Vreugde en Dankbaarheid

Dankbaarheid is iets dat bijna elke moment ervaren kan worden als je je bewust bent van de positieve dingen in je leven, hoe gering die op ieder willekeurig moment ook zijn.

Dankbaarheid is een erkenning van het geven van anderen en van het geven van het leven. Het is een erkenning van wat je nu hebt. Het is een erkenning van het wonder van je leven.

Als je een beter begrip van je natuur en doel in de wereld krijgt zul je beginnen te ervaren wat een wonder het is dat je het zelfs tot hier hebt gebracht, gezien al de hindernissen op je pad, gezien al de moeilijkheden om dit afgescheiden bestaan binnen te gaan en al het werk en coördinatie dat het vergde, zowel van je vrienden buiten de wereld als van je vrienden hier.

Zelfs als je werd geboren onder heel moeilijke en misdeelde omstandigheden is er toch een erkenning van dankbaarheid. Voor veel mensen zou deze erkenning aanzienlijk moeten zijn.

Het is zo gemakkelijk je bestaan en de vele mooie dingen die voor jouw gemak en comfort zijn gecreëerd als vanzelfsprekend te beschouwen. Als je je van deze dingen bewust bent en met een open geest kijkt zul je deze dankbaarheid kunnen voelen.

Dankbaarheid vormt zo’n contrast met teleurstelling, met onvervulde verwachtingen en met je onvermogen jezelf met succes uit te drukken tegenover anderen. Het vormt zo’n contrast met al de dingen die je denkt dat je wilt en nodig hebt voor jezelf, die je maar niet schijnt te kunnen krijgen. Het vormt een contrast met de eindeloze bezigheden en roekeloosheid waarmee mensen proberen hun leven te leiden — altijd streven naar meer, streven naar vasthouden aan wat ze hebben, streven naar hun situatie onder controle hebben, streven naar de vervulling van hun verlangens of in sommige gevallen zelfs het uitleven van hun fantasieën.

Dankbaarheid is een erkenning in het moment. Het is een erkenning, niet vanuit een strevende positie, niet vanuit een positie waarin je probeert dingen te verwerven, niet vanuit een positie waarin je je ambities probeert te vervullen, maar vanuit een stillere plek van erkenning.

Het is zo evident dat mensen kunnen leven in prachtige huizen met honderden en zelfs duizenden gemakken en toch volkomen ongelukkig zijn omdat ze denken dat ze niet krijgen wat ze willen. Zij zijn ongelukkig vanwege dingen die za al in hun kindertijd hebben meegemaakt en die hen nog steeds achtervolgen en hun vermogen vernietigen om hun leven te appreciëren, en het leven te ervaren en het leven vol in het moment te leven. Hoe kan het dat een intelligent persoon in zo’n prachtig huis kan leven en zo ongelukkig en zo onvervuld kan zijn?

Misschien zouden ze in een dorp ergens in een arm gedeelte van de wereld moeten gaan leven zonder elektriciteit, zonder supermarkten, zonder auto’s, zonder de talloze gemakken die ze elke dag gebruiken en ervaren.

Ga in het dorp wonen dat niets van deze dingen heeft en begin te zien dat zelfs onder deze veel eenvoudiger en zelfs verarmde omstandigheden er grote vreugde en dankbaarheid kan bestaan: dankbaarheid voor elke maaltijd, dankbaarheid voor het opkomen van de zon, dankbaarheid voor de zorg en vriendelijkheid van een ander, dankbaarheid dat je geest vrij is na te denken en je leven te herzien, dankbaarheid dat je hart kan kloppen zonder dat je het probeert te reguleren of er zelfs maar bewust van bent, dankbaarheid voor de ervaring van de natuur en de dieren in het wild. Zelfs onder de eenvoudigste omstandigheden kan het wonder van het leven je toebehoren.

En als je zou terugkeren naar je prachtige huis, zou je versteld staan en verbaasd zijn wat het allemaal voor je kan doen. je haalt een schakelaar over, de lichten gaan aan, Je draait aan een schakelaar en de verwarming gaat aan. Je hoeft geen hout te sprokkelen en een vuur te maken. Je hoeft geen kaarsen te branden om ‘s avonds te zien. Je kunt je kleren wassen in een machine in plaats van naar de rivier te lopen en vier uur te spenderen om ze te wassen.

Het zou zoveel betekenen als mensen van plaats konden wisselen al is het maar voor een korte tijd. De allerarmsten konden leven met de heel rijken en vice versa.

