Trots

Mensen hebben sterk gemengde gevoelens over trots. Aan de ene kant houden ze niet van de schijn van trots omdat het arrogant en neerbuigend is. Het geeft anderen het gevoel dat ze kleiner, zwakker of minder capabel zijn. Het heeft iets beledigends dat je onmiddellijk bij anderen kunt voelen als zij deze eigenschap vertonen. Toch voelt iedereen zich graag trots omdat het iemand een tijdelijk gevoel van kracht, doel en betekenis geeft. Dus, terwijl het bij anderen onaantrekkelijk is, heeft het voor iedereen zijn eigen aantrekkingskracht. Maar wat is trots, wat betekent het en hoe moet het worden gezien om een breder perspectief in het leven te verkrijgen?

Kort gezegd, trots is een compensatie. Het is iets dat je zoekt om de pijn van je eigen afscheiding en onzekerheid te compenseren. Het is een compensatie voor het ernstige ongemak dat gepaard gaat met een gevoel van onvermogen, een gebrek aan capaciteit, enzovoort. Het is iets om een zwakte te compenseren en te verdoezelen. Trots kan de zwakte niet vervangen, maar het biedt een uitweg. Als trots een compensatie is, dan compenseert het iets dat verloren is gegaan.

Trots zijn op jezelf en op wat je doet lijkt volstrekt normaal. Het lijkt zelfs waardevol te zijn, want men denkt dat wanneer mensen trots zijn op wat zij doen, zij de neiging hebben adequater te functioneren, met een grotere nauwgezetheid en een groter vermogen. Maar je bewust zijn van je eigenschappen en je zelfverzekerd of tevreden voelen over je creaties is niet hetzelfde als trots zelf. Je kunt de ervaring hebben dat je tevreden bent over je eigen prestaties en de waarde en voortreffelijkheid van je werk, wat het ook moge zijn, zonder blijk te geven van arrogantie, zonder neerbuigend te doen tegenover anderen en zonder de andere vormen van verwaandheid die zich onvermijdelijk tegen je zullen keren.

Trots is een compensatie. Het is iets dat je jezelf geeft om iets goed te maken dat verloren is gegaan. Laten we uit praktische doeleinden stellen dat trots gelijk staat aan eigendunk. Het idee van eigendunk lijkt volkomen normaal en gerechtvaardigd zolang het niet irritant wordt voor andere mensen of extreem in zijn uiting. Maar eigendunk bevat een inherent gebrek, een gebrek waaraan niet kan worden ontkomen en dat zijn vernietigende invloed zal uitoefenen op alles wat je doet en alles wat je bedenkt, want eigendunk is een compensatie voor iets dat verloren is gegaan. Het is een zwakke vervanging, want wat het vervangt is de kracht van Kennis in jou die verloren is gegaan.

Dus, we kunnen het woord “trots” vervangen door het woord “eigendunk”. Ze zijn eigenlijk hetzelfde. Eigendunk werkt het terugwinnen van Kennis tegen omdat het een idee over jezelf blijft bevestigen dat niet consistent of verenigbaar is met het leven. Het blijft je afscheiden van het leven en jezelf centraal stellen. Het bind je aan je eigen dilemma’s en verhindert je eraan te ontkomen, omdat het ertoe leidt dat je in jezelf verdiept raakt. Het is een concentratie op de persoonlijke geest met uitsluiting van het leven zelf, en omdat de persoonlijke geest van nature gebrekkig en onvolledig is, zullen zijn gebreken en onvolledigheden je achtervolgen en je aandacht domineren. Om dit te compenseren, zijn er allerlei demonstraties en uitingen van eigendunk. Dit komt tot uiting in elk aspect van het gedrag van mensen, in hun concepten, in hun overtuigingen, in hun filosofieën, en in hun sterke gehechtheid aan hun eigen ideeën en idealen. Maar onder deze myriade van uitdrukkingen zit eigendunk. En het belang dat in deze houding wordt benadrukt is zwak en niet in overeenstemming met het leven.

