی و ذهن عمیقترِ دانش

این امر در مورد همگان صدق پیدا می‌کند، نه فقط برای یک قبیله، یک گروه یا یک بار در تاریخ و یا برای برخورد با یک حادثه‌ی مستقلِ برجسته، در داستان طولانی حضور بشر در این دنیا

خداوند دوباره سخن گفته است و اینک از مسائلی بزرگتر – مسائلی ورای امور عادی و مسائلی که به شدت عادی و بااهمیت هستند. خداوند از جامعه‌ی بزرگتر، امواج عظیم تغییر، معنای واقعیت درونی شما و ضرورتِ دستیابیِ دوباره به ارتباط شما با دانش‌، سخن گفته است، دانشی که اینجاست تا شما را هدایت کند، حفاظتتان کند و شما را برای رسیدن به دستاوردهایی بزرگتر در زندگی هدایت کند

برای فرد این گشایشی عظیم است. افراد هستند که مهمترین تاثیر را بر تعیین سرنوشت و آینده‌ی بشریت خواهند داشت

و آنچه بر تصمیماتشان اثر می‌گذارد – چه جاه‌طلبی، اعتقاد، ترس، غرور یا درک پیشین آنان باشد یا الهام بزرگتری که تنها دانش می‌تواند فراهم آورد – در هر موقعیتی تعیین‌کننده‌ی نتیجه‌ی کار خواهد بود

خداوند دوباره سخن گفته است. باید به سمت وحی بیایید تا ببینید. مبادا که احمقانه رفتار کنید و دور از آن بایستید تا سعی کنید قضاوت یا درکش کنید، چرا که آن را نخواهید درک کرد. و قضاوت‌کردنِ آن صرفا نشان دهنده‌ی حماقت و بی‌صداقتی‌ شما است

اکنون زمان بزرگ وحی است. زمان بزرگ آماده‌شدن برای آینده است. زمانی بزرگ است برای آوردن تعادل و هماهنگی در زندگیتان و نیز مهیاکردن خود برای زندگی در دنیایی جدید، دنیایی که توان‌فرسا خواهد بود اما نجات‌دهنده هم خواهد بود اگر بشر تصمیم بگیرد که از آنچه خداوند فراهم آورده است پیروی کند