Maar de rijken lijden alsof ze niets hebben. Zij kunnen niet van hun leven genieten omdat ze nooit in contact zijn geweest met de diepere stroom van hun leven binnenin henzelf. Het leven draait voor hen om het verkrijgen van dingen, het verwerven van mensen, het verwerven van bezittingen, het verwerven van kansen en het behalen van voordelen. En zelfs in de mate waarin ze hierin succesvol zijn ervaren ze geen vreugde en slechts vluchtige momenten van dankbaarheid.

Zijn zij dankbaar dat iemand het voedsel heeft gekweekt dat zij nu aan tafel eten? Zijn zij dankbaar dat iemand zijn leven besteedde aan het uitvinden van de koelkast, die hun voedsel vers houdt? Zijn zij dankbaar voor de werklui die hun huis gebouwd hebben? Zijn zij dankbaar voor de politie en de brandweer die er zijn om hen en hun eigendom te beschermen?

Als je je bewust zou zijn van deze wonderbaarlijke dingen en bedacht wat ervoor nodig was om ze te creëren en de levens die gegeven werden om ze te creëren, de carrières toegewijd aan het creëren ervan, zou je geen tijd hebben te lijden zoals je nu doet. Je zou geen tijd hebben zoveel teleurstelling, frustratie en verwarring te ondergaan. Je zou te druk zijn de waarde van je leven te ervaren — wat je hebt en de mogelijkheden die je hebt in de mate waarin ze bestaan.

Voor de meeste mensen die deze woorden horen zijn deze mogelijkheden immens vergeleken met wat je voorouders moesten doorstaan. Stop een jaar met autorijden en heb dan de ervaring van autorijden. Je zult versteld staan wat een fantastisch gemak het is. Maar wie kan zich dit realiseren zonder dit contrast?

Misschien moet de mensheid zoveel van deze gemakken ontnomen worden — de rijke naties hebben plotseling niet veel van deze gemakken — zodat zij echt hun waarde ervaren, het wonder van hun bestaan en de enorme menselijke inspanning en toewijding die nodig was om deze dingen te creëren. In plaats van een leven van klagen, frustratie en kwaadheid, zou je de dingen heel anders zien.

Het onvermogen over je te verwonderen over je eigen leven en omstandigheden, vertegenwoordigt een wreed effect van het niet verbonden te zijn met de diepere stroom van je leven, van het niet ervaren van het wonder dat je niet alleen leeft, maar dat je hier bent voor een groter doel, dat je een leven hebt buiten deze wereld, een leven vanwaar je bent gekomen en waarnaar je zult terugkeren, en dat je niet in deze wereld bent gekomen met lege handen, maar dat je inderdaad hierheen bent gezonden met een doel dat je nog moet ontdekken.

Het is zo’n belangrijke doorbraak deze ervaring en dit bewustzijn te hebben.
Want niet alleen ben je begiftigd met prachtige dingen en heb je uitgelezen mogelijkheden, je hebt ook de belofte van een diepere vervulling in de wereld door de ontdekking en de expressie van je grotere doel en de immens krachtige relaties die dit in je leven zal brengen, een leven dat grotere gaven aan de wereld zal opleveren dan je nu zelfs maar kunt bedenken.

Als je vreugde en dankbaarheid niet regelmatig voelt ben je gescheiden van je werkelijke leven en bestaan hier en heb je de beproevingen van de wereld en je eigen teleurstellingen in kleine dingen laten overheersen.

Natuurlijk kun je niet alles hebben dat je wenst. Voor sommige van de grotere dingen die je misschien wilt, ben je niet eens klaar. Mensen willen bijvoorbeeld prachtige relaties of een fantastisch huwelijk maar ze zijn niet klaar voor deze dingen. Zij zijn niet klaar vanwege omstandigheden. Zij zijn emotioneel niet klaar. Zij zijn psychologisch niet klaar en toch lijden ze en kwijnen weg omdat ze niet iets hebben dat zij denken dat ze wensen en zouden moeten hebben op dit moment.

Als zij zichzelf beter zouden kennen en een dieper begrip hadden van de echte betekenis van hun keven zouden zij dit in een wijder perspectief kunnen zien. Zij zouden hun leven objectiever kunnen zien en zeggen: “Nou, ja, ik wil dit, maar ik zie dat ik er nog niet klaar voor ben.”

Het zijn je onvervulde verlangens, je niet uitgekomen verwachtingen, je verijdelde bedoelingen en je onvermogen jezelf uit te drukken die je in een staat van ergernis en depressie houden — zo mis je de mooie momenten van het leven, mis je de ervaring van de natuur, mis je de dankbaarheid voor wat je hebt en wie je bent en wat beschikbaar voor je is, mis je het leven alsof je in het paradijs leeft maar gevangen zit in een heel angstige droom en niet wakker kunt worden in je eigen bestaan.