Je maakt deel uit van het leven. Je bent een uitdrukking van het leven. Tot op zekere hoogte ben je een unieke uitdrukking, al moet je het idee van uniciteit niet te ver doorvoeren. Je bent niet het middelpunt van het leven. Je bent niet het centrum van het universum. Je hebt niet je eigen universum. Je creëert je eigen universum niet. Je interpreteert slechts het universum dat je deelt met al het leven. Als je het leven op een verstandige manier interpreteert, dan zul je in staat zijn eraan deel te nemen en er zinvol aan deel te nemen. Maar als je het leven interpreteert volgens een geloof in eigenbelang, volgens de behoefte om jezelf te doen gelden en je eigen ongemakken te compenseren, dan zul je het leven verkeerd interpreteren en zul je proberen het te gebruiken om je eigenbelang te versterken, waardoor je de toegang tot het leven wordt ontzegd en je deelname eraan afstandelijk en destructief wordt.

Onder trots schuilt een gevoel van wanhoop, een gevoel van wanhoop dat nog niet onder ogen kan worden gezien, en dus wordt er geprobeerd ervoor weg te lopen, er iets overheen te bouwen, een prachtig en mooi expressief leven op te bouwen over een innerlijke werkelijkheid die in vertwijfeling verkeerd en van nature eenzaam en verdrietig is. Observeer het verlangen naar trots in jezelf. Zie hoe het voelt om trots te zijn op jezelf of op wat je bereikt hebt. Kijk hoelang dit duurt en hoe het echt voelt. Geeft het je een gevoel van inclusie in de wereld? Geeft het je een gevoel van vrede? Geeft het je meer gelijkmoedigheid? Of is het een kortstondige ervaring van opgeblazen voelen die spoedig zal worden vervangen door de vurige behoefte om jezelf opnieuw te doen gelden onder andere omstandigheden? Hoeveel en hoe groot is de beloning voor alles wat aan dit streven is gewijd en voor alles wat erin werd geïnvesteerd?

Eigendunk is een kritieke fout omdat het de bron van je expressie ontkent. Het ontkent de bron van je betekenis en je doel in de wereld. Het zegt dat jij de bron bent van je creaties. Maar als de echte bron van je creaties je zou verloochenen of zich van je zou afkeren, zou je werkelijk leeg zijn en werkelijk verarmen. Is er dan nog wel eigendunk?

Alle grote contribuanten op alle terreinen en in alle activiteiten moeten op een bepaald moment in het reine komen met de realiteit en het feit dat wat zij geven van buiten henzelf komt, dat zij zelf een medium, een boodschapper en een leverancier zijn voor iets dat groter is dan zijzelf. Dit is de realiteit van hun creativiteit. Dit is de realiteit van hun verlangen om te geven. Dit is de bron en betekenis van hun bijdrage, wat die ook moge zijn. Dit geeft deze bijdragen waarde en stelt hen in staat inspirerend te zijn voor anderen.

Maar dit alles gaat natuurlijk verloren met trots. De oorsprong van je betekenis en je waarde wordt niet herkend. De kracht en de genade die zich door jou kunnen uitdrukken, worden niet herkend. Er zijn alleen momenten van zelfverheerlijking, gevolgd door grote perioden van angst, achterdocht, zorgen en conflicten.

Ja, je moet oefenen en je vaardigheden ontwikkelen. Je moet heel hard werken, en je moet boven de middelmatigheid uitstijgen die je om je heen ziet. Maar dit is alleen opdat je een voertuig kunt worden voor een Grotere Realiteit die zich door jou uitdrukt. Hierin zit echte verwezenlijking. Hierin is geen sprake van trots omdat wanneer je in relatie bent met een Grotere Realiteit, je beseft dat je slechts het voertuig bent voor haar expressie, en je waardeert jezelf hierom. Je eist geen verantwoordelijkheid op voor haar kracht en intelligentie. Je geeft. Je claimt geen glorie. Welke glorie zit er in geven behalve de voldoening van het geven zelf? Als de wereld je eert en je waardeert en je zelfs verheerlijkt, wat voor sommige mensen tijdelijk het geval is, wat voor betekenis heeft dit dan? Een moment van glorie voor een levenslange bijdrage.

Er zijn veel creatieve mensen in de wereld die het potentieel hebben om iets uit te drukken dat werkelijk betekenis en waarde heeft, maar die ernstig lijden omdat zij niet kunnen zien dat zij slechts het middel zijn om iets groters tot uitdrukking te brengen. Zij geloven dat zij de oorsprong zijn. Zij hebben het gevoel dat zij hun eigen expressie moeten beheersen en moeten bepalen waar die gegeven moet worden, aan wie en met welk doel. Zij moeten de resultaten beheersen. Zij moeten het hele proces beheersen. Zij moeten de auteurs zijn van hun eigen creaties. Hiervoor lijden zij eindeloos zonder schijnbare beperking. En hun bekwaamheid en potentieel worden sterk gesmoord door en verspild aan een zelfingenomen aanpak die alleen maar tot frustratie en teleurstelling kan leiden. En zo is er deze voortdurende poging om zichzelf te doen gelden, om zijn waarde vast te stellen, om zijn doel te verklaren, om erkenning en zelfs bewondering te ontvangen.

Dit is niet de weg van Kennis. Het is niet de weg van het geluk, en dit is niet wat de wereld nodig heeft. Je hebt geen erkenning van de wereld nodig. Je moet de waarde van je eigen geven en de betekenis van je eigen werk ervaren. Deze kunnen alleen worden herkend wanneer je ziet dat je het voertuig bent voor iets groters, iets dat de wereld liefheeft maar dat voorbij definitie gaat, voorbij woorden en zelfs voorbij begrip. Je hoeft de Grotere Realiteit niet te begrijpen om haar te voelen, er een relatie mee aan te gaan, er deel van uit te maken en de Oude Erfenis die de jouwe is en de kracht die je door Kennis gekregen hebt, weer op te eisen. Laat hen die niet in relatie met het leven kunnen staan, proberen het te begrijpen. Zij zullen het niet begrijpen. En hun ideeën, hoe schijnbaar intellectueel of perfect geordend ook, zullen niet de ervaring omvatten van de Grotere Realiteit waarvan zij zelf een intrinsiek deel vormen.

Want jij die overweegt om een echte student van Kennis te worden, en jij die begonnen is met de grote herwinning van Kennis volgens de voorbereiding die wij hebben voorzien, moet beseffen dat eigendunk een zwakte is en een blok aan het been. Niet alleen het gedrag dat ermee gepaard gaat, is het probleem. Ook het gemis aan fundament dat uit dit gedrag spreekt.

Door een student van Kennis te worden, begin je langzaam maar zeker een echt fundament in het leven terug te winnen. Dit gebeurt niet in één keer. Het is niet zomaar een antwoord of een verklaring of iets dat je jezelf vertelt. Het spaart je niet voor de moeilijkheden van het leven. Het verheft je niet boven alle anderen. Het gaat niet over eigendunk. In plaats daarvan wordt er een fundament voor zekerheid gelegd – zekerheid in jezelf en zekerheid in je relatie met het leven. Na verloop van tijd begint deze zekerheid al je denken en al je activiteiten te doordringen, en naarmate dat gebeurt, word je sterker en meer compleet. Wat voor noodzaak is er dan nog om je te laten gelden en jezelf te bewijzen als dit fundament is gelegd? Je zult zien dat het streven naar eigendunk je weghaalt bij je fundament, je verblindt voor je inclusie in het leven, je afkeert van de bron van je wijsheid en creativiteit en je alleen plaatst in een schijnbaar vijandig universum, in concurrentie met alle anderen die proberen zich te doen gelden en voor je in de rij te gaan staan om met jou te wedijveren om de erkenning en de beloningen van de wereld.

Keer je af van eigendunk. Je persoonlijke geest zal nooit van betekenis zijn in het universum. Geef hem niet deze betekenis. Hij vormt geen eer voor jou of voor het leven. Je persoonlijke geest is slechts een deel van het middel om een Grotere Realiteit in een tijdelijke werkelijkheid tot uitdrukking te brengen, om de Kennis van het universum tot uitdrukking te brengen in de unieke gelegenheid die je hebt om in de wereld te leven.

Je zou kunnen zeggen dat er twee dingen in het leven zijn die je zult zien: Er is Kennis en er is eigendunk. Je zult zien dat mensen zonder Kennis behoefte hebben aan eigendunk, omdat ze het gevoel hebben dat ze niets zijn, niets hebben en met niets geassocieerd worden. En dus associëren zij zichzelf met hun ideeën, ontwikkelen zij hun relaties om hun ideeën te ondersteunen, en versterken zij zichzelf tegen verlies door te verlangen naar geld en macht, invloed en erkenning. Maar hoeveel zij ook verwerven of hoe succesvol zij ook tijdelijk mogen zijn, onder dit alles ligt een enorm gevoel van leegte en verlies. Zij zijn niet verbonden met Kennis. Ja, zij gebruiken misschien hier en daar intuïtie, maar dat betekent niet dat zij een relatie met Kennis hebben.