En dan is er het leven onder een wolk van angst — angst dat je verliest, angst dat je zult verliezen, angst dat je niet zult hebben wat je wilt, angst dat je iets zult mislopen, angst dat je je verworvenheden of je aanzien zult verliezen, angst dat je je gezondheid zult verliezen, angst dat je je verstand zult verliezen, angst voor ontbering, angst voor chaos, angst voor afwijzing door anderen en uiteindelijk angst voor de dood zelf.

Zo bang, maar waarom zou je onder deze angst leven – tenzij je geconfronteerd wordt met een onmiddellijke dreiging van vernietiging of de onmiddellijke dreiging van totale verwoesting – terwijl je de vreugde en de dankbaarheid van het leven mist, mist wat jij hebt bereikt en wat anderen hebben bereikt, en de prachtige ervaringen mist die je elke dag zou kunnen hebben? Het is alsof je duizend keer sterft, elke dag sterft omdat je niet wilt leven.

Als de dood uiteindelijk zijn intrede in je leven doet en je gaat deze wereld verlaten en je laat je persoonlijkheid en je lichaam achter, zal het eigenlijk maar heel korte duren. Maar in je geest kun je gedurende uren, dagen en jaren sterven — sterven zonder te leven, te leven zonder dankbaarheid, te leven zonder de ervaring dat je hier bent om een groter doel te dienen en dat je leven in een bepaalde richting gaat.

Nu ontkent de nadruk op vreugde en dankbaarheid niet de problemen waarmee je geconfronteerd wordt, de situaties die je moet corrigeren, de valse verplichtingen die je ongedaan moet maken, de valse attracties waarvan je afstand moet nemen, de compromissen die je moet rechtzetten, de slechte beslissingen die je moet corrigeren enzovoort. Dit is het werk van het leven. Dat is je spirituele werk en je praktische werk, maar de hele tijd is er de ervaring van dankbaarheid.

Kijk waar je woont en bedenk hoe verbazend het is dat je op zo’n plek kunt leven. Het is er warm in de winter, droog in de regen. Kijk naar al je comfort en gemakken en denk aan de mensen die deze hebben gemaakt zodat jij ervan kunt genieten. Wees blij met wat je hebt, want je hebt al zoveel.

Tenzij je in extreme armoede leeft, heb je al zoveel. Kijk naar je kleding. Je hebt meer dan je nodig hebt. Je bent rijk. Als je niet denkt dat je rijk bent zou je eens ergens heen moeten gaan waar je wel rijk zou zijn en dan zul je zien waarom je lijdt om niets.

Ga naar je badkamer en bekijk je medicijnen en bedenk wat een wonder het is dat ze kunnen bestaan, want veel mensen in de wereld hebben geen toegang tot deze dingen. Kijk naar je straat. Het is een wonder dat je zelfs maar een straat, of straatlichten of een stoep hebt en al de overheidsdiensten die de stad je biedt. Hoe zou je eraan toe zijn als je die dingen niet had?

Ga er niet van uit dat je deze dingen altijd zult hebben want de grote golven van het leven komen naar de wereld en zullen veel mensen van veel dingen beroven. Wees blij dat je in een land woont dat op dit moment in vrede en niet in een staat van oorlog leeft. Wees dankbaar dat je natie niet wordt aangevallen door andere naties die haar willen veroveren, onderdrukken en overheersen.

Kijk naar de natuur en al haar bijzonderheden. Bekijk een rozenstruik en al zijn details en je kunt niet depressief zijn. Mensen die de details in de natuur bekijken zijn zelden gedeprimeerd want zij verbazen zich over het leven, het leven op heel kleine schaal. Je zou kunnen kijken naar een plant in een pot op de vensterbank en verbaasd staan over haar vorm en haar evolutie.

Je moet loskomen van de gewoontes en de zorgen die je in een staat van angst en frustratie houden. Je moet de hoeveelheid slecht nieuws beperken die je via de media je huis binnenlaat dat je in een staat van frustratie en ergernis houdt.

Je moet je leven vertragen en leren stil te zijn zodat je de diepere stem van Kennis binnenin je kan horen en zodat je de tegenwoordigheid van geest zult hebben om de grote wonderen van je leven te herkennen.

Je moet minder dingen doen, maar met een groter bewustzijn en deelname. Al dit hectische rondrennen waar je probeert al deze dingen te hebben, te zijn en te doen, weerhoudt je van het ervaren van niet alleen de grote waarde van het leven maar ook een bewustzijn van de diepere Kennis die binnenin je leeft.