De personen die machtiger, grootser, significanter, invloedrijker, mooier of knapper lijken dan jij – bedenk wat je ziet. Zonder Kennis zijn er geen andere voordelen in het leven. Zonder Kennis heb je geen fundament. Stappen naar Kennis is het middel om een fundament te bouwen waarop je een zinvol leven kunt leiden. Zonder dit fundament zit je op zee. Is je leven gebouwd op drijfzand. Alles wat je tot stand brengt, kan gemakkelijk worden afgebroken. Je bent een slachtoffer van de wereld en de krachten in de wereld. Je concurreert met iedereen en alles. Je strijdt tegen jezelf. Je geest verkeert voortdurend in conflict. Succes en mislukking zijn jouw zorg, niet je bijdrage.

In deze schijnbaar hopeloze situatie komt het geschenk van Kennis en De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap. Terwijl de mensen om je heen hun behoefte aan eigendunk en investering in hun eigendunk versterken, heb jij een grotere mogelijkheid. Je hebt het geschenk van vrijheid om je in staat te stellen te ontkomen aan een streven dat nooit succesvol kan zijn. Je kunt nooit belangrijk genoeg zijn. Je kunt nooit rijk of beroemd of mooi genoeg zijn om het gebrek aan een fundament in jezelf te compenseren. Zonder een relatie met de Grotere Kracht die duidelijk en goed begrepen wordt, en zonder in de positie te verkeren om te geven in het leven, bevind je je in een enorm nadelige positie, of je nu rijk of arm bent, knap of niet, grandioos of eenvoudig. Ongeacht je positie in het leven, ongeacht hoe je er voor anderen uitziet, zonder Kennis ben je zwak en kwetsbaar.

Maar vat moed. Kennis heeft je niet verlaten. Ze is niet weggegaan. Je kunt je er niet van ontdoen, en zij zal je nooit verlaten. Ze wacht erop ontdekt te worden, een levende realiteit in jou die jouw betekenis en doel bevestigt om in deze tijd in de wereld te komen. Ze bevestigt je relatie met je Spirituele Familie voorbij de wereld, en ze bevestigt je relatie met de wereld, want je bent naar de wereld gekomen om te geven. Wat maakt het uit of je belangrijk bent of niet, zolang je missie in het leven maar bevorderd en volbracht kan worden? Wanneer je dit leven verlaat en terugkeert naar je Spirituele Familie, zul je helemaal niet geïnteresseerd zijn in wat je in de wereld geworden bent of wat de mensen daar van je vonden. Het enige dat je zal bezighouden is of je je taak volbracht hebt of niet. Dat is het enige dat telt. En jouw taak zal altijd het herstel van relaties en het tot uitdrukking brengen van Kennis inhouden – ongeacht je uitdrukkingsvorm of de levensweg waaraan je deelneemt.

Ontkom aan eigendunk. Wees een van de weinigen die een open deur vindt weg van deze hopeloze betrokkenheid. Het is een zegen dat je leven in de wereld tijdelijk is. De reden dat het tijdelijk is, is dat je hier bent gekomen om iets te geven, en dat je niet te lang wilt blijven hangen. Het is goed dat het tijdelijk is, want in het fysieke leven zijn is erg omslachtig en erg ingewikkeld. Het is moeilijk. Het verzorgen van een fysiek lichaam, het verzorgen van alle dingen die je bezit, het verzorgen van je relaties – het vergt allemaal veel inspanning.

Daarom word je de opluchting geboden om terug te kunnen gaan naar je Spirituele Familie. Je diensttijd hier is beperkt, maar je kunt pas waarderen wat dit betekent als je leert kennen en ervaren dat je een grotere werkelijkheid hebt voorbij de wereld, een werkelijkheid die betekenis en doel geeft aan het feit dat je hier nu bent. Dit is niet slechts een zelfgenoegzaam idee. Dit is de fundamentele waarheid van je leven.

Zie je, de wereld kan je geen betekenis geven, en ze kan je niet je doel geven. Wat de wereld kan doen is het doel dat jij hebt meegebracht, dat al in je zit, laten ontbranden. De wereld voorziet in de behoefte, niet in het antwoord. Jij hebt het antwoord. De wereld trekt het antwoord uit jou vanwege haar grote behoeften. Daarom is naar de wereld komen om iets anders te doen dan werken absoluut dwaas. Wat kan de wereld je nog meer bieden? Ja, ze heeft mooie plaatsen en ze biedt enkele heerlijke kortstondige genoegens, maar het is de reis hierheen niet waard tenzij je iets voor elkaar kunt krijgen. Als je bedenkt waar je vandaan komt en waar je naar terug zult keren, is dat zeker zo.

Wanneer je nu vragen stelt over het vinden van een groter doel in het leven en of je relaties zult krijgen en hoe je je omstandigheden moet verbeteren, is het heel belangrijk om te overwegen – aangezien iedereen deze vragen in meer of mindere mate heeft – waarom je deze vragen stelt. Wat is het dat je echt wilt? Wat is het motief achter het stellen van dit soort vragen, die zeer fundamentele en belangrijke vragen zijn. Wat is je motief om ze te stellen?

Kennis zal je leven veranderen. Wil je dit? Of wil je gewoon je huidige positie versterken en je lijst van voordelen uitbreiden? Wil je veiliger en rijker worden en meer doordrongen van prachtige vaardigheden en meer erkend en meer gewaardeerd worden? Wat is jouw motief?

Wanneer je Kennis vraagt om iets voor je te doen, moet je je realiseren dat Kennis je zal geven wat jij nodig hebt en niet wat jij van haar wilt. Ja, je zult bepaalde dingen willen, maar begrijp dat Kennis je zal transformeren. Dit zal niet garanderen dat je een van de specifieke dingen zult hebben die je misschien wilt. Ja, je kunt je mentale kracht gebruiken om dingen in het leven te krijgen. Ja, je kunt je toeleggen op acquisitie – het verwerven van objecten, het verwerven van mensen, het verwerven van ideeën, het verwerven van waarheden – dat is allemaal acquisitie. Het verwerven van waarheden kan net zo zelfzuchtig en genotzuchtig zijn als het verwerven van geld. Als het uit trots en eigendunk gebeurt, zal het hetzelfde resultaat hebben en dezelfde diskwalificerende aspecten, waardoor je geen toegang krijgt tot je leven en zijn werkelijke betekenis en doel, waar alle voldoening in het leven ligt. Alles wat je bezit, iedereen met wie je omgaat en alles wat je doet, kan uiteindelijk alleen maar tot doel hebben jou dit grotere begrip te brengen en deze grotere inzet om aan de wereld te geven. Daarin dient de wereld jou door je teleur te stellen, zelfs meer dan door je de dingen te geven die je wilt. Ze geeft je een nieuwe kans om te zien of je eigendunk wilt of dat je een leven van Kennis wilt leiden.

Laat ons je dit zeer grootse idee uit de Grotere Gemeenschap ter overweging geven. Dit is een waarheid die gevorderde rassen in de Grotere Gemeenschap door levenservaring zijn gaan inzien. Omdat het een universele waarheid is, betekent het dat zij overal van toepassing is. Het is een waarheid die ras, cultuur, temperament en aard overstijgt. Zij is overal waar, of je nu een mens bent, of iets anders. De waarheid is als volgt: De Wijzen blijven verborgen om wijs te blijven. Wij raden je aan over dit idee na te denken, maar neem geen genoegen met je eerste conclusies. Je moet veel verder gaan om de werkelijke betekenis van dit idee te achterhalen. Dit idee is zó belangrijk als je het in overweging kunt nemen en er lang genoeg bij kunt blijven, omdat het je leert over jezelf, over de aard van je werkelijke vermogen, over de rol van Kennis en over de werkelijkheid van de wereld. Alleen iemand die tot dit idee kan doordringen, zal deze grote resultaten behalen.

Je kunt meteen zien dat als je gedreven wordt door de behoefte om jezelf te laten gelden en jezelf te verkondigen en te installeren, er een probleem is in je benadering van Kennis. Met Kennis geldt dat hoe krachtiger je bent, hoe meer je je kracht verbergt. Met Kennis geldt dat hoe invloedrijker je bent, des te voorzichtiger je bent waar je deze invloed laat gelden. Met Kennis is het je alleen gegeven om met bepaalde mensen te communiceren voor bepaalde doeleinden. Met Kennis ben je verborgen in de wereld omdat de wereld Kennis nog niet van ganser harte kan aanvaarden.