Als je leven eenvoudiger is, kun je het vollediger en gelukkiger ervaren. Als je geest niet aldoor in beslag genomen wordt door het streven naar dingen of het najagen van romantiek of te proberen rijkdom en voordeel te vergaren, kun je beginnen met het ervaren van dankbaarheid.

Ga rustig in een kamer zitten en bekijk alles in de kamer en bedenk wat er voor nodig was om dat te maken — de arbeid nodig was om het te maken, de vindingrijkheid die nodig was om zoiets te creëren, het transport dat het tot bij jou bracht, de beschikbaarheid ervan voor jou, het feit dat je het kon kopen en de meerwaarde die het je kon geven en je elke dag geeft.

Dit is een volkomen andere manier om met het leven om te gaan. Het is zijn met het leven. In plaats van door het leven te rennen en te proberen je verlanglijstje te vervullen, ben je nu met het leven. Je besteedt nu aandacht aan wat echt is, niet aan wat denkbeeldig is. Je vertraagt je geest zodat hij juist die dingen in je omgeving kan herkennen waar je bijna nooit aan denkt.

Als je nadenkt over wat het leven je heeft gegeven, kun je niet om dankbaarheid heen — dankbaarheid op een niveau zoals je nooit tevoren hebt ervaren, dankbaarheid voor de mensen die hun leven hebben verloren zodat je natie vrije of progressieve instellingen kon hebben, dankbaarheid voor de eenvoudigste dingen.

Uiteindelijk is deze dankbaarheid gericht op God, want daar zal je natuurlijke dankbaarheid naartoe gaan als je de van de wonderen van je leven begint te inventariseren. Naarmate je de diepere Kennis begint te onderscheiden die God binnenin je geplaatst heeft om je te begeleiden, te beschermen en je te leiden naar een intenser ervaring van in de wereld zijn, zal deze dankbaarheid toenemen. En je zult voelen dat je in grotere richting gaat dan louter van dag tot dag te overleven.

De dankbaarheid die voortvloeit uit de herkenning dat je hier bent voor een groter doel en dat je dit doel niet hoeft te beheersen of het hoeft te begrijpen om er volledig aan deel te kunnen nemen — dit is de oorzaak van je dankbaarheid en vreugde.

In plaats van op een dag rond te rennen, ga je door alles wat je bezit en stel je je voor hoe geweldig het is al deze dingen te hebben, en dat je zulke dingen kunt aanschaffen, en dat je ze kunt weggeven aan anderen die ze misschien nodig hebben.

Dit wordt met het leven zijn, genoemd. Dit is aanwezig zijn in je leven en je omstandigheden. Ja, je hebt toch nog problemen om op te lossen en vergissingen ongedaan te maken en vaardigheden te cultiveren, maar het is je vermogen om bij het leven aanwezig te zijn dat je geest en je hart zal openen.

En als het regent, kijk naar de regen. Het is een wonder. Wat als het nooit meer zou regenen? Je leven zou gedoemd zijn. Je leven zou instorten. Alles waar je waarde aan hecht zou tenietgaan. Je mogelijkheid in de wereld te zijn zou tot een einde kunnen komen. En toch regent het en de planten groeien en morgen zal de zon schijnen.

Zelfs als je je fysieke voertuig zou beschouwen — je lichaam en je intellect, die beiden communicatiemiddelen zijn in de wereld — zij zijn fantastisch om te beschouwen.

Als je meer te weten komt over de menselijke fysiologie, dan zie je dat het zo’n wonderbaarlijke creatie is. Niemand kan een machine bouwen die dit kan — een zelf-genererende levenskracht, een hart dat uit zichzelf klopt, longen die uit zichzelf ademen en alle onbewuste reacties die je lichaam elk moment maakt.

Of denk eens na over je intellect — de prachtige dingen die het kan doen, de problemen die het oplost, de dingen die het kan creëren, de dromen die het kan dromen. Wat als je geen intellect had en als een mier zou leven?

Zie je, mensen missen alles, willen iets anders, zijn kwaad omdat zij in het verleden iets niet kregen, wantrouwig tegenover het leven, nijdig tegen anderen, hatelijk tegen anderen, veroordelen naties en regeringen, zijn kwaad over de kleine dingen die hen frustreren, terwijl in feite 99 % van hun leven geweldig werkt. Eén procent werkt niet zo geweldig, maar die één procent is alles waar ze zich druk over maken.

Wat anders kun je voor zo iemand doen dan hem bij het leven terugbrengen, hem een uitweg geven uit zijn gekwelde geest en een diepere connectie openen naar de kracht en aanwezigheid van Kennis binnenin hem — de geest voorbij de geest — om hem onder de oppervlakte van zijn geest te brengen naar de diepere stroming van zijn leven en naar de bron van Kennis die in hem leeft.