Zij die sterk zijn met Kennis zullen hun gaven altijd bewaken en zeer kieskeurig zijn waar zij kunnen worden gegeven, hoe zij moeten worden uitgedrukt, enzovoort. Dit is Wijsheid. Dit is leren hoe je dingen voor elkaar krijgt in de wereld, waar het bij Wijsheid om gaat. Wijsheid gaat ook over hoe je in de wereld kunt zijn, want in de wereld zijn en dingen voor elkaar krijgen zijn hetzelfde.

Als je een man of vrouw van Kennis was en je deze Wijsheid niet zou uitoefenen, zou de wereld proberen je voor haar eigen doeleinden te gebruiken. Mensen zouden jou voor het een of ander gebruiken. Zij zouden zich met je inlaten om te proberen van je af te nemen wat je hebt. Ze zouden proberen je voor hun karretje te spannen. Zij zouden je van je vermogen en je energie beroven. Zij zouden op je vertrouwen en zich met je voeden en je proberen te manipuleren. En wanneer zij zich realiseren dat zij niets meer van je kunnen krijgen, zullen zij je afdanken of proberen je te vernietigen. Dit komt niet doordat mensen slecht zijn. Het komt eenvoudigweg omdat zij nog niet het vermogen hebben om Kennis rechtstreeks te ontvangen. Wanneer je iets niet rechtstreeks kunt ontvangen, moet het je indirect worden gegeven. Jijzelf kunt Kennis nog niet direct ontvangen. Je moet haar stap voor stap ontvangen, heel langzaam. Kennis moet je worden toegedient en aan je worden getoond.

De Grotere Kracht in het universum is wijs. Ze geeft mensen niets wat hun vermogen te boven gaat, dus ligt de nadruk bij mensen op het ontwikkelen van het vermogen, het verlangen en het begrip. Daarvoor dienen de Stappen naar Kennis. Daarvoor dienen mijn woorden. Ze zijn er niet om je assertiviteit aan te wakkeren. Ze zijn er niet om je rijker, grootser, mooier of voortreffelijker in het leven te maken, want die brengen je alleen maar in gevaar en maken dat je ten prooi valt aan de waanzin van de wereld.

De Wijzen blijven verborgen om wijs te blijven. Wat zijn hier de vooruitzichten op eigendunk? Hoe krachtiger je wordt, hoe meer je dat moet verbergen. Hoe vollediger je wordt, hoe groter je invloed op anderen en hoe voorzichtiger je moet zijn.

Met Kennis en Wijsheid komt een natuurlijke terughoudendheid om deel uit te maken van iemands behoefte aan eigendunk. En er is een terughoudendheid om je over te geven aan je eigen eigendunk, omdat je die ziet als een vijand van je ware streven. Je verwerpt eigenbelang niet. Het is niet moreel onrechtvaardig. In plaats daarvan wordt het gezien als iets dat tegen je werkt, en je wilt het niet steunen, noch in jezelf, noch bij anderen. Evenzo wil je niet dat anderen jou gebruiken om hun eigendunk te versterken, wat zo vaak het motief is in de persoonlijke relaties van mensen.

De Wijzen blijven ook verborgen zodat zij hun gaven niet oneigenlijk zullen gebruiken of misbruiken. Het is een bescherming voor henzelf en voor anderen. Als je een man of vrouw van Kennis wilt worden om grootser, machtiger, meer erkend of mooier te worden – met andere woorden, als je een man of vrouw van Kennis wilt worden om je eigen gewicht te laten gelden – dan wordt je leerproces er een van teleurstelling en ontgoocheling, omdat je bevrijd en losgemaakt moet worden van je onjuiste denken en je ongepaste motieven.

Kennis zal niet bij je blijven tenzij je oprecht bent. Kennis is niet zomaar een kracht die je kunt aanboren en gebruiken, zoals mensen zo vaak denken. Het is een intelligentie. Je kunt er niet gewoon naartoe gaan en haar gebruiken alsof het een oliebron is. Zij is intelligent. Zij is slim. Zij is wijs. En ze bezit mededogen. Ze kent de weg naar jou. Word daar ontvankelijk voor. Laat haar in jou naar boven komen. Neem de stappen ernaartoe, de stappen naar Kennis. Verander ze niet. Probeer niet je eigen weg te vinden. Je weet niet hoe je tot Kennis kunt komen, maar Kennis kan je tot haarzelf brengen, en dat is de weg. Bevrijd jezelf van de voortdurende last om jezelf te laten gelden en jezelf te bewijzen. Dan en alleen dan zul je zien wat werkelijke vrijheid betekent.

Laten we het nu over iets anders hebben dat je misschien een duidelijker beeld zal geven van wat ik zeg. Ik heb gezegd dat mensen proberen zich te laten gelden, zich te bewijzen en zichzelf belangrijker te maken omdat zij een tekort of een gemis in zichzelf voelen. Dat is duidelijk. Maar wat niet vanzelfsprekend is, is dat wanneer je probeert je gebrek of tekort te compenseren, het sterker wordt. Wanneer je probeert je zwakte te compenseren, wordt je zwakte bevestigd. Als je hierin volhardt, raak je nog verder van jezelf verwijderd. Je gaat geloven dat je echt belangrijk bent. Je begint te geloven dat je al die dingen bent die je probeert te zijn. Maar daaronder ligt de realiteit dat je je zwak, gebrekkig en alleen voelt. Niet alleen is de fout niet gecorrigeerd, er is ook een gigantische vervalsing van je leven overheen gelegd. Nu ben je dubbel zo ver van jezelf verwijderd. Nu wordt het nog moeilijker om de middelen voor het terugwinnen van Kennis in jezelf te vinden en te aanvaarden.

Zie je leegte onder ogen in plaats van haar te compenseren. Zie je gevoel van zwakte onder ogen in plaats van voortdurend te proberen te bewijzen dat het niet waar is. Zie je gevoel van isolement en eenzaamheid onder ogen in plaats van jezelf ervan te overtuigen dat ze niet bestaan. In de Weg van Kennis moet je deze dingen onder ogen zien omdat je er doorheen moet en ze te boven moet komen. Ze staan je in de weg. Je moet ze onder ogen zien. Je kunt tegen jezelf zeggen, ” Nou, ik ben werkelijk een geweldig persoon,” maar het kan zijn dat je je van binnen niet zo voelt. Dan zul je proberen de Weg van Kennis te gebruiken om te bewijzen dat je een geweldig iemand bent. Je zou zelfs kunnen denken dat Kennis dat bewijst. Maar het is een fundamentele fout, en je moet teruggaan naar waar de fout gemaakt is. Je gaat uit van waar je bent, niet van waar je wilt zijn.

Eerlijk worden betekent dat je de dingen accepteert zoals ze op dit moment zijn. Je aanvaardt ze niet omdat ze ten slotte waar zijn, maar omdat ze je uitgangspunt vormen. Je kunt de reis niet beginnen vanaf het punt waar je wilt zijn. Je kunt niet aan het eind van de reis zijn als je aan het begin staat. Je kunt niet op de top van de berg zijn als je in werkelijkheid aan de voet staat. Als je aan de voet staat, wees dan aan de voet! Maak de situatie niet mooier door te zeggen dat de berg niet belangrijk is of dat het geen probleem voor je is om hem te beklimmen of dat je hem wel een andere keer zult beklimmen omdat je belangrijkere dingen te doen hebt. Maak de situatie niet mooier dan ze is. Echte inspanning in het leven wordt geleverd omdat mensen een behoefte onderkennen die vervuld moet worden.

De Weg van Kennis vervult een behoefte. Hij vervult een innerlijke behoefte om doel, betekenis en richting in het leven te vinden. En hij vervult een uiterlijke behoefte om je bijdrage te leveren omdat de wereld die nodig heeft. De wereld heeft die nodig in alle facetten van het leven. Ze heeft die nodig in elk aspect van haar bestaan.

Zij die zinvol bezig zijn met de wereld zijn bevrijd van de poging om zichzelf te bewijzen. Zij doen eenvoudig wat zij moeten doen. Zij kunnen het zich veroorloven eerlijk te zijn. Ze kunnen het zich veroorloven zichzelf onder ogen te zien. Zij kunnen het zich veroorloven te ontspannen. Zij kunnen het zich veroorloven van het leven te genieten. Zij kunnen het zich veroorloven om zich in te zetten. Voor hen is toewijding geen verlies. Het is het begin van de realiteit. Voor hen is verbintenis geen afstand doen. Het is een kans om zich eindelijk met het leven bezig te houden, niet op hun eigen voorwaarden maar in overeenstemming met Kennis in hen. Met Kennis hebben zij een stevig fundament in zichzelf en in de wereld. Met een stevige fundering hoeven zij zich niet voortdurend te bewijzen en hun eigenwaarde te bewijzen.