Dit wordt verlossing genoemd. Dit is iemand redden van een leven vol zelfkwelling. Dit is iemand redden van een streven naar iets dat nooit succesvol zal zijn en dat in werkelijkheid nooit succesvol is geweest. Dit betekent de terugkeer naar een relatie met jezelf en een waardering van je relatie met alles om je heen.

Het is de terugkeer naar dankbaarheid en het vermogen vreugde te ondervinden, vreugde over de eenvoudigste dingen — vreugde dat je hier bent, je hart klopt, je iets ziet, je een connectie met het leven ervaart.

Je bent dankbaar voor wat je hebt. Je bent dankbaar voor de wereld die je hebt. Je bent dankbaar voor je kansen. Je bent zelfs dankbaar voor je teleurstellingen, die in de meeste gevallen je zullen tonen dat je benadering en je verwachtingen moeten veranderen.

Dit vergt veel oefening, want het is een heel andere manier van in het moment zijn. Het is een heel andere manier om met alles om te gaan. Je kunt een levenslange gewoonte niet ongedaan maken in een dag of een week of een maand, dus het zal constant oefenen vergen en het kan geen lege oefening zijn. Je kunt iets bekijken en zeggen: “Oh, daar ben ik dankbaar voor,” maar als je het niet voelt, als het niet werkelijk een indruk op je maakt, dan is het gewoon een zinloze oefening. Stel jezelf de vraag: “Wil ik me concentreren op die ene procent die niet goed werkt en de 99 procent die goed werkt missen?”

Kijk naar al de dingen die je bezit. Negen en negentig procent daarvan werkt elke dag — je machines, je gemakken, je bezittingen. Zij werken voor je alsof je een koning van een natie bent en de hele natie voor jou werkt — een koning of een koningin, en dit is allemaal aan het werk voor jou.

Wees blij met wat je hebt. Leer te herkenning wat je hebt. Ondervind diep wat je hebt als een tegengif voor al dit eindeloze wensen en zoeken en verlangen en al de ongelukkigheid, teleurstelling en ergernis die het je brengt.

De grotere dingen die je ziel nodig heeft zullen vervuld worden als je Kennis binnenin jezelf volgt. Zonder Kennis kun je deze vervulling niet vinden. Maar Kennis vereist niet het soort strevende, wanhopige leven dat je misschien al zoveel jaren leidt.

Als je alle relaties die je hebt met mensen, plaatsen en dingen begint te herkennen, zal dat je leven vertragen. Je hoeft niet op zoek te gaan naar het volgende, want je zult zijn met wat nu is.

De Weg van Kennis leren zal je geest vertragen, zal je terugbrengen in de kernrelatie met je eigen diepere ervaring en je kernrelatie met alles om je heen. Dit is de omgeving voor dankbaarheid.

Hoewel Kennis je zal tonen dat er veel dingen zijn die je moet aanpassen of moet corrigeren, zal zij je ook in een staat van erkenning brengen van de wonderen van je leven. Dus hoewel er werk gedaan moet worden is er grote vreugde te ondervinden en immense dankbaarheid te ervaren.

Dit is nu een oefening en een focus voor jou. Het maakt deel uit van je verlossing, je terugkeer naar de grotere kracht en het grotere doel die je leven leiden. Het is de terugkeer van Afscheiding naar relatie.

Het is een ontsnappen aan de kwelling van je geest naar de kracht en aanwezigheid van een diepere aard die je binnenin jezelf draagt. Het is terugkeer naar herkenning. Het is een terugkeer naar waardering. Het is een terugkeer naar de heiligheid van het leven en naar de vele vreugdes en mogelijkheden die zich elke dag aan je voordoen.

Hoewel je gezondheid misschien niet is zoals je het wenst, hoewel je omstandigheden misschien niet zijn zoals je ze wenst, hoewel je misschien grote problemen hebt op te lossen, is het deze vreugde en deze dankbaarheid die je leven vandaag vol maken.

Want je hebt veel om dankbaar voor te zijn en hoe meer je dit erkent des te meer zul je het vertrouwen hebben dat er een Grotere Kracht in je leven aan het werk is die je de visie, de wijsheid en de kracht zal geven om te doen wat je moet doen, en ongeacht welk probleem op te lossen dat zwaar op je drukt, en die je uiteindelijk verlichting geeft van je eigen niet verbonden en wanhopige leven naar de grotere vreugde en dankbaarheid die je van nature elke dag zou moeten ondervinden.