Ontsnappen aan eigendunk is een vrijheid van ongeëvenaarde waarde. Je begint naar deze vrijheid toe te werken in De Weg van Kennis omdat De Weg van Kennis niet over jou gaat. De Weg der Kennis gaat over het leven, jouw plaats in het leven en jouw bijdrage aan het leven. Jouw realiteit is buiten de wereld gevestigd, dus hoef je die hier niet te vestigen. Je hebt jezelf niet geschapen. Je interpreteert alleen jezelf. Maar een Grotere Kracht kan door jou heen scheppen, en als je niet verdwaald bent en gebonden aan de behoefte aan eigendunk, dan kan je beschikbaar en ontvankelijk zijn voor deze Grotere Kracht, die je ware identiteit en je werkelijke betekenis in de wereld in deze tijd zal bevestigen. Daarbuiten zijn je behoeften eenvoudig en hoef je er niet onder te lijden. Daarbuiten werk je om iets te bewerkstelligen en bij te dragen, en dit vraagt al je energie. Je hebt geen tijd om onder jezelf te lijden. Je hebt geen tijd om je zorgen te maken over wie je bent, want in deze situatie geef je jezelf op gepaste wijze. Leren hoe je dat moet doen is al een hele uitdaging.

Stel jezelf open voor een Grotere Realiteit. Word een voertuig voor de expressie ervan, zelfs onder de meest alledaagse omstandigheden. Geef de behoefte aan waardering op. Je wilt dat niet echt. Je hoeft maar door een paar mensen in je leven gewaardeerd te worden. Dat is noodzakelijk. Daarbuiten is het beter om onbekend en mysterieus te zijn. Niet pronken! Als je dat doet, versterkt dat het idee dat je leven zinloos is en dat je geen intrinsieke waarde hebt. Leer te luisteren en te observeren. Wordt stil, en je zult zien wat ik zeg. Het is zo duidelijk als je stopt en kijkt. Als je jezelf of anderen niet beoordeelt of veroordeelt, zul je beginnen te zien. Je zult zien dat mensen in zichzelf verdwaald zijn. Je zult zien dat ze gebonden zijn door motieven die wanhopig en compensatiegericht zijn. Veroordeel hiervoor nooit iemand, want dit is de toestand van de wereld. Maar wees dankbaar dat jou de mogelijkheid tot een uitweg wordt geboden en dat je de gelegenheid hebt om dit en de grote resultaten en beloningen ervan met anderen te delen.

Je gebeden zijn verhoord omdat De Weg van de Kennis uit de Grotere Gemeenschap aan jou werd gegeven. Dit is een echt antwoord. Het echte antwoord is ware hulp en de middelen van voorbereiding, zowel binnen de wereld als daarbuiten. Jou wordt nu een uitweg geboden uit het verdiept zijn in jezelf en een weg naar de wereld, zodat je kunt volbrengen waarvoor je hier bent gekomen, met een minimum aan stress en misverstanden.

Na verloop van tijd, als je je bezig gaat houden met je ware activiteit in het leven en volwassen genoeg wordt om je er van ganser harte mee bezig te houden, zul je de aanwezigheid van je Spirituele Familie bij je voelen. Je zult de blijvende aanwezigheid van Kennis voelen die je leidt. Je zult voelen dat je een bestemming hebt en dat die bestemming verzekerd is. En je zult niet gewichtig hoeven te doen over jezelf, want je zult je niet zwak, kwetsbaar en waardeloos voelen. Je zult werk hebben om Kennis terug te winnen, je zult werk hebben om de onevenwichtigheden en de valsheden van je eigen leven recht te zetten, en je zult werk hebben om anderen te helpen. Maar je kunt jezelf hieraan geven. Je kunt jezelf niet haten en het Pad van Kennis ondernemen, want je moet genoeg van jezelf houden om deze grote reis te kunnen maken.

Waardeer trots niet. Ontmasker het. Laat teleurstelling en zelfs schande je helpen om in het reine te komen met je ware aard in het leven. Heb geen afgoden. Zelfs de man en vrouw van Kennis zijn geen idolen. Het zijn mensen van verschillende rangen en standen die een moedig en vitaal besluit hebben genomen vaak onder zeer moeilijke omstandigheden. Waardeer hun voorbeeld en laat hun beloning een aanmoediging voor je zijn dat er een groter doel in het leven is, een grotere betekenis om hier te zijn en een grotere kans om dat te geven wat gegeven moet worden.